Podsumowanie VI Małopolskich Spotkań Rodzin Adopcyjnych

Tradycyjnie w pierwszą niedzielę grudnia, w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa oo. Jezuitów oraz  na Akademii Ignatianum odbyły się kolejne, już szóste Małopolskie Spotkania Rodzin Adopcyjnych.

  I tym razem dopisała duża grupa uczestników z różnych, często oddalonych od Krakowa rejonów Polski. Policzyliśmy ponad 250 osób (około 90 rodzin adopcyjnych, oczekujących na adopcję lub zainteresowanych tematem).

Zaszczycili nas także swoją obecnością: Pani Podsekretarz Stanu MPiPS Małgorzata Marcińska, wieloletni przyjaciele - Pan Poseł Józef Lasota, Pani Sędzia Wizytator Sądu Okręgowego w Krakowie  Iwona Ducka,   Pani Sędzia Sądu Rodzinnego Henryka Budyńska, Pani Poseł Lidia Gondek, jak również Przedstawicielki Departamentu ds. Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego - Zastępca Dyrektora Pani Anita Orzeł - Nowak, Pani Jolanta Kozłowska oraz Przedstawicielka  Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w Krakowie Pani Aneta Kosiba.

Uroczystą Mszę w intencji rodzin adopcyjnych celebrował ks. J. Mółka, ks. J. Prusak  i ks. Jacek Konieczny - dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin, członek Rady Caritas Archidiecezji Krakowskiej. Homilię do rodziców wygłosił ks. J. Prusak SJ.  Oprawę muzyczną mszy zapewnili Pan Stanisław Gardan (śpiew) i Pan Szymon Jarosz (organy).

Pani prof. T. Olearczyk i ks. Dr J. Prusak SJ wygłosili po mszy św. bardzo ciekawe wykłady dla rodziców adopcyjnych. Publiczność nagrodziła także brawami wspaniały recital piosenek francuskich w wykonaniu Pani Iwony Konieczkowskiej oraz występ początkującego, ale bardzo dobrze zapowiadającego się pianisty Marcina Story.

Grudniowe spotkanie stało się po raz kolejny okazją do świętowania i dzielenia się radością z przyjaciółmi, do wymiany doświadczeń przy świątecznie już udekorowanych stołach. Koniec roku kalendarzowego sprzyja także podsumowaniom i refleksji nad tym, co za nami.

Cieszymy się, że mogliśmy się wspólnie spotkać i zobaczyć, że w dopełnianiu tego wielkiego daru miłości, o którym mówił papież, jesteście dzielni, wytrwali i radośni. Wielu spośród Was stało się azylem, w którym dziecko mogło otrząsnąć się z traumy wyniesionej z rodzinnego domu, odbudować poczucie własnej godności i na tyle uspołecznić, by móc dobrze funkcjonować w świecie.

Poprzez wspólną codzienność, tę najzwyczajniejszą, mieliście szansę podarować sobie nawzajem, swoje na pozór tak odmienne, ale przecież także bliskie światy. Bliskie bo pragnące miłości.

Adoptowanie dziecka to wielkie dzieło miłości. Kto je podejmuje, wiele daje, ale też wiele otrzymuje. Jest to prawdziwa wymiana darów.