Narodził się Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel!

Narodził się Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel!
Depositphotos.com (13331990)

„Nie bój się!” „Nie bójcie się!” Okoliczności narodzenia Jezusa wciąż zaskakują. Przychodzi zbawić wszystkich, ale nie ma dla Niego miejsca w ‘gospodach’ ludzkich serc. Od początku jest tułaczem, wyrzutkiem, emigrantem. Czyha na Niego śmiertelne zagrożenie. Ale to On jest obiecanym Emmanuelem. Oddajmy Mu hołd!

Msza św. Wigilijna – Jezus zbawi swój lud z grzechów

Nie bój się! Doświadczenie Boga może wprawiać w zakłopotanie, może wzbudzać lęk. Dla św. Józefa, męża Maryi, perspektywa jej dziewiczego poczęcia jest trudna do zrozumienia i przyjęcia. Pouczenie, czy zachęta mogą przyjść na różne sposoby. Potrzeba uważności i odwagi, by je przyjąć.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 1,1-25):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami". Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.

Komentarz do ewangelii z dnia (Boże Narodzenie – 25 grudnia 2023 r. – Msza wigilijna):

Obraz: Św. Mateusz rozpoczyna swoją Ewangelię przedstawiając rodowód Jezusa. Posłucham tej listy imion, która, choć zdaje się monotonna i sucha, to kryje w sobie historię osób, z ich bogactwem, pragnieniami i dokonaniami. Przyjrzę się swojemu rodowodowi, na tyle, na ile go znam.
Myśl: Mateusz nie przedstawia nam genealogii tak, jak ją rozumiemy dzisiaj. Jest to swoiste ‘opowiadanie teologiczne’, a nawet ‘chrystologiczne’, bo ukazuje życie Jezusa w świetle tekstów biblijnych i innych, znanych mu materiałów. To historia pochodzenia Jezusa, ludzka i boska. Jezus jest synem Dawida według ciała i Synem Bożym według Ducha. „Ludzkie sprawy stają się historią zbawienia.” Poprzez zwyczajne, ludzkie doświadczenia, Bóg realizuje swoje odwieczne plany, ale zarazem ta zwykła historia ‘objawia’ człowieczeństwo Boga.
Emocja: Nie bój się! Doświadczenie Boga może wprawiać w zakłopotanie, może wzbudzać lęk. Dla św. Józefa, męża Maryi, perspektywa jej dziewiczego poczęcia jest trudna do zrozumienia i przyjęcia. Pouczenie, czy zachęta mogą przyjść na różne sposoby. Potrzeba uważności i odwagi, by je przyjąć.
Wezwanie: Proszę o zrozumienie tajemnicy Bożej historii. Podziękuję Bogu za Jego wejście w naszą historię.
Pomodlę się słowami jakiejś kolędy, która mi przyjdzie na myśl.

 

Msza w nocy – Idźcie na spotkanie Chrystusa Pana!

„Nie bójcie się!” Słowa te padają wielokrotnie przy spotkaniu człowieka z Bożą rzeczywistością. Począwszy od pierwszego spotkania w raju i to trwa przez całą historię. Blask ‘chwały Bożej’ przestraszył pasterzy, ale Pan ich uspokaja, by mogli przyjąć ‘radosną nowinę’ i spotkać Jezusa.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Łk 2,1-14):

Z ewangelii wg św. Łukasza: W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom Jego upodobania».

Komentarz do ewangelii z dnia (Boże Narodzenie – 25 grudnia 2023 r. – ‘Pasterka’):

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę wielkie przemieszczanie się ludności Palestyny, aby wypełnić zobowiązania ze spisem ludności. Przyjrzę się Świętej Rodzinie, samotności i braku miejsca do narodzenia Jezusa. Posłucham słów anioła, zwiastującego ‘radość wielką’.
Myśl: Ewangelista Łukasz bardzo powściągliwie opowiada o narodzinach Jezusa. Ten, który jest Zbawicielem nie przychodzi w blasku chwały, nie okazuje swojej mocy, nie narzuca się, ale jest samotny, pokorny i ubogi. To jest miłość Boga, którą każdy może przyjąć. Nie jest przymuszony, nie jest związany konwenansami. Znacząca jest różnica między narodzinami Jana Chrzciciela (pośród krewnych i sąsiadów, którzy zjawiają się z gratulacjami) a Jezusa, w stajni, wśród najniższej warstwy społecznej – pasterzy. Wielkość Boga jest widoczna w Jego bezwarunkowej miłości do człowieka.
Emocja: „Nie bójcie się!” Słowa te padają wielokrotnie przy spotkaniu człowieka z Bożą rzeczywistością. Począwszy od pierwszego spotkania w raju i to trwa przez całą historię. Blask ‘chwały Bożej’ przestraszył pasterzy, ale Pan ich uspokaja, by mogli przyjąć ‘radosną nowinę’ i spotkać Jezusa.
Wezwanie: Poproszę o umiejętność uznania i przyjmowania kryteriów, jakimi Bóg się kieruje w swoich wyborach. Podziękuję Jezusowi za ‘bezbronność’ z jaką się ofiarowuje człowiekowi.
Pomodlę się słowami jakiejś kolędy, która mi przyjdzie na myśl.

 

Msza o świcie – Idźcie, rozpoznacie Go po ‘znakach’

Wielbić i wysławiać Boga. Nam, podobnie jak pasterzom, są obwieszczane ‘wielkie dzieła Boże’. Także w naszych czasach radosna nowina o przyjściu Zbawiciela, o ‘znakach’ Jego obecności, jest nam głoszona: w słowach, obrazach, świadectwach. Trzeba mieć odwagę, aby ją przyjąć, ‘z pośpiechem’ szukać jej potwierdzenia.

Słowa ewangelii na dzisiaj (Łk 2,15-20):

Z ewangelii wg św. Łukasza: Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.

Komentarz do ewangelii z dnia (Boże Narodzenie – 25 grudnia 2023 r. – Msza ‘o świcie’):

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę pasterzy, którzy idą z pośpiechem do Betlejem, aby zobaczyć Nowonarodzonego. Przysłucham się ich opowiadaniu o tym, co ‘im zostało objawione’. Wczuję się w ‘zdziwienie’, jakie towarzyszy wszystkim w ‘narodzeniu Jezusa’.
Myśl: Dzisiaj przed nami zaprezentowany jest ‘znak’ – niemowlę leżące w żłobie. Dziecię z Betlejem nie jest wielkie, ani potężne, ani bogate. Budzi zainteresowanie i podziw swoją małością, swoim powierzeniem się człowiekowi. Od samego początku ‘zadziwia’ swoją pokorą i miłością. Maryja jest wzorem ucznia, który słucha, przyjmuje dar, zachowuje, spotyka, rozważa, próbuje zrozumieć, wzrasta do pełni w przyjęciu tajemnic królestwa Bożego. Jeszcze nie widzimy całej perspektywy i nie rozumiemy planów Boga. To jest proces, który trwa w nas całe życie.
Emocja: Wielbić i wysławiać Boga. Nam, podobnie jak pasterzom, są obwieszczane ‘wielkie dzieła Boże’. Także w naszych czasach radosna nowina o przyjściu Zbawiciela, o ‘znakach’ Jego obecności, jest nam głoszona: w słowach, obrazach, świadectwach. Trzeba mieć odwagę, aby ją przyjąć, ‘z pośpiechem’ szukać jej potwierdzenia.
Wezwanie: Poprosze o łaskę wyruszenia ‘z pośpiechem’ w drogę szukania Nowonarodzonego w naszym życiu. Podziękuję Bogu za to, że rodzi się w naszym ubóstwie i samotności.
Pomodlę się słowami kolędy, która teraz mi przychodzi na myśl.

 

Msza w dzień – Odwieczne Słowo stało się Ciałem

Słowo – Ciało zamieszkało wśród nas. Chrześcijaństwo nie jest zanurzone w świecie idei, teorii, ani nawet ducha. Cały świat (duch i ciało) został stworzony przez Słowo i Mądrość. Jedynie w tej perspektywie wszechświat jako całość jest rozumiany pozytywnie i jest przeznaczony do życia i szczęścia wiecznego.

Słowo ewangelii na dzisiaj (J 1,1-5.9-14):

Z ewangelii wg św. Jana: Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył.

Komentarz do ewangelii z dnia (Boże Narodzenie – 25 grudnia 2023 r. – Msza ‘w dzień’):

Obraz: Ewangelia św. Jana w swoim prologu przenosi nas ponad przestrzeń i czas, ponad wszystko, co stworzone, aby ukazać kim jest Jezus Chrystus, Syn Człowieczy i Syn Boży, Odwieczne Słowo. Jest też postać Jana Chrzciciela. Posłucham tych słów i przyjrzę się swoim odczuciom.
Myśl: Początek Ewangelii św. Jana odwołuje się do Księgi Rodzaju, gdzie „Na początku Bóg stworzył…” Wypowiedział słowo i rzeczy ‘stały się’. Ewangelista stwierdza, że wtedy Słowo już istniało. U zarania wszystkiego nie stoi zdeterminowanie ani przypadek, nie przymus i nie żadne fatum. To Słowo – wola i rozum, miłość i wolność, słuchanie i komunikowanie. To, co istniało ‘na początku’ nadało kształt temu, co było, teraz jest i będzie kiedykolwiek w przyszłości. Świat został stworzony przez Słowo. Każda rzeczywistość jest zrozumiała. Ten, kto umie ją ‘czytać’, może wszystko pojąć i doprowadzać to do pełni znaczenia.
Emocja: Słowo – Ciało zamieszkało wśród nas. Chrześcijaństwo nie jest zanurzone w świecie idei, teorii, ani nawet ducha. Cały świat (duch i ciało) został stworzony przez Słowo i Mądrość. Jedynie w tej perspektywie wszechświat jako całość jest rozumiany pozytywnie i jest przeznaczony do życia i szczęścia wiecznego.
Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że ‘Bóg umiłował świat’. Podziękuję Panu za dar życia i pragnienie szczęścia w niebie.
Pomodlę się słowami kolędy, która teraz przychodzi mi na myśl.

DEON.PL

Wcześniej duszpasterz akademicki w Opolu; duszpasterz polonijny i twórca Jezuickiego Ośrodka Milenijnego w Chicago; współpracownik L’Osservatore Romano, Studia Inigo, Posłańca Serca Jezusa i Radia Deon oraz Koordynator Modlitwy w drodze i jezuici.pl;

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.
ks. Arkadiusz Nocoń, ks. Waldemar Turek, ks. Tadeusz Wojda SAC

Książka Okruchy Ewangelii to zbiór mądrych i inspirujących homilii na rok A, B i C trzech różnych autorów, pracowników Kurii Rzymskiej. Powstała na podstawie audycji nagranych przez sekcję polską Radia Watykańskiego w latach 2009-2012 i...

Skomentuj artykuł

Narodził się Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel!
Wystąpił problem podczas pobierania komentarzy.
Nikt jeszcze nie skomentował tego wpisu.