Jesteś uczniem Jezusa? Możesz to łatwo zweryfikować

Uczniem Jezusa jest ten, kto chce się nawrócić, odwraca się od grzechu i zwraca się o przebaczenie Boga. Albo zakwestionujemy Boga i Jego słowo, albo zakwestionujemy siebie.

Słowo na dziś (Mk 11,27-33)

Z Ewangelii wg św. Marka: Przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i zapytali Go: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?» Jezus im odpowiedział: «Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi!». Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: "z nieba", to nam zarzuci: "Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?" Powiemy: "Od ludzi"». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». Jezus im rzekł: «Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię».

Komentarz do Ewangelii (Sobota, 03.06.2023)

Obraz: Ta scena Ewangelii rozgrywa się w Jerozolimie. Jezus "chodzi" po niej, odpowiada na "zaczepne" pytania faryzeuszów. Oczyma wyobraźni zobaczę tę sytuację. Jestem jednym z uczestników rozmowy. Obserwuję innych, słucham tego, co mówią.

Myśl: Poprzez swoje pytanie Jezus zmusza nas do opowiedzenia się. Albo zakwestionujemy Boga i Jego słowo, albo zakwestionujemy siebie. Uczniem Jezusa jest ten, kto chce się nawrócić, odwraca się od grzechu i zwraca się o przebaczenie Boga. Jezus w tym fragmencie po raz trzeci wchodzi do miasta świętego. To ostatnie dni przed męką. Jest wtorek. To czas ostatnich pouczeń. Pan przychodzi do "swojej świątyni". Jego przyjście jest dla mojego dobra. On nie przychodzi, aby potępić, ale by zbawić.

Emocja: "Nie wiemy". To nie brak wiedzy, ale raczej zła intencja i przejaw tego, że nie chcemy żadnej zmiany, jesteśmy zamknięci w swoich przemyśleniach i nie chcemy z niczego się nawracać. To jest tylko alibi dla naszych obaw i leków.

Wezwanie: Poproszę o łaskę odwagi, by odpowiedzieć na Jezusowe wezwanie do nawrócenia. Podziękuję za sakrament pojednania, który przywraca mi godność dziecka Bożego. Uczynię jakiś znak pokory i uniżenia.