Medytacje jerozolimskie. Świadectwo pielgrzyma

Główną bohaterką tej książki jest Ziemia Święta. To właśnie jej poświęconych jest ponad sto literackich miniatur, składających się na treść dziełka, a mających charakter modlitewnych rozważań.

Każda miniatura rozpoczyna się znaczącym cytatem – z Pisma Świętego lub innym – wokół którego budowany jest komentarz autora. Komentarze są bardzo różnorodne, a ich treść zamyka się w pięciu rozdziałach książki: Duchowość Ziemi Świętej, Święte Miasto Jeruzalem, Bazylika Grobu Pańskiego, Na pielgrzymim szlaku, Duchowość żydowska.

Inspiracje do nich płyną z różnych źródeł: wizyty w sanktuarium, zaobserwowanej ulicznej sceny, piękna krajobrazu lub architektury, dostrzeżenia przypadkowego szczegółu… Te małe „punkty wyjścia” stają się pretekstem do snucia refleksji, w których autor swobodnie przywołuje ewangeliczne perykopy i sceny biblijne, historyczne fakty czy współczesne wydarzenia polityczne lub społeczne. Każde rozważanie kończy się modlitwą lub refleksją do tej modlitwy zachęcającą. W każdym w sposób mniej lub bardziej wyraźny zaznaczone jest też współczucie i życzliwość autora do konkretnego człowieka, tego spotkanego właśnie na ulicy lub na pielgrzymim szlaku.

Z prezentowanych miniatur wyłania się nakreślony z miłością portret Ziemi Świętej. To po pierwsze ziemia Zbawiciela, pamiętająca Jego narodziny, życie, śmierć i Zmartwychwstanie – „milczące Słowo Boga” i „niezmienny świadek Bożego Objawienia”, „ta, która nas uświęca” i „szkoła modlitwy”. Po drugie – to również, niestety, miejsce nieustannych wojen, ziemia dźwigająca „pierwszą męczennicę”, czyli Bazylikę Grobu Pańskiego, terytorium ostrych konfliktów religijnych, narodowościowych i politycznych, spośród których najbardziej palący jest współczesny konflikt palestyńsko-izraelski. Po trzecie – to także święta ziemia judaizmu i islamu, przez sam fakt noszenia na sobie śladów trzech wielkich religii wzywająca do jedności i pokoju.

Zrodzona z głębokiego osobistego spotkania autora z Izraelem i Jordanią książka jest pewnego rodzaju duchowym przewodnikiem po Ziemi Świętej. Osobom tam się wybierającym może pomóc w duchowym przygotowaniu pielgrzymki, wszystkich innych – zachęcić do lektury Ewangelii podejmowanej z uwagą i miłością. To jednak nie wszystko. Za najcenniejszą zaletę książki uważam fakt, że uczy ona postawy kontemplacyjnej. A postawę tę można praktykować nie tylko przy okazji egzotycznej wyprawy, ale także w naszej, zwyczajnej, polskiej codzienności. Mówiąc po prostu: po przeczytaniu tej książki jedna z najważniejszych zachęt św. Ignacego Loyoli, by „miłować Boga we wszystkich rzeczach, a wszystkie stworzenia w Bogu”, staje się o wiele bardziej zrozumiała.