Taizé: cztery propozycje budowania komunii

W przeddzień rozpoczęcia 36. Europejskiego Spotkania Młodych w Strasburgu Wspólnota z Taizé opublikowała cztery propozycje: "Co zrobić, żeby komunia między ludźmi kochającymi Chrystusa stała się dostrzegalna". Jak zaznaczono podstawą wspólnej drogi, prowadzącej poprzez kolejne etapy do roku 2015 będzie nadal list "Odnowić więzi solidarności". Autorzy propozycji podkreślają, że chrześcijanie tworzą wielką wspólnotę przyjaźnie nastawioną do wszystkich ludzi. Mogą oni wspierać globalizację solidarności, która nie wyklucza żadnego narodu, żadnego człowieka.

Poniżej przedstawiamy cztery propozycje

Pierwsza propozycja - Dołączyć się do modlącej się lokalnej wspólnoty

"Miłujcie się wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami" (J 13, 34)

Zdarzają się sytuacje, na przykład spotkania międzynarodowe, kiedy ta przyjazna wspólnota staje się widoczna. Te wydarzenia są jednak sporadyczne. W każdym miejscu można odnaleźć cząstkę tej wielkiej wspólnoty, nawet jeśli ta cząstka jest bardzo skromna. Nie można żyć wiarą w pojedynkę. Wiara rodzi się, kiedy przeżywamy ją w komunii, kiedy odkrywamy, że w Chrystusie jest źródło jedności, która nie zna granic.

Gdyby lokalne wspólnoty (nazywane także parafiami), grupy, duszpasterstwa, coraz bardziej stawały się miejscami przyjaznymi, gościnnymi, gdzie się wzajemnie wspieramy, gdzie troszczymy się o najsłabszych, o cudzoziemców i z uwagą wysłuchujemy tych, którzy nie podzielają naszych przekonań...

Sugestia dla wszystkich: czy udział w niedzielnej liturgii i w różnych wspólnych działaniach, także z osobami, których się nie wybiera, pomaga w przeżyciu komunii?

Sugestia dla odpowiedzialnych za duszpasterstwo: wysłuchać młodych ludzi, rozpoznać, co mogą wnieść do lokalnych wspólnot i pozwolić im działać, przygotować na to starszych.

Druga propozycja - Obdarzać ludzi przyjaźnią ponad granicami, które chcą nam to uniemożliwić

"Wszystko, co zrobiliście dla jednego z tych najmniejszych moich braci, zrobiliście dla Mnie" (Mt 25, 40)

Jezus dostrzegał potrzeby osób, które spotykał, przede wszystkim biednych, dzieci, ludzi, z którymi się nie liczono. Idąc za Nim, pokonujmy bariery, aby niosąc pomoc, docierać do potrzebujących. Okażmy im naszą solidarność wspólnie z chrześcijanami innych wyznań a także z osobami, które nie wyznają naszej wiary.

Niezależnie od tego, czy chodzi o ubóstwo materialne, czy o ubóstwo duchowe, solidarność zakłada wzajemność: kiedy niesiemy pomoc, to często my coś otrzymujemy.

Sugestia dla wszystkich: Spróbujmy w najbliższym roku zauważyć w sąsiedztwie trudną sytuację lub osoby, którym potrzebna jest nasza przyjazna bliskość, okażmy im naszą solidarność - odrzuconym, ubogim, chorym lub niepełnosprawnym, zaniedbanym dzieciom, imigrantom, bezrobotnym...

Sugestia dla odpowiedzialnych za duszpasterstwo: pomóc młodym ludziom dostrzec sytuacje, gdzie konieczna i możliwa jest nasza solidarność.

Trzecia propozycja - Wspólnie z innymi osobami regularnie modlić się i rozmawiać

"Tam, gdzie dwaj lub trzej zbierają się w moje imię, jestem pośród nich" (Mt 18, 20)

Trudne przejścia, porzucenie, samotność albo dojmująca świadomość panującej w świecie niesprawiedliwości czasem powodują, że dla części młodych ludzi niemożliwa staje się wiara w Boga. Wiara jest zawsze ryzykiem: ryzykiem zaufania.

Z kim mógłbym podążać drogą wiary i o wierze rozmawiać?

Sugestia dla wszystkich: zamiast zostać samemu ze swoimi pytaniami, spotykać się w kilka osób, z którymi można wymienić doświadczenia co tydzień albo co miesiąc. Przeczytać razem fragment Ewangelii albo jakiś inny tekst. Pomodlić się wspólnie śpiewem, czytaniem biblijnym, długą chwilą ciszy.

Sugestia dla odpowiedzialnych za duszpasterstwo: wspierać takie małe grupy i towarzyszyć im, pomagać, żeby nie zamykały się na innych i przyjaźnie ich przyjmowały.

Czwarta propozycja - Sprawić, aby komunia między ludźmi kochającymi Chrystusa stała się bardziej dostrzegalna

"Wy jesteście Ciałem Chrystusa" (1 Kor 12, 27)

Są w naszym miasteczku, w mieście, w naszym regionie osoby, które również kochają Chrystusa, ale okazują to inaczej niż my. Skoro nazywamy się "chrześcijanami", to znaczy, że nosimy imię Chrystusa. Naszą chrześcijańską tożsamość otrzymujemy w chrzcie, który jednoczy nas z Chrystusem. Starajmy się, żeby bardziej była widoczna ta wspólna tożsamość, zamiast podkreślać tożsamość charakterystyczną dla różnych wyznań.

Kiedy wydaje się, że różnice są nie do pogodzenia, niech to nie będzie powodem, żeby się od siebie odsuwać. Chrystus w swoim ziemskim życiu przekraczał bariery; na krzyżu rozciągnął ramiona w obie strony, między tymi, którzy są podzieleni. Jeśli chrześcijanie chcą iść za Nim i pozwolić, by Boże światło jaśniało w świecie, nie mogą trwać nadal podzieleni. To Duch Święty nas jednoczy.

Sugestia dla wszystkich: Wychodźmy naprzeciw tym, którzy są inni, do innej grupy, innej parafii, do członków innego ruchu, innego wyznania, do chrześcijańskiej wspólnoty imigrantów... Odwiedzajmy ich, pozwólmy się ugościć, zapraszajmy ich. Razem zwróćmy się do Chrystusa w prostej modlitwie, zbierzmy się "pod jednym dachem" nie czekając aż wszystko stanie się w pełni harmonijne, wyprzedzajmy w ten sposób moment dojścia do pełnej komunii.

Sugestia dla odpowiedzialnych za duszpasterstwo: w pracy duszpasterskiej róbmy wszystko, co można zrobić razem z chrześcijanami innych wyznań, nie róbmy niczego, nie licząc się z nimi.

Taizé: w 2015 obchodzona będzie 75. rocznica Wspólnoty i 100. rocznica urodzin brata Rogera

W roku 2015 Wspólnota z Taizé będzie obchodziła 75. rocznicę istnienia oraz 100. rocznicę urodzin brata Rogera (12 maja 1915 - 16 sierpnia 2005 r.). Hasło tych uroczystości będzie brzmiało: "Odnowić więzy solidarności".

Wspólnota prosi młodych, by w maju 2015 roku, kiedy przypadać będzie 100. rocznica urodzin brata Rogera, tam, gdzie mieszkają, spotkali się na modlitwie. Zachęca także do podjęcia solidarnego działania przywołującego pamięć Brata Rogera i wprowadzającego w czyn jego wezwanie do pójścia za Chrystusem.

W niedzielę 10 maja 2015 po południu do Taizé zostaną zaproszeni okoliczni mieszkańcy na modlitwę dziękczynną.

Latem 2015 roku każdego tygodnia odbywać się będą międzynarodowe spotkania młodych będące kontynuacją poszukiwań minionych trzech lat. Od 2 do 12 lipca odbędzie się spotkanie dla młodych zakonników i zakonnic. Jego uczestnicy - żyjący w klasztorach katolickich, prawosławnych i protestanckich - mówić będą o powołaniu zakonnym we współczesnym świecie. Od 9 do 16 sierpnia odbędzie się spotkanie ludzi młodych poświęcone perspektywom odnowienia więzi solidarności.

W niedzielę 16 sierpnia po południu odbędzie się modlitwa dziękczynna za życie i dzieło Brata Rogera w obecności zwierzchników różnych Kościołów.

Ostatnim wielkim wydarzeniem roku jubileuszowego w Taizé - od 30 sierpnia do 6 września - będzie sympozjum młodych teologów: "Wkład Brata Rogera do myśli teologicznej", z wystąpieniami teologów protestanckich, prawosławnych i katolickich z różnych krajów.

Brat Roger urodził się 12 maja 1915 r. jako Roger Schutz-Marsauche w szwajcarskiej Prowansji. Jego ojciec był proboszczem w szwajcarskim kościele reformowanym, matka pochodziła z Francji.

W latach 1937-1940 studiował teologię w Lozannie, a następnie w Strasburgu. Od sierpnia 1940 r. zamieszkał w burgundzkiej wiosce Taizé. W tym czasie udzielał schronienia wielu ludziom, przede wszystkim Żydom, którym groziła śmierć. Stopniowo do brata Rogera przyłączali się inni bracia. Dwaj pierwsi z nich - to studenci z Genewy: Max Thurian, który studiował teologię i Pierre Souvairan, student agronomii. Wśród pierwszych braci byli też Niemcy i Francuzi, którzy do dziś stanowią najliczniejszą grupę w Taizé. W 1949 r. bracia złożyli śluby i zobowiązali się do życia na wzór wspólnoty klasztornej: została utworzona "Communauté" - Wspólnota.

Pierwsi bracia mieli korzenie ewangelickie. Później dołączyli do nich także katolicy. Wspólnota, licząca ponad 100 braci z 25 narodowości, zachowała do dziś charakter ekumeniczny.

Choć brat Roger wywodzi się z tradycji Kościoła reformowanego, Taizé czerpie z różnych źródeł. Z tradycji katolickiej bierze się wielki szacunek dla Eucharystii, z protestanckiej - do Biblii, a prawosławnej - kult ikon i śpiewy kościelne.

Od kilku dziesiątek lat Taizé przyciąga młodych ludzi z całego świata. Papież Jan XXIII powitał niegdyś brata Rogera słowami: "Oh, Taizé, ta mała wiosna!". Jan Paweł II wielokrotnie przyjmował na audiencjach prywatnych założyciela Wspólnoty Taizé. Ta znajomość datowała się jeszcze z czasów krakowskich kardynała Wojtyły. 5 października 1986 roku przybył tam jako papież, spotykając się zarówno z młodzieżą jak i braćmi.

Od 1978 r. Wspólnota Taizé organizuje na przełomie roku wielkie spotkania młodzieży: w Afryce, Ameryce Północnej i Południowej, w Azji i Europie z udziałem dziesiątek tysięcy młodych ludzi.

Za swoją "pracę na rzecz pojednania" brat Roger otrzymał liczne odznaczenia, m.in. Nagrodę Templetona, uważaną za Nobla w dziedzinie religijnej, a także międzynarodową Nagrodę Karola przyznawaną przez Akwizgran i nagrodę UNESCO za wychowanie dla pokoju.

Brat Roger został zamordowany 16 sierpnia 2005 r. przez chorą psychicznie kobietę podczas wieczornej modlitwy w Kościele Pojednania.