Jak spędzić sylwestra z dziećmi?

Czeka Was samotny sylwester ze spragnionym rozrywki siedmiolatkiem? A może przeciwnie - zapowiada się mega impreza - przyjdą tylko trzy małżeństwa, ale każde przyprowadzi czwórkę dzieci? W obu przypadkach sprawdzi się zabawa o temacie Podróż W Poprzek Stref Czasowych.

Wszyscy podróżnicy rozpoczynają przygotowania do wyprawy przeglądając dostępne materiały kartograficzne - mapy topograficzne, sztabówki, plany miast. Pójdźmy w ich ślady, lecz - jako że nie jesteśmy minimalistami - porzućmy mapy wielkoskalowe i sięgnijmy po coś, co pozwoli nam na szybki truchcik poprzez kontynenty. Bądźmy pierwszymi globtroterami używającymi do nawigacji globusa lub mapy świata. Zaznaczmy na nich kolejne odwiedzane przez nas punkty: australijską Wyspę Bożego Narodzenia, azjatyckie - Mount Everest, Jekaterynburg i Abu Zabi, afrykańską Addis Abebę, a wreszcie europejskie Wilno i Warszawę. My naszą mapę wraz sylwestrową trasą namalowaliśmy plakatówkami na prześcieradle. Efekt był wspaniały - udało nam się udekorować również ubrania, podłogę w pokoju i łazience oraz umywalkę. Nie zdziwiło nas to w żaden sposób - przez trzy godziny pilnie pracowało nad tym dziesięć rąk, sześć kolan i przynajmniej dwie stopy. Super zabawa, choć osobom, które właśnie skończyły remont mieszkania, doradzam skorzystanie z nieco mniej spektakularnych rozwiązań.

Ponieważ Sylwester w tym roku wypada tydzień po Wigilii, naszą wędrówkę rozpocznijmy na Wyspie Bożego Narodzenia. Na tym australijskim terytorium Nowy Rok nadchodzi aż o sześć godzin wcześniej niż w Polsce. Jeśli więc chcemy połączyć się duchowo z autochtonami, musimy wystartować ze świętowaniem o osiemnastej. Kiedy już odnajdziemy się na mapie, przystąpmy do pierwszego zadania. Podgryzając pierniczki (Nie za dużo, za chwilę kolacja!) przygotujmy bożonarodzeniową ozdobę - łańcuch na choinkę, który jednocześnie będzie podsumowaniem minionego roku. Kartki kolorowego papieru potnijmy na wąskie paski. Później zastanówmy się, co też ciekawego i miłego zdarzyło się nam w tym okresie. Każdy pomysł zanotujmy na osobnym skrawku papieru. Po połączeniu wszystkich ogniw efekt może nas zaszokować.  Kto by przypuszczał, że rok 2015 był aż tak wspaniały…

Każdy wie, że sztuczne ognie najlepiej obserwuje się z góry, następne kroki skierujmy więc na Mount Everest. Zdobywając ten najwyższy ośmiotysięcznik przyjrzyjmy się zapierającym dech widokom (niech żyje Internet!), sprawdźmy jak wygląda fachowo przygotowane wyposażenie himalaisty, a jak wypuszczają się w góry miejscowi tragarze - Szerpowie.  Kiedy już nasycimy się wiedzą załóżmy bazę wypadową. Koce, poduszki i krzesełka z pewnością nie znalazły się na liście ten essentials u Kukuczki, nam jednak ułatwią sprawę. Kolację podaną w takim namiocie pochłonie nawet niejadek. Co prawda nie polecam fachowych liofilizatów i zupek z paczki, aby jednak było bardziej nastrojowo do zwykłych kanapek można zaserwować trudno zamarzające i wysokoenergetyczne przegryzki: kabanosy i batoniki czekoladowe. Będą one sporą atrakcją, zwłaszcza, jeżeli w menu naszych potomków pojawiają się wyłącznie podczas wspinaczek wysokogórskich.

Po uzupełnieniu kalorii zjedźmy zboczem w kierunku Rosji. W tym wspaniałym kraju sylwester jest obchodzony dziś dosłownie co chwilę, a pierwsza tura nastąpiła zanim w Polsce uszykowaliśmy obiad. Z tego powodu o godzinie 20.00 udajmy się do jednej konkretnej miejscowości - Jekaterynburga. Liczba mieszkańców tej metropolii równa jest populacji Łodzi i Wrocławia łącznie. Tu był więziony i zabity car Mikołaj II, tu narodził się Borys Jelcyn, tu w czasie Zimnej Wojny zestrzelono amerykański samolot szpiegowski - U2. My zaś urządźmy sobie tu historyczny pokaz dorobku kinematografii radzieckiej i rosyjskiej. Wybór jest ogromny, choć - przyznajmy - zwykle brakuje polskiego lektora. W zależności od upodobań możemy sięgnąć po pełnometrażową "Bajkę o carze Sałtanie" autorstwa Puszkina, przepiękne krótkometrażówki w stylu "Śnieguroczki" lub "Siostrzyczki i Braciszka", względnie po zabawnego "Wilka i Zająca" oraz "Maszę i Niedźwiedzia". W końcu to też dobry kawałek kultury, rodzicom zaś należy się podczas imprezy mała godzinka dla siebie. Nie dajmy się jednak zbytnio omamić - o 21.00 przenosimy się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Po refleksji noworocznej, zbudowaniu bazy i seansie filmowym przyszedł czas na prace manualne, oczywiście tematycznie związane z kulturą Dalekiego Wschodu. Aby nastroić się odpowiednio przejrzyjmy albumy, atlasy lub zapytajmy po prostu Wujka Googla o okoliczne zabytki i wytwory sztuki. Jeśli naszymi gośćmi są przedszkolaki, możemy poczytać im dalekowschodnie baśnie. Zadaniem dzieci będzie - przykładowo - narysowanie do nich ilustracji lub ulepienie mozaiki z plasteliny oraz nasion strączkowych, kasz i ryżu. Starsze dziewczynki mogą spróbować swoich umiejętności wykonując biżuterię z koralików lub tkając fragment latającego dywanu (prowizoryczne krosna wykonamy przeszywając tekturkę tak, by powstał szereg równoległych sznureczków). Chłopców zachęci propozycja wykonania pustynnego zamku z dużego kartonu, względnie z klocków Lego. Zabawę trzeba będzie jednak przerwać na dwie godziny przed północą, przyjdzie wtedy pora by przenieść się z Azji na Czarny Ląd. Nowy kalendarz wieszają właśnie mieszkańcy Tanzanii, Somalii i Kenii.

Mamy wielkie szczęście. W afrykańskiej wiosce powitano nas pieczonymi batatami i koszem owoców, wśród których znalazły się banany, mango i ananas. Pokrzepieni skorzystajmy z zaproszenia do zabawy dołączając do grupy afrykańskich dzieci.

Rozpocznijmy od pstrykanej gonitwy (Czy na sali jest ktoś, kto pamięta Wyścig Pokoju?). Przy pomocy zapałek, kredek lub klocków wyznaczmy na podłodze trasę, którą będziemy musieli przeprowadzić pestki dyni. W każdej rundzie zawodnik będzie miał możliwość wykonania trzech pstryknięć. Kto wypadnie z trasy - musi wrócić na ostatnio zajmowane miejsce, lub - bardziej drastycznie - na start. Wygrywa oczywiście ten, który jako pierwszy pokona labirynt.

Somalijska gra dzara-badrh (czytaj: dzar-badrih) przypomina swojskiego Młynka oraz Kółko i krzyżyk razem wzięte. Na samym wstępie rozdajemy każdemu z graczy po trzy kamienie różniące się kolorem, kształtem albo oznakowaniem. Następnie rysujemy na kartce pole do gry - duży kwadrat podzielony dwoma liniami na cztery równe mniejsze pola. Zawodnicy kolejno układają kamienie na łączeniu kresek, starając się umieścić trzy w jednym rzędzie. Po wyłożeniu wszystkich pionków dalsza walka polega na konsekwentnym przesuwaniu ich po liniach, aż osiągnie się upragniony cel.

Najmłodsi Afrykanie bardzo często umilają sobie życie przy pomocy zagadek. Do tanzańskich hitów należą na przykład: "Ajenga ingawa hana mikono - ndege" (Buduje, chociaż nie ma rąk - ptak), "Nyumba yangu haina lango - yai" (Mój dom nie ma drzwi - jajko), "Kipo lakini hukioni - kisogo" (Jest, ale go nie widzisz - kark). W zależności od fantazji możemy wymyślać swoje własne zapytania lub skorzystać z innych propozycji przedstawionych w książce "Gry i zabawy afrykańskie" zredagowanej przez panie Martę Jackowską i Hannę Rubinkowską.

Z nastaniem godziny 23.00 wracamy na nasz kontynent. Powoli słychać już huk petard odpalanych przez bardziej niecierpliwych sąsiadów. Chyba że to odgłosy dobiegające z Litwy, Białorusi lub Ukrainy, gdzie właśnie zawitał Nowy Rok… Ponieważ czasu nie zostało nam wiele, a wszystkim kleją się już trochę oczy, dla wzmocnienia wypijmy herbatę i wrzućmy coś na ząb. W ramach kuchni lokalnej w menu mogą się znaleźć drożdżowe bliny, placki ziemniaczane lub pierogi ruskie. Na deser zaserwujmy syrniki - smażone na patelni serowe placuszki, dosładzane cukrem i rodzynkami. Jeśli natomiast nasze żołądki poszły już spać i nie są zainteresowane posiłkiem, wypijmy choć kubek ciepłego barszczu, bowiem czeka nas zaraz wyprawa w świecie realnym. Tuż przed północą wyjdziemy na podwórko i z bliska przyjrzymy się, jak wygląda świętowanie sylwestra w Polsce. Do siego roku!