Miłość Boga jest dla wszystkich – i nie jest nagrodą za ‘dobre uczynki’

Szemranie, patrzenie ‘złym okiem’. Często porównujemy się i ‘rywalizujemy’ z innymi. Zaproszenie do królestwa traktujemy jako ‘sprzedaż wiązaną’, nagrodę za ‘dobre uczynki’. Nie wierzymy, że miłość Boga jest dla wszystkich, bez różnicy. To jest właściwa perspektywa.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 20,1-16):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: "Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam". Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: "Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?" Odpowiedzieli mu: "Bo nas nikt nie najął". Rzekł im: "Idźcie i wy do winnicy!" A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: "Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych!" Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: "Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty". Na to odrzekł jednemu z nich: "Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?" Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Komentarz do ewangelii na dziś (24 września 2023 r.):

Obraz: Jezus przybliża swoim słuchaczom Królestwo Boże za pomocą obrazu winnicy, jej gospodarza i najemników, którzy w niej pracują. Oczyma wyobraźni zobaczę tę sytuację. Posłucham tego, co jest mówione. Przyjrzę się swoim odczuciom i emocjom.
Myśl: Ta przypowieść, która występuje tylko w Ewangelii św. Mateusza pokazuje, że dobroć Boga jest większa niż nasze oczekiwanie ‘należnej zapłaty’, ale to nie jest działanie arbitralne, kapryśne, które jest niesprawiedliwe. Nie powinniśmy czuć ‘zawiści’ patrząc na wolność Boga. Nie możemy przenosić własnych norm na płaszczyznę zbawienia, bo to nas zaprowadzi na manowce. W królestwie niebieskim nie chodzi o ‘zasługi’ – przepracowane godziny, ale o ‘przyjęcie łaski’ bycia zatrudnionym w winnicy, wezwanym do królestwa. Liczy się nie to, co na zewnątrz, ale postawa ducha.
Emocja: Szemranie, patrzenie ‘złym okiem’. Często porównujemy się i ‘rywalizujemy’ z innymi. Zaproszenie do królestwa traktujemy jako ‘sprzedaż wiązaną’, nagrodę za ‘dobre uczynki’. Nie wierzymy, że miłość Boga jest dla wszystkich, bez różnicy. To jest właściwa perspektywa.
Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia, że zawsze jest dobry czas na nawrócenie, nigdy nie jest za późno (nawet w jedenastej godzinie – zmierzchu życia). Podziękuję Panu, że jest wobec mnie cierpliwy.
Uczynię jakiś gest pokory i oddania się na służbę Bogu, wyrażone gestem lub słowem.