Chińska wyspa tylko dla pieszych wpisana na listę UNESCO

Chińska wyspa Kulangsu została w sobotę wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wyspa opisywana jest przez UNESCO jako przykład "wczesnej globalizacji", ale jest znana w świecie przede wszystkim jako miejsce zamknięte dla ruchu kołowego.

"Jesteśmy bardzo zadowoleni, że Kulangsu oficjalnie dołączyła dzisiaj do rodziny Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W porównaniu z innymi obiektami chińskiego dziedzictwa wyspa jest młoda i unikatowa, jest świadkiem procesów modernizacji i zmian wielokulturowych we wczesnej dobie globalizacji w Chinach" - mówił przedstawiciel Chin Song Xinchao.

Przedstawiciel lokalnych władz i mieszkaniec Kulangsu Ye Chonggeng mówił, że czuje wielka "dumę, radość i wdzięczność, a jednocześnie zdaje sobie sprawę, że to nowa odpowiedzialność".

"Możemy złożyć obietnicę, że będziemy z pełnym zaangażowaniem chronić Kulangsu, który jest klejnotem w naszej koronie" - podkreślił.

Niewielka wysepka Kulangsu o powierzchni 1,88 km kw., leżąca w obrębie miasta Xiamen, zapisała się w historii chińskich kontaktów z Zachodem. Po pierwszej wojnie opiumowej toczonej w latach 1840-42 Chiny musiały udostępnić zwycięzcom koncesje, dzięki którym europejskie imperia mogły prowadzić handel z chylącą się ku upadkowi dynastią Qing.

Kulangsu było naturalną bramą na teren Chin kontynentalnych. Na jej terenie przez dekady mieszały się religie, architektura, doktryny polityczne i języki z 13 państw, budując niezwykłe dziedzictwo Kulangsu, z jakim wyspa wchodziła w XX wiek.

W uzasadnieniu kandydatury na stronie UNESCO Kulangsu nazywane jest przykładem "wczesnej globalizacji".

Dziedzictwo wyspy to nie tylko zabytki architektoniczne, ale także wkład w rozwój chińskiej kultury za granicą, ponieważ właśnie z Kulangsu pochodziło wielu przedstawicieli sztuki, których prace wprowadzały Zachód w świat chińskiego Orientu.

Dziś Kulangsu znane jest jako wyspa zamknięta dla ruchu kołowego. Wąskie uliczki wyspy, na których można spotkać tradycyjne dwukołowe wózki, oraz niska kolonialna zabudowa stanowią kontrast dla nowoczesnego i gwarnego centrum Xiamenu.

Na Kulangsu mieści się także muzeum fortepianów. Przez lata na wyspie ze względu na rozległe kontakty z zachodnią cywilizacją mieszkało najwięcej posiadaczy fortepianów w całych Chinach, a Kulangsu zyskało przydomek "wyspy muzyki".