#ksiądz

Diecezja tarnowska odnotowała w tym roku wyraźny wzrost liczby powołań do kapłaństwa – niemal dwukrotnie więcej niż rok temu. Na pierwszy rok studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie przyjęto 19 alumnów: 18 diecezjalnych oraz jednego z Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri.

Pan Jezus sam wybiera swoich uczniów. Jeśli ktoś słyszy głos powołania w sercu, to warto przyjrzeć mu się z bliska – do tego służy seminarium. Bóg powołuje nas takimi, jakimi jesteśmy i jest w stanie przemienić nas w takich, jakich chce mieć - mówi w wywiadzie dla portalu Polskif.fr ks. Franciszek Grobelny, neoprezbiter archidiecezji poznańskiej.

„Proszę księdza, proszę się uśmiechnąć, przecież ksiądz ma Pana Boga, to nie może być smutny”. A jednak smutek, przygnębienie, a nawet rozpacz mogą stać się codziennością również w sutannie. Depresja ma wiele odmian: może być "uśmiechnięta” a wtedy osoba, która choruje, sprawia wrażenie pogodnej, funkcjonuje społecznie i zawodowo, ale wewnętrznie cierpi – odczuwa smutek, pustkę, bezsens, zmęczenie, lęk - pisze ks. Mariusz Marszałek SAC. 

Choć większość zmian dotyczących księży dokonuje się w czerwcu, przed wakacjami, biskupi często podejmują personalne decyzje dotyczące swojego duchowieństwa na koniec wakacji. Wchodzą one w życie z końcem sierpnia lub początkiem września. Takie właśnie zmiany zrobił drohiczyński ordynariusz bp Piotr Sawczuk.

Chcę opowiedzieć, jak to wygląda od środka: w plebanii, w pustym pokoju po kolędzie, kiedy wracam wieczorem i nie mam komu powiedzieć „jak Ci minął dzień?”. Chcę napisać o napięciu i wstydzie, które zbyt często przykrywamy teologicznym celofanem. Bo celibat nie kasuje libido - pisze na swoim facebookowym profilu ks. Mateusz Zawadzki. Za zgodą autora publikujemy cały tekst. 

Mając 19 lat podjąłem decyzję o życiu w celibacie i wstąpieniu do seminarium, dwa lata później do zakonu. Czyli świadomie przyjęty celibat to moja codzienność od 15 lat. Po latach mądrego towarzyszenia, rozmów z przyjaciółmi i różnymi ludźmi, warsztatów w tematach integracji afektywno-seksualnej, lektur i osobistych przemyśleń sprowadzam temat celibatu do jakości moich relacji.

Wielu ludzi patrzy na księży i myśli: „oni mają dużo wolnego”. Ale lista zadań księdza często nie ma końca. Co więcej - ksiądz, który nie dba o regenerację, ryzykuje, że będzie coraz bardziej zmęczony, nerwowy i zamknięty – a wtedy jego posługa staje się ciężarem i dla niego, i dla innych.

W poniedziałek 25 sierpnia 2025 roku zmarł nagle w 65 roku życia i 37 roku kapłaństwa śp. ksiądz Władysław Pietrzyk - proboszcz parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Łękawie.

Część wiernych z parafii w Łąkcie Górnej (woj. małopolskie) wsparła swojego proboszcza, podpisując się pod pismem rady parafialnej skierowanym do wojewody małopolskiego. Zdaniem parafian działania wojewody wobec duchownego stanowią "element politycznej debaty i ingerencję" w życie wspólnoty.

Wydaje się czymś oczywistym, że każda kuria ma bieżące dane dotyczące chorych księży. Praktyka nie zawsze to potwierdza. Kto wie, jaki jest stan zdrowia polskich księży?

Wszyscy kochają księży, którzy budują kościoły, organizują pielgrzymki, spotkania dla młodzieży, mają nietypowe zainteresowania, dzięki czemu podbijają media społecznościowe. Widząc ich energię i zapał, potrafimy wybaczyć im to, że są roztargnieni i zapominalscy. Biskupi cieszą się z ich działań, parafianie ich uwielbiają… ale cena, jaką płaci ksiądz, który ma ADHD, jest ogromna.

Po sześciu miesiącach śledztwa emerytowany prałat Daniel Mayall z rejonu Chicago odzyskał prawo do pełnienia posługi kapłańskiej. Duchowny został odsunięty w lutym 2025 roku, kiedy pojawiły się zarzuty dotyczące rzekomego molestowania nieletniego sprzed około 30 lat - informuje portal abc9chicago.com.

To był jego pierwszy kolarski wyścig: ponad 2000 kilometrów, a na trasie 3798-metrowy szczyt. W jednym z najtrudniejszych wyścigów Europy pochodzący z Polski ks. Paweł Nowak zajął trzecie miejsce. Motywację miał mocną: zbierał datki na fundację wspierającą dzieciaki chorujące na raka. 

– Doświadczyłem tam najgorszego i najlepszego, do czego zdolny jest człowiek. Jeden z kapłanów powiedział, że w Dachau człowiek stawał się albo zbrodniarzem, albo świętym – wspominał ks. Hermann Scheipers, który w ostatnim okresie życia był ostatnim duchownym więzionym w czasie II wojny światowej w KL Dachau.

7 czerwca w katedrze Najświętszego Sakramentu w Detroit (USA) odbyła się wyjątkowa uroczystość. 67-letni Patrick Bruen - ojciec pięciorga dzieci, który został wdowcem po 40 latach małżeństwa, przyjął święcenia kapłańskie. Wraz z nim księdzem został 26-letni Benjamin Schroder.

Wypalenie księdza nie jest dowodem na to, że jego wiara osłabła. Wiara dotyczy relacji z Bogiem, a wypalenie – kondycji psychicznej i emocjonalnej, nadwyrężonej przez długotrwały stres i brak równowagi. Niejeden kapłan przeżywał wewnętrzne wyczerpanie właśnie wtedy, gdy wciąż ufał Bogu i chciał Mu służyć - pisze ks. Mariusz Marszałek SAC.

W wieku zaledwie 37 lat zmarł ks. Piotr Maśnica, proboszcz parafii w Marburg-Stadtallendorf w Niemczech. Duchowny od lat posługiwał wśród Polonii, a wcześniej był wikariuszem w diecezji tarnowskiej. Informację o jego śmierci przekazał ks. Michał Laskowski.

Do brutalnego ataku na 77-letniego księdza doszło w niedzielę 10 sierpnia w Downpatrick (Irlandia Północna). Ks. John Murray, proboszcz parafii św. Patryka i ofiara napaści przebywa obecnie w szpitalu w poważnym, ale stabilnym stanie.

10 sierpnia obchodzimy Dzień Przewodników i Ratowników Górskich. Z tej okazji publikujemy wywiad z Michałem Gołąbem SJ, jezuitą i ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. "Zdarzało się, że któryś z ratowników dzwonił do mnie i mówił: »Pogadaj z moją córką, bo nie chce chodzić na religię«. Albo żona ratownika prosiła: »Pogadaj z moim mężem, bo na razie jest moim mężem, ale coś czuję, że niedługo nim nie będzie«. (...) Ratownicy, również ci niewierzący, szanują sferę duchową i mają zaufanie do kolegi księdza" - wyjaśnia duchowny i goprowiec w rozmowie ze Stanisławem Łucarzem SJ.

Ojciec Miguel Tovar, jeden z najmłodszych księży w Hiszpanii, zaledwie miesiąc po święceniach kapłańskich w diecezji Cartagena spotkał w Rzymie papieża Leona XIV. Papież pobłogosławił jego rodzinę, podkreślił znaczenie modlitwy i zachęcił młodego kapłana do wierności i nieutracenia radości powołania.

{{ article.description }}