Często nosimy w sobie zły obraz Boga, który nie kocha, tylko wymaga. To jest lęk, który nas paraliżuje

"Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym". Bałem się Ciebie, Boże - to pójście za pierwszym słowem, które Adam wypowiedział do Boga w raju. Ten obraz Boga przynosi nam lęk. 

Słowo na dziś: (22 listopada 2023) 

Czytania: 2 Mch 7,1.20-31; Łk 19,11-28 

Z ewangelii wg św. Łukasza: Gdy słuchali tych rzeczy, dodał jeszcze przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi. Mówił więc: «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: "Zarabiajcie nimi, aż wrócę". Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: "Nie chcemy, żeby ten królował nad nami". Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. Stawił się więc pierwszy i rzekł: "Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min". Odpowiedział mu: "Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami!" Także drugi przyszedł i rzekł: "Panie, twoja mina przyniosła pięć min". Temu też powiedział: "I ty miej władzę nad pięciu miastami!" Następny przyszedł i rzekł: "Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał". Odpowiedział mu: "Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał". Do obecnych zaś rzekł: "Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min". Odpowiedzieli mu: "Panie, ma już dziesięć min". "Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach"».  
Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy. 

Komentarz do Ewangelii: (Łk 19,11-28) 

Obraz: Jezus zdąża do Jerozolimy. Wstępuje z poziomu Jerycha, nieopodal rzeki Jordan, do Jerozolimy. Różnica poziomów na tej trzydziestokilometrowej trasie to ok. 1300 m. Oczyma wyobraźni zobaczę tę drogę, otoczenie. Posłucham tego, co mówi Jezus 

Myśl: Łukasz zwraca uwagę na relację między przyszłym życiem i obecnym, podkreślając różne rzeczy. One są jak meta i pokonywana co dzień trasa, jak cel i punkt dojścia oraz sposoby na osiągnięcie celu. Przypowieść o minach jest alegorią odejścia i powtórnego przyjścia Pana na końcu czasów. W tych ramach zamyka się historia człowieka. To jest czas podróży człowieka, okazja, żeby służyć. To podróż tą samą drogą, jak miłosierny Samarytanin: „idź i ty czyń podobnie”. Otrzymujemy ‘minę’, by stawać się bogatszymi przed Bogiem, a nie przed ludźmi. Nie mamy gromadzić, ale hojnie rozdawać. 

Emocja: Bałem się Ciebie. Jest to pójście za pierwszym słowem, które Adam wypowiedział do Boga w raju: „przestraszyłem się [Ciebie]”. Często nosimy w sobie zły obraz Boga, który nie kocha. Jest surowym i wymagającym rywalem człowieka. To jest lęk, który nas paraliżuje. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę posługiwania się tym, co mam zgodnie z wolą Boga. Podziękuję za otrzymane dary do służby potrzebującym. 
Uczynię jakiś gest oddania się na służbę Bogu.