#dzień zaduszny

Te zapiski wypadły z rozsypanego modlitewnika nocnych wyznań. Gdy nikt nie patrzył, nawet lustro. Bohaterowie tej modlitwy nie są pomnikiem ze świeżo odrestaurowaną aureolą i nieobecnym spojrzeniem. Jeśli już do czegoś ich porównać, bardziej przypominają ścianę, na której odkryto resztki piękna z dawnej zapierającej dech w piersiach świątyni.

Gdy rozmawiała z dziećmi na oddziale onkologicznym, czy z dzieciakami terminalnie chorymi, to opowiadały, że bardzo często rodzicom jest trudno mówić na temat śmierci. A najważniejsze są słowa, że „jestem przy Tobie i że Cię kocham”. Wtedy nawet jeśli się odchodzi, to z poczuciem bycia jedynym, kochanym, a nie samotnym – mówi lek. psychiatra dzieci i młodzieży Agnieszka Jarząbek-Cudo, wykładowca w Instytucie Psychologii KUL.

2 listopada we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych Franciszek, zgodnie z zapowiedzią, udał się na Cmentarz Laurentyński, trzeci co do wielkości cmentarz w Rzymie. Jest to cmentarz komunalny przy Via Laurentina w południowej części Rzymu. Konsekrował go kard. Camillo Ruini 9 marca 2002 roku. Obejmuje teren o powierzchni 21 ha.

Opiekują się polskimi grobami wojskowymi, porządkując je i utrzymując w należytym stanie, lecz przede wszystkim pielęgnując pamięć o spoczywających w nich ludziach. Członkowie Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie czynią to od ponad 30 lat.

„Codziennie oglądamy i słyszymy o śmierci różnych ludzi, ale umierającym bliskim nie potrafimy towarzyszyć w odchodzeniu” – uważa prof. KUL Monika Adamczyk. Jej zdaniem rozwój cywilizacyjny spowodował, że większość ludzi umiera w szpitalu, a nie w domu, przez co straciliśmy możliwość oswajania śmierci.

Cmentarz Powązkowski w Warszawie to niezwykłe miejsce, gdzie historia stolicy splata się z życiorysami najwybitniejszych Polaków. Już od 50 lat trwa społeczna akcja ratowania i konserwacji zabytkowych nagrobków. Od 1 do 3 listopada na Cmentarzu Powązkowskim kwestują między innymi znani artyści, dziennikarze, politycy oraz warszawska młodzież.

Wieczorem, w Uroczystość Wszystkich Świętych kard. Ryś przewodniczył Mszy św. na cmentarzu dla osób bezdomnych przy ul. Zakładowej 4. Po Eucharystii poprowadził procesję żałobną po cmentarzu.

2 listopada Kościół katolicki wspomina wszystkich wiernych zmarłych. Dzień Zaduszny to czas szczególnej modlitwy do Boga, by zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy po śmierci potrzebują oczyszczenia w miłości, czyli czyśćca, który jednak nie jest miejscem męki, ale „przedsionkiem nieba”.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / Druga Msza św. Współczucie i płacz Jezusa. Wielu płacząc robi hałas, szloch i spazm, ale nie Jezus. On płacze, ale nie jest to wyraz niemocy, bólu bezradności. Jest to znak bliskości, przyjaźni. To znak wrażliwości i pragnienie obdarowania ‘prawdziwym życiem’.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / Pierwsza Msza św. Czułość człowieka. Maryja otuliła w ‘pieluszki’ ciało nowonarodzonego Jezusa. Józef odważnie prosi o ciało Pana, zdejmuje je z krzyża, owija lnianym płótnem i składa ze czcią w przygotowanym grobie. Bóg powierza się człowiekowi, jego czułym dłoniom i pamięci.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / trzecia Msza św. Trwożliwe serce. Serca uczniów Jezusa są targane przez różnorakie uczucia. Są zaniepokojeni i wystraszeni, ale też doświadczali i pamiętają cuda i znaki. Uczniowie są rozdarci między wiarą i niewiarą. To jest czas próby, ale zaufanie Nauczycielowi jest najskuteczniejszym antidotum na lęk.

„Nasza pamięć o bliskich sięga również tych, którzy zasłużyli się w naszej historii. To jest też bardzo piękne, że my o nich pamiętamy” – powiedział ks. prof. dr hab. Przemysław Kantyka, dziekan Wydziału Teologii KUL, wskazując na fenomen, jakim jest kultywowanie przez Polaków pamięci o zmarłych zarówno w kraju jak i zagranicą.

Nie mogłem wziąć udziału w procesji żałobnej na cmentarzu w dzień Wszystkich Świętych, ale udało się na Dzień Zaduszny i to nie na wózku inwalidzkim, ale na własnych nogach, podtrzymywany przez jednego z uczynnych młodych Braci.

Śmierć jest po stronie życia - mówił w Dzień Zaduszny abp Adrian Galbas. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy świętej za zmarłych biskupów katowickich i duszpasterzy, którzy posługiwali w parafii katedralnej. Po liturgia nastąpiła modlitwa w krypcie grobowej przy sarkofagach zmarłych biskupów Kościoła katowickiego. 

Do modlitwy o pokój zachęcił Franciszek podczas Mszy św. sprawowanej w Dzień Zaduszny na cmentarzu wojennym Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Rzymie. Papież w improwizowanej homilii skoncentrował się na dwóch słowach: ‘pamięć’ o tych, którzy nas poprzedzili, którzy czynili wiele dobra w rodzinie i gronie przyjaciół, a także tych, którym nie udało się uczynić zbyt wiele dobra, ale w Bożym miłosierdziu, zostali przyjęci. Drugie słowo to ‘nadzieja’, pamięć służąca temu, aby iść naprzód na spotkanie z Bogiem. „Musimy prosić Pana o tę łaskę nadziei, nadziei, która nigdy nie zawodzi, nadziei, która jest cnotą każdego dnia, która niesie nas naprzód, pomaga nam rozwiązywać problemy, szukać dróg wyjścia z tak wielu problemów” – zachęcił Franciszek.

- Śmierć i pogrzeb były kiedyś zjawiskami, przez które ludzie przechodzili wspólnie; dzięki określonym rytuałom potwierdzali wartości społeczności; obecnie śmierć została w dużym stopniu "sprywatyzowana", zepchnięta do sfery indywidualnej - mówi brytyjski socjolog Frank Furedi.

Pamięć o zmarłych nie jest domeną chrześcijan. Wszystkie ludy, we wszystkich epokach, na swój sposób czciły zmarłych, oddawały im cześć. Łączyło się to zwykle z różnymi zwyczajami. Kościół wspomina 2 listopada tych, którzy odeszli i są w czyśćcu. W Polce nazywamy ten dzień Zaduszkami bądź Dniem Zadusznym.

Krzyż przykuwa uwagę, absorbuje. Trudno się wyzwolić z tych emocji, uczuć, obrazów. Tym bardziej zatem trzeba nam sobie przypominać zachętę świadków w ‘lśniących szatach’, że Jezusa trzeba szukać wśród żywych.

Tradycyjnie w dzień wszystkich Świętych nie tylko odwiedzamy cmentarze i modlimy się za tych, którzy odeszli, ale także dekorujemy te miejsca wyjątkowej pamięci - związane z naszą osobistą historią lub z historią naszych narodów. Symbolem naszej pamięci są świece i znicze, ale także kwiaty, ostatnie tegoroczne kwiaty, a do tego oczywiście zaduma i modlitwa. Zapraszamy do chwili zadumy w wirtualnej pielgrzymce przez cmentarze.

Polska jest największym eksporterem świec wśród krajów UE – wynika z danych Eurostatu. W 2022 roku Polska wyeksportowało świece o wartości 922 mln euro (38 proc. całkowitego eksportu świec pod względem wartości). Na kolejnych miejscach uplasowały się Holandia (246 mln euro) i Niemcy (205 mln euro).

{{ article.description }}