Równie serdecznie, co usilnie namawiam do lektury książki kard. Luisa Tagle "Ludzie Wielkiej Nocy". To książka bardzo ważna, choć niewielka. Może tym ważniejsza, że niewielka - a więc trudno się od niej wymówić brakiem wystarczającego czasu i możliwości.
To książka o wspólnocie - o jej potrzebie, znaczeniu, sposobach budowania (bo wspólnota się rodzi w sposób świadomy, a nie przypadkowy). Mógłby ktoś spytać: na co, po co komu wspólnota w dobie globalizacji - w czasie, w którym cały świat staje się "małą wioską"; gdy dzięki internetowi w każdej chwili bliscy stają mi się ludzie z najdalszych kontynentów; gdy nowoczesne środki przekazu umożliwiają komunikację ponad wszelkimi wręcz abstrakcyjnymi odległościami???
A jednak! Komunikacja to jeszcze nie komunia. Informacja to jeszcze nie wspólnota sensu. Globalnie promowany i implantowany jeden model kultury nie musi prowadzić do jedności, lecz do wykluczenia (tych, których kultura uznana została za "gorszą" czy nieprzystającą). Jedność, bowiem to nie to samo, co jednolitość! W efekcie - w dobie niesamowitych, nigdy wcześniej niewyobrażalnych narzędzi dialogu i porozumienia - rośnie liczba ludzi przerażająco samotnych, odizolowanych, zmarginalizowanych i odrzuconych. Czasami angażują się oni we "wspólnoty", tylko takie wszakże, które mają charakter wyłącznie wirtualny.
DEON.PL POLECA
Taki świat zadany jest Kościołowi. Kościół nie jest przecież powołany do istnienia dla siebie samego, lecz z racji na świat. A Kościół jest "specjalistą" od wspólnoty - jest sakramentem wspólnoty (jak mówi ostatni sobór). Jego misją jest gromadzenie ludzi we wspólnoty. Sam też nie istnieje inaczej jak w konkretnych wspólnotach - w nich się uobecnia. Spodobało się bowiem Bogu zbawiać nas nie pojedynczo, lecz we wspólnocie!
Co więcej, kard. Tagle przypomina, iż żywa chrześcijańska wspólnota jest w dzisiejszym świecie najbardziej czytelnym znakiem najważniejszej prawdy Chrześcijaństwa, a mianowicie tej, że Jezus Chrystus Zmartwychwstał!!!
W swym najgłębszym wymiarze rodzi się ona z doświadczenia żyjącego Jezusa: tak, jak zderzenie z Jego śmiercią rozprasza (uczniowie pouciekali - "rozproszyli się" - w Ogrójcu), spotkanie Go Zmartwychwstałego gromadzi. Gdyby świat mógł tylko zobaczyć, że tym (Tym!), co nas ostatecznie zbiera we wspólnoty jest Zmartwychwstały Pan!!!
Wierzę, że książka kard. Tagle dla wielu z nas stanie się prawdziwą inspiracją; że odnajdziemy w niej słowo domagające się wcielenia - realizacji, a nie jedynie przyczynę intelektualnej satysfakcji czy nawet pogłębionego rozumienia. Tego też życzę wszystkim potencjalnym Czytelnikom - od siebie poczynając.
Kardynał Tagle jest nazywany "Wojtyłą z Azji". Uchodzi za jedynego duchownego, który doprowadzał Benedykta XVI do śmiechu. Jeden z najpopularniejszych kardynałów na Facebooku. Prostotą, poczuciem humoru i miłością do ubogich przypomina Papieża Franciszka.
Skomentuj artykuł