Jezus z cierpliwością nas pouczy, gdy będziemy maskować naszą niewierność

Postawienie Jezusa przed uczniami małego dziecka i utożsamienie się z Nim jest przypomnieniem, że każdy musi podjąć ‘własny krzyż’. To ‘wydanie się’ Jezusa wspominamy i celebrujemy w Eucharystii, sprawując pamiątkę Jego śmierci i zmartwychwstania.

Słowo na dziś (Mk 9,30-37)

Z ewangelii wg św. Marka: Po wyjściu stamtąd podróżowali przez Galileę, On jednak nie chciał, żeby kto wiedział o tym. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie». Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać.

Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».

Komentarz do Ewangelii (21.02.2023)

Obraz: Mamy dzisiaj dwie scenerie wydarzeń. Pierwsza to podróżowanie ‘przez Galileę’ z dala od ludzi i pouczanie uczniów na osobności. Drugi obraz to Kafarnaum, prawdopodobnie dom Piotra, figura kościoła, Dwunastu wokół Jezusa i ‘tajemnicze’ dziecko, którego przyjęcie jest jak przyjęcie samego Jezusa. Zatrzymam się na tym, co bardziej mnie przyciągnie.

Myśl: Jezus po raz kolejny w ewangelii św. Marka zapowiada swoją śmierć i zmartwychwstanie. Uczniowie są jednak głusi na to Słowo, zamknięci w swoich lękach. Jezus demaskuje też swoim pytaniem to, o czym uczniowie rozprawiali w drodze, demona głuchego i niemego, który nie pozwala usłyszeć Słowa Bożego i odpowiedzieć na nie (jak we wczorajszym fragmencie). Postawienie Jezusa przed uczniami małego dziecka i utożsamienie się z Nim jest przypomnieniem, że każdy musi podjąć ‘własny krzyż’. To ‘wydanie się’ Jezusa wspominamy i celebrujemy w Eucharystii, sprawując pamiątkę Jego śmierci i zmartwychwstania.

Emocja: Milczenie w zawstydzeniu. Uczniowie zamilkli, kiedy zdali sobie sprawę, że nie myślą i nie działają ‘po Bożemu’. My też próbujemy zamaskować nasze niewierności albo je ‘przemilczeć i przeczekać’. Jezus z cierpliwością będzie nas pouczać.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia ‘wielkości ostatniego ze wszystkich i sługi wszystkich’. Podziękuję Panu za to, że On mnie nigdy nie odrzuca, pomimo słabości i grzechów. W rachunku sumienia przyjrzę się swoim obszarom ‘przemilczania’.