#wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych

2 listopada we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych Franciszek, zgodnie z zapowiedzią, udał się na Cmentarz Laurentyński, trzeci co do wielkości cmentarz w Rzymie. Jest to cmentarz komunalny przy Via Laurentina w południowej części Rzymu. Konsekrował go kard. Camillo Ruini 9 marca 2002 roku. Obejmuje teren o powierzchni 21 ha.

Opiekują się polskimi grobami wojskowymi, porządkując je i utrzymując w należytym stanie, lecz przede wszystkim pielęgnując pamięć o spoczywających w nich ludziach. Członkowie Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie czynią to od ponad 30 lat.

„Codziennie oglądamy i słyszymy o śmierci różnych ludzi, ale umierającym bliskim nie potrafimy towarzyszyć w odchodzeniu” – uważa prof. KUL Monika Adamczyk. Jej zdaniem rozwój cywilizacyjny spowodował, że większość ludzi umiera w szpitalu, a nie w domu, przez co straciliśmy możliwość oswajania śmierci.

Cmentarz Powązkowski w Warszawie to niezwykłe miejsce, gdzie historia stolicy splata się z życiorysami najwybitniejszych Polaków. Już od 50 lat trwa społeczna akcja ratowania i konserwacji zabytkowych nagrobków. Od 1 do 3 listopada na Cmentarzu Powązkowskim kwestują między innymi znani artyści, dziennikarze, politycy oraz warszawska młodzież.

Wieczorem, w Uroczystość Wszystkich Świętych kard. Ryś przewodniczył Mszy św. na cmentarzu dla osób bezdomnych przy ul. Zakładowej 4. Po Eucharystii poprowadził procesję żałobną po cmentarzu.

2 listopada Kościół katolicki wspomina wszystkich wiernych zmarłych. Dzień Zaduszny to czas szczególnej modlitwy do Boga, by zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy po śmierci potrzebują oczyszczenia w miłości, czyli czyśćca, który jednak nie jest miejscem męki, ale „przedsionkiem nieba”.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / Druga Msza św. Współczucie i płacz Jezusa. Wielu płacząc robi hałas, szloch i spazm, ale nie Jezus. On płacze, ale nie jest to wyraz niemocy, bólu bezradności. Jest to znak bliskości, przyjaźni. To znak wrażliwości i pragnienie obdarowania ‘prawdziwym życiem’.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / Pierwsza Msza św. Czułość człowieka. Maryja otuliła w ‘pieluszki’ ciało nowonarodzonego Jezusa. Józef odważnie prosi o ciało Pana, zdejmuje je z krzyża, owija lnianym płótnem i składa ze czcią w przygotowanym grobie. Bóg powierza się człowiekowi, jego czułym dłoniom i pamięci.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych / trzecia Msza św. Trwożliwe serce. Serca uczniów Jezusa są targane przez różnorakie uczucia. Są zaniepokojeni i wystraszeni, ale też doświadczali i pamiętają cuda i znaki. Uczniowie są rozdarci między wiarą i niewiarą. To jest czas próby, ale zaufanie Nauczycielowi jest najskuteczniejszym antidotum na lęk.

„Nasza pamięć o bliskich sięga również tych, którzy zasłużyli się w naszej historii. To jest też bardzo piękne, że my o nich pamiętamy” – powiedział ks. prof. dr hab. Przemysław Kantyka, dziekan Wydziału Teologii KUL, wskazując na fenomen, jakim jest kultywowanie przez Polaków pamięci o zmarłych zarówno w kraju jak i zagranicą.

Pamięć o zmarłych nie jest domeną chrześcijan. Wszystkie ludy, we wszystkich epokach, na swój sposób czciły zmarłych, oddawały im cześć. Łączyło się to zwykle z różnymi zwyczajami. Kościół wspomina 2 listopada tych, którzy odeszli i są w czyśćcu. W Polce nazywamy ten dzień Zaduszkami bądź Dniem Zadusznym.

Modlitwa za zmarłych jest pamięcią nie tylko o nich, ale jest też celebrowaniem swojej historii i życia. Zmarli są z nami nie tylko w przeszłości, ale są częścią całego życia. Pamiętając o tych, którzy są dla mnie ważni, wznoszę swój głos w modlitwie.

Choć większość z nas cmentarze nawiedza 1 listopada w Uroczystość Wszystkich Świętych ze względu na fakt, że jest to dzień wolny od pracy, to właściwe dzień pamięci o zmarłych przypada 2 listopada. W kalendarzu liturgicznym nazywa się on Wspomnieniem Wszystkich Wiernych Zmarłych.

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 1.11.2009.

We Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych zastanawiamy się nad istotą dzisiejszego dnia, który pokazuje życie nie tylko w wymiarze doczesności, ale i wieczności. Pomaga nam w tym papieska katecheza, w której Benedykt XVI wezwał do odnawiania wiary w życie wieczne oraz ks. Józef Makselon. Anna Łoś rozmawia z nim o strachu przed śmiercią i pragnieniu nieba.

{{ article.description }}