Pogrzeb królowej Elżbiety II. Przy opuszczaniu trumny do grobu recytowano psalm 103

W kaplicy św. Jerzego na zamku w Windsorze koło Londynu odprawiono anglikańskie egzekwie pogrzebowe królowej Elżbiety II, zmarłej 8 września w wieku 96 lat, po 70 latach panowania. Na nabożeństwie obecnych było 800 osób, głównie byłych i obecnych pracowników królewskich rezydencji, a także przedstawiciele rodzin królewskich ze świata i brytyjskiego świata politycznego.

Egzekwiom przewodniczył dziekan Windsoru ks. David Conner, a zakończyły je słowa błogosławieństwa, wypowiedziane przez arcybiskupa Canterbury Justina Welby’ego.

Wzywając do modlitwy za zmarłą królową ks. Conner wspomniał jej prostą, ale głęboką wiarę chrześcijańską, która zrodziła wiele owoców w życiu oddanym służbie krajowi, ale również w życzliwości i trosce o rodzinę, przyjaciół i sąsiadów.

– W naszym szybko zmieniającym się i często niespokojnym świecie jej spokojna i pełna godności obecność dała nam pewność, że możemy stawić czoła przyszłości, tak jak ona, z odwagą i nadzieją. Z wdzięcznym sercem zastanawiając się nad tymi i wszystkimi innymi sposobami, w jakie jej długie życie było dla nas błogosławieństwem, modlimy się, aby Bóg obdarzył nas łaską uczczenia jej pamięci poprzez naśladowanie jej przykładu, i abyśmy na końcu z naszą siostrą Elżbietą poznali radości życia wiecznego – powiedział duchowny.

Intencje modlitewne odczytali rektorzy kościołów w Sandringham i w Crathie koło Balmoral, gdzie znajdują się królewskie rezydencje, po czym wszyscy odmówili „Ojcze nasz”.

Częścią nabożeństwa były tradycyjne obrzędy związane z zakończeniem panowania monarchy. Korona, jabłko i berło królewskie zostały zdjęte z trumny z ciałem Elżbiety II i złożone na ołtarzu. To symbol tego, że Elżbieta II jest złożona do grobu nie jako monarchini, ale jako zwykła chrześcijanka. Insygnia te zostaną przekazane nowemu królowi, Karolowi III w dniu jego koronacji. Król Karol III położył na trumnie flagę gwardii grenadierów, najstarszej formacji pełniącej ceremonialną służbę u brytyjskich monarchów. Lord szambelan (zarządzający dworem królewskim) Baron Parker złamał batutę – symbol swego urzędu i położył ją na trumnie, na znak zakończenia pracy u zmarłej królowej.

Królewski herold wymienił tytuły zmarłej, i powierzył ją miłosierdziu Bożemu. Trumnę z ciałem Elżbiety II opuszczono do królewskiej krypty pod kaplicą św. Jerzego. Zagrał królewski dudziarz, abp Welby udzielił błogosławieństwa, a na zakończenie odśpiewano hymn państwowy „God Save the King”.

Opuszczeniu trumny towarzyszył Psalm 103, zaczynający się od słów: "Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze - święte imię Jego! Błogosław, duszo moja, Pana, i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!".

Wieczorem, podczas w prywatnej ceremonii, z udziałem jedynie rodziny królewskiej, Elżbieta II zostanie pochowana wraz ze zmarłym w ub.r. mężem, księciem Filipem, obok swoich rodziców: króla Jerzego VI i królowej Marii, a także młodszej siostry Małgorzaty. Na marmurowej tablicy na podłodze krypty znajdzie się jedynie napis: ELIZABETH II 1926-2022.

Kaplica św. Jerzego jest miejscem królewskich ślubów, chrztów i pogrzebów. Spoczywają w niej m.in. królowie: Henryk VI (1471), Edward IV (zmarły w 1483 roku), Henryk VIII (1547) i jedna z jego żon Jane Seymour (1537), Karol I (1649), Jerzy III (1820), Jerzy IV (1830), Wilhelm IV (1837), Edward VII (1910), Jerzy V (1936) i Jerzy VI (1952).

KAI / mł