#Ewangelia: Po co potrzebujemy tego świata?

Czy Bóg nie mógłby po prostu stworzyć od razu lepszego świata, w którym nie będzie zła? Dlaczego każe nam na niego tak długo czekać? Odpowiedź znajdziesz w dzisiejszej Ewangelii.

[Ewangelia]

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:

«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.

Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie». (Mt 5, 1-12a)

[Komentarz Grzegorza Kramera SJ]

[Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]

Ubodzy, smutni, cisi, łaknący sprawiedliwości, miłosierni, czystego serca i wprowadzający pokój nie zawojują tego świata. Zresztą po co nam ten świat? W innym miejscu Pan Jezus mówi: "Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?" (Mt 16, 26). Chodzi raczej o "zawojowanie" Nieba. Tam jest nasza przyszłość. Błogosławieni (szczęśliwi) są nie ci, którzy odnoszą sukcesy, ale ci, którzy potrafią kochać.