Umiejętność takiego patrzenia na swoją historię sprawia, że znowu umiemy zachwycać się życiem

Umiejętność patrzenia na historię świata i moją osobistą jak na realizację Bożego zamysłu i obietnicy prowadzi do zachwytu i uwielbienia.  Będziemy szczęśliwi, gdy to będzie nasze świadome dążenie, nie tylko zdawanie się na "łut szczęścia". 

Czytania: 1 Sm 1,24-28; Łk 1,46-56 

Słowo na dziś (Łk 1,46-56)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: 

Wtedy Maryja rzekła:  
«Wielbi dusza moja Pana,  
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.  
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.  
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,  
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.  
Święte jest Jego imię -  
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.  
On przejawia moc ramienia swego,  
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.  
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.  
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.  
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,  
pomny na miłosierdzie swoje -  
jak przyobiecał naszym ojcom -  
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».  
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. 

Komentarz do Ewangelii (22.12.2022) 

Obraz: Maryja przybyła z pośpiechem w góry do krewnej Elżbiety, u której przekonuje się dobitnie, że dla Boga „nie ma nic niemożliwego”. Oczyma wyobraźni zobaczę to ich spotkanie. Posłucham słów kantyku Magnificat i zobaczę Maryję, która "pozostaje", służy Elżbiecie do czasu narodzenia św. Jana. 

Myśl: Pieśń Maryi to hymn uwielbienia. Wyraża podziw i szczęście z powodu wypełnienia się Bożych obietnic. Jest on bardzo osobisty, a zarazem uniwersalny. To pieśń nowego człowieka. Słowa maryjnego hymnu Magnificat to streszczenie historii zbawienia. Opisuje on działanie Boga, które przeciwstawia się ludzkiemu działaniu, ale po to, by w pełni zrealizować zamysł stwórczy Najwyższego. 

Emocja: Uwielbienie. Umiejętność patrzenia na historię świata i moją osobistą jak na realizację Bożego zamysłu i obietnicy prowadzi do zachwytu i uwielbienia. To jest także świadome dążenie, nie tylko "łut szczęścia". 

Wezwanie: Poproszę o łaskę dostrzegania w historii działania Boga. Podziękuję za Jego miłosierdzie i opiekę. 

Zadanie adwentowe: Wezmę do ręki albo popatrzę na "swój" przedmiot adwentowy. Pomyślę, wypowiem na głos albo w duchu swój hymn Magnificat (wielbi dusza moja Pana). Niech to będzie hymn dziękczynienia za łaski Boga i Jego obecność w moim życiu.