#niepokalane poczęcie

Trwa dyskusja o wakacyjnych planach Franciszka. Jedna ze spekulacji dotyczy możliwości ogłoszenia przez papieża nowego dogmatu. Takie przypadki miały już miejsce w historii.

Rzesze wiernych, które nawiedzają Lourdes, są wymownym świadectwem tego, że tajemnica Niepokalanego Poczęcia dociera do serc wierzących - uważa rektor tamtejszego sanktuarium ks. André Cabes.

Zwyczajowo Franciszek udał się 8 grudnia przed posąg Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej na Placu Hiszpańskim w Rzymie. Odmówił tam ułożoną przez siebie modlitwę do Niej, po czym chór odśpiewał litanię do Matki Bożej i hymn "Tota pulchra es Maria" [Cała piękna jesteś Maryjo] a na zakończenie Ojciec Święty udzielił zgromadzonym na Placu wiernym błogosławieństwa apostolskiego.

Maryja jest nazywana "pełną łaski", bo jest "jedyną istotą bez grzechu, niepokalaną". W niej nie ma miejsca na grzech - powiedział papież Franciszek w rozważaniu poprzedzającym modlitwę "Anioł Pański" na placu św. Piotra w Watykanie.

Maryja jest nazywana "pełną łaski", bo jest "jedyną istotą bez grzechu, niepokalaną". W niej nie ma miejsca na grzech - powiedział papież Franciszek w rozważaniu poprzedzającym modlitwę "Anioł Pański" na placu św. Piotra w Watykanie.

Działanie Boga jest super. Wszystko co On robi ma w sobie ślad gruntownego wstrząsu i przeobrażenie, a jednocześnie człowiek może się w tym odnaleźć w bardzo ludzki sposób i odpowiedzieć Bogu na to.

Matka Boża cierpliwie prowadzi nas na drogę nawrócenia. Metody, jakie proponuje, są bardzo proste. Powiedziała o nich w Lourdes w 1858 roku, cztery lata po uroczystym ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu. Są to modlitwa na Różańcu oraz czyny miłosierdzia. Maryja zachęcała Bernadettę, by przystępowała do Komunii i nigdy nie zapominała o powołaniu do świętości. Niepokalana pogłębiła w niej pragnienie nieba! Była dla niej dobra i wyrozumiała, jak prawdziwa matka zatroskana o losy swojego dziecka!

Kościół katolicki 8 grudnia obchodzi uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

"Wszystko w tym chrześcijaństwie mogłabym przyjąć, tylko tego Niepokalanego Poczęcia nie mogę przełknąć!" - ileż to razy sły­szeliśmy już coś podobnego.

Zwiastowanie Pańskie. Ksiądz zaprasza przed ołtarz pragnących podjąć duchową adopcję. W kościele zapada cisza. I przez dość długą chwilę jakby nic się nie działo. Jakby nikt nie zamierzał podjąć zobowiązania. Po chwili nieśmiało wstaje pierwsza osoba. A za nią kolejne. Oto siła wewnętrznego świadectwa.

Kiedyś oburzyło mnie stwierdzenie, że Adwent jest wyjątkowo feministycznym okresem liturgicznym. Ale to był kiedyś, bo dziś widzę wyraźnie, że to prawda. W jego centrum stoi przecież Kobieta i to w pełni swojej kobiecości - oczekująca dziecka*. W tym roku to przeświadczenie wzmacnia adhortacja "Evangelii gaudium" papieża Franciszka, a szczególnie fragmenty dotyczące roli kobiet w ewangelizacji, wyraźnie wiążące kobiecość z konkretnym miejscem i sposobem głoszenia.

Każdy dogmat w Kościele musi posiadać swój fundament historyczny. Najpoważniejszy zarzut stawiany dogmatowi Niepokalanego Poczęcia (podobnie zresztą w przypadku dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny) bierze się właśnie stąd: według jego przeciwników jest to wypowiedź Magisterium Kościoła, która nie posiada umocowania historycznego.

Ciągle nie brakuje chrześcijan, którzy uważają, że dogmat o niepokalanym poczęciu dotyczy dziewiczego poczęcia Jezusa przez Maryję. Jest w tej opinii - jak to często bywa z uporczywymi błędami - ziarno prawdy, gdyż inaczej zapewne dawno by wymarła… Prawdą jest mianowicie to, że dziewicze poczęcie Jezusa było także niepokalane, czyli wolne od grzechu pierworodnego.

Watykan, 1 grudnia 2003 r.

Jesteśmy dziećmi Bożymi. Trzeba to przyjąć osobiście, wysłuchując Ojca, który przez swego Syna zwraca się do mnie: Moje dziecko (Łk 15, 31). Nawrócenie to nic innego, jak osobowe, dogłębne przeżycie tej prawdy: jestem umiłowanym dzieckiem Boga. Tu bije samo serce Dobrej Nowiny: Bóg jest miłością jako Ojciec, który tak nas umiłował, że Syna swego poświęcił, abyśmy przez Niego narodzili się na nowo jako dzieci Boże - w jedności Ducha Świętego. W blasku tej jednej fundamentalnej prawdy rozświetla się wszystko.

"Gdyby Wcielenie dokonało się dzisiaj, zapewne by przeszło niezauważone. Nie byłoby o nim mowy w mediach. To najważniejsze wydarzenie w dziejach ludzkości, było bowiem spowite ciszą" - powiedział Benedykt XVI w rozważaniu na Placu Hiszpańskim.

Dotąd Maryja nic o tym nie wiedziała. Wiedziała tylko jedno, że jest "służebnicą Pańską". Zauważmy, jakże często jesteśmy inni od Maryi: staramy się oceniać stopień obdarzenia nas przez Boga łaskami, zamiast dbać po prostu o postawę służby.

Niepokalane poczęcie Maryi jest prawdą wiary, jako dogmat ogłoszoną przez Kościół 8 grudnia 1854 roku. Czy nadzieja, związana z tą prawdą, może odkryć więcej aniżeli wiara?

8 grudnia, dwadzieścia lat temu, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, przywódcy Rosji - Jelcyn, Białorusi - Szuszkiewicz i Ukrainy - Krawczuk podpisali układ białowieski, który rozwiązywał ZSRR. Na dzień rozpadu sowietów wyznaczono 26 grudnia 1991 r. Jeżeli za początek panowania komunizm przyjmiemy 1917 r., to władza sowiecka w Rosji i podbitych krajach istniała przez siedemdziesiąt cztery lata.

Rozważanie nad tajemnicą Niepokalanego Poczęcia Maryi Benedykt XVI kontynuował po południu. Zgodnie ze zwyczajem, Ojciec Święty udał się na rzymski Plac Hiszpański, by kwiatami uczcić Niepokalaną w jej figurze umieszczonej tam na wysokiej kolumnie. Była to też tradycyjna okazja do spotkania w właścicielami sklepów zlokalizowanych wokół słynnej z handlu Via Condotti.

{{ article.description }}