Abp Ryś do księży: My nie lubimy być wydani w ręce ludzi. My lubimy trzymać ludzi w garści

- My nie lubimy być wydani w ręce ludzi. My lubimy trzymać ludzi w garści. Ja znam owce, a moje mnie znają - staje się z nimi równy i w jakiś sposób od nich zależny. O wiele łatwiejszym modelem od modelu  -pasterz i owce jest model - pan i niewolnicy  – mówił do księży arcybiskup Grzegorz Ryś.

Już po raz szósty – w katedrze łódzkiej - duchowni diecezjalni i zakonni posługujący na ternie Archidiecezji Łódzkiej rozpoczęli swoje trzydniowe rekolekcje kapłańskie. W tym roku rekolektanci – wraz z arcybiskupem Grzegorzem - prowadzącym rekolekcje – przyglądają się Dobremu Pasterzowi, który jest i powinien być wzorem dla każdego duchownego.

Rekolekcje dla księży

Tekstem pierwszej – poniedziałkowej – konferencji był fragment perykopy o Dobrym Pasterzu ( J. 10. 1-18) który Kościół czytał z wielką uwagą, prowadząc ludzi do katechumenatu i sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Uzasadniając dlaczego akurat taki tekst został wybrany na tegoroczne rekolekcje kapłańskie metropolita łódzki powiedział – wybrałem ten tekst dlatego, że – my tym słowem „pasterz” najchętniej definiujemy samych siebie, ale i to, co robimy w Kościele – czyli naszą posługę – mówiąc często – duszpasterstwo, albo nawrócenie pastoralne. W tym słowie „pasterz” – tak przez nas oswojonym - kryje się bardzo potężne skrutynium dla nas. Możemy się rzeczywiście tym słowem, przeegzaminować, prześwietlić się. – mówił arcybiskup Grzegorz.

Zwracając się do duchownych obecnych w katedrze rekolekcjonista powiedział, że – ten, kto ma głęboko w sobie wpisane - że owce są Pana - może mówić o tych owcach sobie powierzonych- że są moje. Moja parafia, moja młodzież, moja diecezja… - znam owce moje. Najemnik tego nie mówi, bo to nie są jego owce, nie zależy mu na nich! Najemnikowi  zależy na tym, co dostaje.  Jezus mówi: znam owce moje, a moje mnie znają. Dobrego Pasterza poznajesz nie tylko po tym, że zna owce, ale i po tym, że daje się poznać owcom. Nie tylko ja je znam, ale one mnie znają. Jak ja mówię moje owce, tak one mówią – że one mnie znają. Chodzi o relację, która jest relacją wzajemną -  w dwie strony. – zauważył duchowny.

- W Ewangelii raz widzimy Postarza, który jest na czele całego stada, a raz jak jest w relacji z jedną owcą. Jak Jezus mówi znam owce moje – to On zna je jako swoją trzodę, ale i każdą po imieniu. W tych dwu obrazach trzeba nam się przejrzeć. – apelował abp Grzegorz.

"Lubimy trzymać ludzi w garści"

Przywołując fragment z Ewangelii (Łk. 9.44) metropolita łódzki powiedział - weźcie to sobie do serca: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Fragment ten nie mówi o tym jak Jezus będzie cierpiał, jak zostanie zabity, ale zapowiedź Jego męki mówi o tym, że zostanie wydany w ręce ludzi. My nie lubimy być wydani w ręce ludzi. My lubimy trzymać ludzi w garści. Ja znam owce, a moje mnie znają - staje się z nimi równy i w jakiś sposób od nich zależny. O wiele łatwiejszym modelem od modelu  - pasterz i owce jest model - pan i niewolnicy. My mamy kłopoty ze wzajemnym słuchaniem siebie, a prawda jest taka, że żyjemy dwu równoległych światach i każdy po swojemu. Jezus mówi: znam owce moje, a moje mnie znają! – podkreślił hierarcha.

- To jest to, przed czym nas Duch Święty postawił nas w tym czasie. Czymś strasznym było 26 miesięcy epidemii, która trwała w Polsce i która nas pozamykała i ograniczyła. Teraz mamy kompletnie przeciwne - zaproszenie do synodu, do odnalezienia wspólnej drogi. Musimy iść razem słuchając siebie, po znając siebie. Znam owce moje, a moje mnie znają. Jak nie ma tej relacji, to one nie mówią mój, nasz, a efekt jest taki, że w doświadczenie wilków spowoduje, że uciekniemy w trosce o samych siebie. – zaznaczył duchowny.

Kończąc konferencję metropolita łódzki zaproponował, aby przypatrując się siedmiu cechom Dobrego Pasterza duchowni zrobili sobie rachunek sumienia i przygotowali się w ten sposób do jutrzejszego sakramentu pokuty i pojednania. - Siedem cech dobrego pasterza Antoniego z Padwy: czystość życia, znajomość Pisma Świętego, elokwencja języka, wstawiennictwo modlitwy, miłosierdzie dla ubogich, dyscyplina względem oddanych, serdeczna troska o ludzi sobie powierzonych - do końca ich umiłował. – zakończył kaznodzieja.

Po nauce rekolekcyjnej odśpiewano Apel Jasnogórski, a po zakończeniu spotkania metropolita łódzki zaprosił duchownych na wspólny posiłek w domu biskupim.

Źródło: ks. Paweł Kłys / archidiecezja.lodz.pl / tk