Kasper Kaproń OFM

Módlmy się za papieża Franciszka, który pomimo nacisków świata mediów i osób domagających się podjęcia natychmiastowych decyzji, tylko pozornie milczy.

Nie może być tak, że w jednej parafii proboszcz cieszy się, że uczy w szkole i tylko pensja pozwala mu przeżyć, a w innych parafiach księża żyją na bardzo wysokim i ponad przeciętnym poziomie.

Najnowszy dokument Kongregacji Nauki Wiary pogłębia jeden z najważniejszych tekstów Josepha Ratzingera odwołując się do wizji papieża Franciszka. Dotyczy dwóch ogromnych zagrożeń duchowych dla dzisiejszego świata.

Kiedy w końcu zrozumiemy, to na co zwraca uwagę papież Franciszek, że rzeczywistość jest ważniejsza od idei? Jakże często dajemy się uwieść tym drugim, zapominając o rzeczywistości.

U nas, katolików, funkcjonuje pewien rodzaj kupczenia z Panem Bogiem: na radość wieczną muszę sobie zapracować. Być może jest to konsekwencja obrazu Boga, jaki stworzyliśmy sobie choćby na podstawie "pierwszej prawdy wiary", której uczyliśmy się na katechezie: "Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze".

Duch Święty, tak jak św. Pawłowi, zamyka przed nami pewne obszary i otwiera całkowicie nieznane. My zaś często z uporem utrzymujemy się przy tym, co dawne. Tracimy siły i środki ekonomiczne, aby utrzymywać niespełniające już swych zadań struktury.

Franciszek drażni zarówno tych z lewicy, jak i z prawicy, gdyż w sposób całkowicie wolny od jakiejkolwiek ideologii patrzy na świat i spogląda na niego poprzez pryzmat Ewangelii. Czy to sam Bóg daje nam dzisiaj poprzez osobę Franciszka test?

Papieża przywitała niezwykle kolorowa i radosna ceremonia, która mogła zauroczyć. Czar jednak szybko prysł. O związkach hierarchów z politykami, o wykluczonych oraz o cieniach, które kładą się na papieskiej wizycie w Meksyku - pisze o. Kasper Kaproń OFM.

Od początku pontyfikatu papież nie robi nic innego jak wskazuje na Ciało Chrystusa. Wielu jednak mowa ta gorszy, wielu zatyka na nią uszy, wielu odchodzi z niesmakiem. Czy takie zachowanie może dziwić? - pyta Kasper Kaproń OFM.

Publikując jakąś informacje w Internecie lub też udostępniając u siebie treść innych osób, zastanówmy się przez chwilę, jakim słowem nazywamy (a przez to tworzymy) otaczający świat. Czy jest on odbiciem Boga i Jego miłości miłosiernej, czy też masakrującego i miażdżącego działania ojca kłamstwa?

Pojawiły się słowa oskarżeń w stosunku do papieża. Spora grupa katolików oburza się i dziwi, że zamiast zajmować się Bogiem, wykracza poza własne kompetencje i zajmuje się sprawami z zakresu ekologii.

Mądrość indiańskich ludów głosi, że kiedy umrze ostatnie drzewo, ostatnia rzeka zostanie zatruta i ostatnia ryba zostanie złowiona, to dopiero wtedy człowiek przekona się, że nie może jeść pieniędzy. I można by dodać, że dopiero gdy wyparuje ostatnie jezioro, przekonamy się, że pieniądz nie rodzi życia.

Chyba już dziś nie sposób wskazać kto zaczął tę polsko-polską wojenkę i jestem przekonany, że nie będzie w niej zwycięzców i zwyciężonych, a wszyscy z niej wyjdą poobijani. Może więc warto byłoby przyjąć papieskie zaproszenie i wejść w optykę Miłosierdzia?

W ten oto sposób dokonało się przewartościowanie: peryferie świata stały się jego centrum, a najważniejsze światowe centra stały się peryferiami. Podobnie jak to miało miejsce w noc Bożego Narodzenia.

Powinniśmy się lękać o przyszłość Kościoła, gdzie panuje całkowita bierność i inercja życia duchowego i teologicznego, a całość energii zostaje zużyta na drugorzędne tematy.

Program papieża to nic innego jak pozwolić prowadzić się przez wiarę ludu, tego latynoamerykańskiego, zgromadzonego w milionowych rzeszach w Guayaquil, Quito, Santa Cruz de la Sierra i Asunción, lecz także tego naszego polskiego zgromadzonego w czasie niedawnej Pielgrzymki Rodzin Radia Maryja na Jasnej Górze lub na Stadionie Narodowym w czasie spotkania ewangelizacyjnego prowadzonego przez ks. Bashoborę.

{{ article.description }}