#polska przemoc domowa

Jeśli zobaczysz taki gest, zadzwoń na policję albo na Niebieską Linię pod numer 22 668 70 00. 

27 proc. nastolatków doświadczyło co najmniej jednej formy krzywdzenia w czasie epidemii; 15 proc. doznało przemocy ze strony rówieśników, 11 proc. ze strony bliskiej osoby dorosłej. 5 proc. było świadkiem przemocy w domu - wynika z badania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.

Dzisiaj, kiedy wydaje się, że debatę o przemocy domowej zdominowały ideologiczny spór wokół Konwencji o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (czyli tzw. konwencji stambulskiej), chcemy mówić o sednie problemu. Dwadzieścia trzy lata po pamiętnej kampanii społecznej przypominamy, że temat się nie skończył. Zupa nadal jest za słona.

W nauczaniu Kościoła katolickiego w Polsce problemu przemocy domowej właściwie nie ma. Jeśli pojawia się on, to rzadko i w sformułowaniach ogólnych, bez powiązania z rodziną, a niemal zawsze z przywołaniem ewentualnych źródeł przemocy, które przyjmują charakterystykę zewnętrzną. Można to wyjaśnić co najmniej trzema przyczynami.

Prawo naszych rodzin do prywatności i życia po swojemu kończy się tam, gdzie zaczyna się przemoc wobec jakiegokolwiek osoby. A teraz, nieco parafrazując wypowiedzi bardziej “prawoskrętnych” publicystów, dodam, że ludzkiego życia nie można poświęcać w służbie jakiejkolwiek ideologii.

O podjęcie środków zapewniających bezpieczeństwo i realizację praw dzieci podczas epidemii - zaapelowała w czwartek Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę w piśmie do premiera Mateusza Morawieckiego. W apelu wskazano m.in. na konieczność zwiększenia ochrony dzieci przed przemocą.

Zarzut znęcania się nad swoją niespełna 4–miesięczną córką i spowodowanie u niej ciężkiego uszczerbku na zdrowiu postawiła łódzka prokuratura 26-letniej kobiecie i jej o rok młodszemu partnerowi. Grozi im kara do lat 15 więzienia. Oboje zostali aresztowani na trzy miesiące.

{{ article.description }}