Czym jest wcielenie Jezusa Chrystusa?
Uwikłanie się człowieka niewłaściwie korzystającego z daru wolności ściągnęło na człowieka śmierć. Bóg w Starym Testamencie obiecywał ludziom, że wyzwoli ich z mocy śmierci i przywróci utracone życie z Nim w przyjaźni i miłości. Zapowiadał też, że tego wyzwolenia dokona Mesjasz.
Oczekiwanie spełnienia tej obietnicy budziła w ludziach Biblii (narodzie wybranym) nadzieje, ilekroć pojawiał się ktoś, kto wydawał się być wyjątkowym, czy szczególnym człowiekiem. Takie nadzieje obudziły się na przykład wraz z wystąpieniem Jana Chrzciciela, do którego Żydzi słali poselstwo z zapytaniem: «Kto ty jesteś?». Na pytanie to Jan odpowiedział: «Ja nie jestem Mesjaszem» (J 1, 19-20).
Kościół wierzy, że jest nim Jezus Chrystus, który jak wyznajemy w credo nicejsko-konstantynopolitańskim, "dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy". Przyjęcie przez Syna Bożego ludzkiej natury i ludzkiego ciała celem dokonania dzieła zbawienia Kościół nazywa Wcieleniem.
► KKK 461: Kościół opiewa misterium Wcielenia w hymnie przytoczonym przez św. Pawła: To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej.
► KKK 462: O tej samej tajemnicy mówi List do Hebrajczyków: Przeto przychodząc na świat, mówi (Chrystus): Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę... abym spełniał wolę Twoją, Boże (Hbr 10, 5-7).
► KKK 463: Wiara w prawdziwe Wcielenie Syna Bożego jest znakiem wyróżniającym wiarę chrześcijańską: "Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga" (1 J 4, 2). Takie jest od samego początku radosne przekonanie Kościoła, gdy sławi "wielką tajemnicę pobożności" - Chrystusa, który "objawił się w ciele" (1 Tm 3, 16).
(Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 50-51)
Wiara we Wcielanie Jezusa Chrystusa jest znakiem wyróżniającym chrześcijaństwo od innych religii. Wcielenie Syna Bożego w ludzką naturę jest tajemnicą wiary, dlatego że poczęcie Jezusa nastąpiło poza normalnym, fizjologicznym aktem seksualnym kobiety i mężczyzny. Fakt ten Ewangelia wyjaśnia bardzo lapidarne: Na pytanie Maryi, Matki Jezusa, jak to możliwe, jak to się stanie, usłyszała od anioła Gabriela jedynie: "Dla Boga nie ma nic niemożliwego" (Łk 1, 37). Wyjaśnienie to wskazuje na bezpośrednie działanie Boga za sprawą Ducha Świętego. Uświadamia też, że Ten, którego Maryja poczęła jako człowieka z mocy Ducha Świętego i który prawdziwie stał się Jej Synem, jest wiecznym Synem Boga Ojca. Jest samym Bogiem.
Odwołując się do tajemnicy Wcielenia Kościół wierzy, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Ma On w sobie dwie natury: Boską i ludzką. Natury te nie są pomieszane, ale zjednoczone w jednej Osobie Syna Bożego. To jedyne i całkowicie wyjątkowe wydarzenie Wcielenia Syna Bożego nie oznacza więc, że Jezus Chrystus jest częściowo Bogiem i częściowo człowiekiem, ani że jest ono wynikiem niejasnego pomieszania tego, co Boskie, i tego, co ludzkie. Syn Boży stał się prawdziwie człowiekiem, pozostając prawdziwie Bogiem. Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem".
Tajemnica Wcielenia pozwala człowiekowi uwierzyć, że w osobie Jezusa Chrystusa może dostąpić zbawienia, to znaczy pojednania z Bogiem, wyzwolenia z mocy śmierci, życia z Nim w miłości przez całą wieczność. To wkroczenie Syna Bożego - Jezusa Chrystusa - w ludzką historię rozpoczyna rozwiązanie tragicznej sytuacji trwania w grzechu, który człowieka niszczy i stanowi dla niego ciągłe zagrożenie.
Wyjątkowym okresem roku liturgicznego, w którym Kościół w szczególny sposób rozważa znaczenie tajemnicy Wcielenia, jest czas adwentu i Bożego Narodzenia. Wyznawanie wiary w Jezusa Chrystusa zakłada podejmowany przez człowieka wysiłek pozwalający rozumieć tajemnicę Jego osoby i Jego posłannictwa. Tajemnica ta nazywana jest misterium odkupienia. Misterium to w symbolu wiary wiązane jest z tajemnicą Jego Wcielania (poczęciem i narodzeniem) oraz z Jego Paschą (męką, ukrzyżowaniem, śmiercią, pogrzebem, zstąpieniem do piekieł, zmartwychwstaniem i wniebowstąpieniem). W misterium tym Kościół dostrzega objawienie Ojca w wypowiadanych przez Jezusa słowach i dokonywanych przez Niego czynach zauważanych zarówno w Jego milczeniu, cierpieniu, sposobie bycia i mówienia. Drugi aspekt tego misterium wyraża miłość Boga do ludzi. Miłość tę Jezus wyraził w złożonej na krzyżu za całą ludzkość ofierze swego życia. Dlatego też Kościół naucza, że całe życie Chrystusa było misterium odkupienia, ponieważ wszystko, co Jezus uczynił, powiedział i wycierpiał miało na celu przywrócenie człowieka upadłego, do jego pierwotnego powołania dziecka Bożego.
Zobacz pozostałe teksty na temat osoby Jezusa Chrystusa
Skomentuj artykuł