Odkryli kolejne niezwykłe właściwości herbaty. Zdecydowanie warto ją pić częściej
Parzenie herbaty usuwa z wody szkodliwe ciężkie metale, takie jak ołów i kadm – informuje pismo “ACS Food Science & Technology”. Naukowcy z Northwestern University (NU) w Evanston (USA) wykazali, że parzenie herbaty naturalnie adsorbuje szkodliwe metale ciężkie, takie jak ołów i kadm. Jony metali ciężkich przylegają do powierzchni liści herbaty i pozostają uwięzione, dopóki zużyte listki lub torebka herbaty nie zostaną wyrzucone.
- Parzenie herbaty usuwa z wody metale ciężkie, takie jak ołów i kadm, poprzez ich adsorpcję na liściach.
- Naukowcy zbadali wpływ różnych rodzajów herbaty, torebek i czasu parzenia na skuteczność usuwania metali.
- Celulozowe torebki herbaty były skuteczniejsze w adsorpcji zanieczyszczeń niż bawełniane i nylonowe.
- Drobno pokruszone liście herbaty, zwłaszcza czarnej, usuwały więcej metali niż całe liście.
- Dłuższy czas parzenia zwiększał skuteczność usuwania metali, osiągając nawet 15% redukcji ołowiu w wodzie.
Niezwykłe właściwości herbaty
— Naszym celem było zmierzenie zdolności herbaty do adsorpcji metali ciężkich. Poprzez ilościowe określenie tego efektu nasza praca podkreśla nierozpoznany potencjał spożycia herbaty, aby pasywnie przyczyniać się do zmniejszenia narażenia na metale ciężkie w populacjach na całym świecie — dodał.
— Nie jestem pewien, czy liście herbaty jako materiał mają coś absolutnie niezwykłego — powiedział Benjamin Shindel, pierwszy autor badania. — Mają dużą powierzchnię aktywną, co jest przydatną właściwością materiału adsorpcyjnego i co sprawia, że liście herbaty dobrze nadają się do szybkiego uwalniania nadających smak substancji chemicznych do wody. Ale co jest wyjątkowe, to fakt, że herbata jest najczęściej spożywanym napojem na świecie. Można rozdrobnić wszelkiego rodzaju materiały, aby uzyskać podobny efekt usuwania metali, ale niekoniecznie byłoby to praktyczne. W przypadku herbaty ludzie nie muszą robić nic więcej. Wystarczy włożyć liście do wody i zaparzyć je, a one naturalnie usuną metale.
W czasie badań Shindel był doktorantem w laboratorium Dravida; obecnie pracuje w National Energy Technology Laboratory w Departamencie Energii Stanów Zjednoczonych.
Badanie właściwości herbaty
Aby przeprowadzić badanie, zespół z NU zbadał, w jaki sposób różne rodzaje herbaty, torebki herbaty i metody parzenia wpływają na adsorpcję metali ciężkich. Testowano zarówno "prawdziwe" herbaty, takie jak czarna, zielona, oolong i biała, a także herbaty rumiankowe i rooibos. Zbadano również różnice między herbatą sypaną a herbatą w torebkach.
Naukowcy stworzyli roztwory wodne ze znanymi ilościami ołowiu i innych metali (chromu, miedzi, cynku i kadmu), a następnie podgrzali roztwory do temperatury tuż poniżej wrzenia. Następnie dodali liście herbaty, które parzyły się przez różne odstępy czasu — od kilku sekund do 24 godzin.
Po zaparzeniu zespół zmierzył, ile metalu pozostało w wodzie. Porównując poziom metalu przed i po dodaniu liści herbaty naukowcy byli w stanie obliczyć, ile zostało skutecznie usunięte.
Herbaciana torebka ma znaczenie
Po wielu eksperymentach Dravid, Shindel i ich zespół zidentyfikowali kilka trendów. Po przetestowaniu różnych rodzajów torebek bez herbaty w środku, naukowcy odkryli, że bawełniane i nylonowe torebki pochłaniają jedynie niewielkie ilości zanieczyszczeń. Jednak celulozowe okazały się niezwykle skuteczne.
Jony metalu przylegają do powierzchni materiału. Im większa powierzchnia, z którą mogą się związać, tym lepiej. Shindel zakłada, że celuloza, która jest biodegradowalnym materiałem naturalnym ma większą powierzchnię — a zatem więcej miejsc wiązania — niż materiały syntetyczne.
Rodzaj herbaty i jej rozdrobnienie odgrywały niewielką rolę w adsorpcji zanieczyszczeń. Drobno pokruszone liście herbaty, szczególnie czarnej, adsorbowały nieco więcej jonów metali niż całe liście.
Kluczowy czas parzenia herbaty
Najważniejszą rolę w zdolności liści herbaty do adsorpcji jonów metali odegrał czas parzenia. Im był dłuższy, tym więcej zanieczyszczeń zostało zaadsorbowanych.
Na podstawie swoich eksperymentów naukowcy szacują, że przygotowanie herbaty może usunąć około 15 proc. ołowiu z wody pitnej, nawet dla wysokich stężeń ołowiu sięgających 10 części na milion. Szacunek ten dotyczy "typowej" filiżanki herbaty, która zawiera jedną filiżankę wody i jedną torebkę herbaty, parzonej przez trzy do pięciu minut. Zmiana parametrów usuwa różne poziomy ołowiu. Na przykład parzenie przez dłużej niż pięć minut pochłania więcej ołowiu w porównaniu ze średnim czasem parzenia.
Źródło: PAP / tk


Skomentuj artykuł