Dziś Wielka Środa. O czym warto pamiętać w świętowaniu tego dnia?

Spojrzenie na to, co Jezus robi przed swoją męką i śmiercią, może nas nauczyć konkretnego zachowania. To cenna lekcja, którą łatwo przegapić w przedświątecznym zabieganiu. Jak przeżywać Wielką Środę?

Na czym się skupić w Wielką Środę?

Być może jest jakaś osoba w twoim życiu albo rzecz, która nie daje ci spokoju. Może ktoś bardzo cię kiedyś skrzywdził, zdradził, wybrał coś, co było bezwartościowe, zamiast budowania relacji z tobą. Może straciłeś honor, dumę, dobre zdanie wśród innych ludzi. Dzisiaj zrób jedno, po prostu odpuść i zrób krok w tył. Jezus, kiedy widzi, że zbliża się koniec jego ziemskiego życia, nabiera dystansu do pewnych spraw. Zrób to samo. Uwierz, że twój problem nie jest żadnym problemem dla Boga, który jest Miłością. Oddaj Mu go.

Ewangelia na Wielką Środę (Mt 26,14-25)

Kościół proponuje nam zmierzenie się z konkretnymi wydarzeniami z życia Jezusa, która miały miejsce bezpośrednio przed Jego męką i śmiercią. Zainspiruj się tym, co On dziś robi w Ewangelii.

Judasz zdradza Jezusa

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: "Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami"». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził». Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».

Wielka Środa. Wydarzenia ostatnich godzin życia Jezusa są coraz bliżej. Coraz mocniej czuć napięcie; nie ma innej drogi. 

I znowu Judasz: pokazuje, jak bardzo można nie umieć działać po myśli Jezusa, nawet będąc tak blisko Niego. Jak można nie zrozumieć. Jak można nie przyjąć tego, co przychodzi. To dobry dzień, by porozmawiać z Jezusem o tym, czego nam brakuje w relacjach.

Wejdź w Wielką Środę ze całym swoim brakiem siły, potrzebą, by ktoś po prostu cię pocieszył, i przypomnij sobie wszystkie dobre rzeczy, których doświadczasz w relacji z Jezusem.

Modlitwa na Wielką Środę

Jezu,

jesteś dobry.
Twoja dobroć mnie przyciąga i inspiruje, 
jest łagodna i czuła, mocna i delikatna.

Jesteś dobry tam, gdzie ja już zupełnie nie potrafię.
Tam, gdzie chcę Cię głosić, a zaczynam się kłócić.
Tam, gdzie chcę mówić o Twojej łasce,
a zamiast tego zaczynam innym robić wymówki.
Tam, gdzie chcę troszczyć się o mój Kościół,
a jestem tak źle rozumiana i odrzucana.

Chcę nieść Twoje imię moim bliskim,
ale nie potrafię, a oni nie potrafią zobaczyć Twojej dobroci
i czuję, jak nasze więzi się przez to rozluźniają. 
To jest dla mnie trudne.

Ty to wszystko potrafiłeś robić z łagodnością, wyrozumiałością,
taką miłością, która miała wielką moc przyciągania,
i zostałeś obrzucony obraźliwymi słowami.

Wiem, że mnie słuchasz,
i chcę Ci opowiedzieć, 
jak bardzo czasem mi źle z tym, że nie umiem Cię głosić.
Brakuje mi sił,
czekam na współczucie,
ale nikt się nie zjawia. 

Zamiast pocieszenia dostaję tylko kwaśne słowa i złe spojrzenia.
Ale wiem, że Ty jesteś dobry
i rozwiążesz wszystkie moje trudności
znajdziesz dobre zakończenia wszystkich niedobrych historii.

Chcę Cię chwalić, 
chcę się Tobą chwalić,
żeby wszyscy zrozumieli, jak dobrego mam Boga,
który sprawia, że moje serce 
ściśnięte, rozgoryczone i wystraszone
znowu ożywa i ma siłę kochać.

Ty nigdy mną nie gardzisz,
nie masz mnie dość,
nie czekasz, aż rozsypie się nasza relacja,
zawsze o mnie walczysz,
zawsze mnie słuchasz.

I spokojnie uczysz mnie wdzięczności.
Oddawania Ci chwały.
Chwała Tobie! 

Psalm z Wielkiej Środy (Ps. 69)

Dla Ciebie znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa, 
dla braci moich stałem się obcym 
i cudzoziemcem dla synów mej matki.
Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera 
i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.

Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, 
czekałem na współczucie, lecz nikt się nie zjawił, 
i na pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.
Domieszali trucizny do mego pokarmu, 
a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.

Pieśnią chcę chwalić imię Boga 
i wielbić Go z dziękczynieniem.
Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, 
niech ożyje serce szukających Boga. 
Bo Pan wysłuchuje biednych
i swoimi więźniami nie gardzi.

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie.

Na tym polega tragedia Judasza

Posłuchaj komentarza s. Małgorzaty Chmielewskiej

Jezus jest niewolnikiem Judasza 

Posłuchaj komentarza o. Adama Szustaka OP

Judasz wyszedł w ciemną noc

Posłuchaj komentarza ks. ks. Stanisława Langnera i Anny Zawalskiej

Polecamy też rozważanie na Wielką Środę przygotowane przez jednego z braci z Taizé