#życie

Premier Włoch Silvio Berlusconi zarzucił opozycyjnej lewicy, że nie broni świętości życia i chce "narzucić kulturę śmierci i eutanazji". Jego zdaniem zwalczanie tych tendencji jest obowiązkiem prawicy.

W 1960 roku dziekan Harvardu zwrócił się do swoich studentów: „Moi Drodzy, w dniu, w którym wręczamy Wam dyplomy, mogę zdradzić Wam pewną tajemnicę: połowa tego, czego Was uczyliśmy, okaże się po 15 latach zupełną, bezużyteczną bzdurą. Co gorsze, nie wiemy, która to będzie połowa”. Tak to właśnie jest z medycyną.

Ostry sprzeciw środowisk lekarskich oraz obrońców życia wywołały słowa hiszpańskiej minister ds. równości, Bibiany Aído, która stwierdziła, że aborcja nie jest zabiciem niewinnej istoty, ponieważ naukowo nie można stwierdzić, kiedy życie się zaczyna. Rzecznik platformy „Derecho a Vivir” (Prawo do życia) domaga się dymisji minister mówiąc, że ludzkie życie eliminowane jest pod przykrywką kłamstwa.

Niektórzy ludzie nie mogą się obejść w życiu bez nadmiernego sceptycyzmu. Każdy - niekiedy faktycznie wątpliwy - przypadek widzą w czarnych kolorach i wszędzie węszą nieszczęście - mimo że starają się mieć pozytywne i optymistyczne nastawienie do świata.

Mieszkająca w Domu Pomocy Społecznej w Marszałkach (Wielkopolska) Marianna Mróz ukończy za kilka dni 107 lat. Pomimo sędziwego wieku interesuje się wydarzeniami w kraju; wzięła udział w wyborach prezydenckich, bo chciała "głosować na Polskę".

Niewielu spotykam uśmiechniętych polityków, urzędników, nauczycieli. Czyż nie szkoda życia na ciągłe przygnębienie i utyskiwania. W pracy narzekamy, w rodzinie zrzędzimy a w kościele spuszczamy z powagą oczy, by nie zmącić grobowej ciszy.

Życie jest rytmem. Każdy z nas posiada rytm ciała i duszy. Ich wspólny rytm, harmonia są niezbędne dla szczęśliwego życia. Dla tego, kto chce żyć sensownie, etapy dojrzewania przekazane w rytmie siedmioletnim są z pewnością ogromną pomocą.

{{ article.description }}