Cud Świętego Januarego nie wydarzył się. Co to oznacza?
Prałat Vincenzo De Gregorio w czwartek rano otworzył sejf z relikwiami męczennika. Krew znajdująca się w ampułce miała jednak postać stałą. Co to oznacza?
Połowa grudnia jest jednym z trzech okresów w roku, kiedy wierni gromadzą się w neapolitańskiej katedrze, by obserwować Cud Krwi Świętego Januarego. W kaplicy męczennika, w której przechowywane są jego relikwie, od rana zbierali się wierni, w oczekiwaniu na cud. Miał on polegać na zamianie grudek krwi świętego (pod taką postacią relikwie widoczne są niemal przez cały rok) na formę płynną. Do takich przemian dochodzi regularnie kilka razy w roku.
DEON.PL POLECA
.webp)
Dzisiaj krew pozostaje w formie stałej.
Wierni z nadzieją oczekiwali cudu
Zgodnie z zapowiedziami, opat Kaplicy Świętego Januarego, prałat Vincenzo De Gregorio, w czwartek rano otworzył sejf z relikwiami męczennika. Krew znajdująca się w ampułce miała jednak postać stałą. Kolejne sprawdzenie nastąpiło po zakończeniu celebracji mszy świętej.
Jak informuje portal Quotidiano, 16 grudnia 2020 roku krew świętego Januarego również się nie upłynniła, a wierni - z tym większą nadzieją - czekali na cud w tym roku.
Co jeśli krew się nie upłynnia?
Gdy znajdująca się w ampułce krew nie ulega upłynnieniu, cud się nie wydarza. Wielu wiernych upatruje w tym zapowiedź tragicznego wydarzenia, jak wojna lub klęska żywiołowa.
Od 1939 istnieją potwierdzone świadectwa powtarzania się cudu. Gdy cud się nie wydarzał, łączono to zwykle z jakimś nieszczęściem. Tak miało być we wrześniu 1939 r., gdy wybuchła II wojna światowa, następnie w 1943 r., gdy Niemcy hitlerowskie okupowały Włochy oraz w 1980 r., gdy doszło do trzęsienia ziemi w odległej o ok. 50 km od Neapolu Irpinii, w którym zginęło prawie 5 tys. ludzi. W przeszłości nie upłynnienie krwi miało też zwiastować wybuch Wezuwiusza.
Kościół był i jest bardzo ostrożny w kwestii wyciągania pochopnych wniosków na podstawie zdarzeń takich jak Cud Świętego Januarego. Według Katechizmu Kościoła Katolickiego, "Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie" (KKK 2115).
Źródło: Quotidiano / DEON.pl / pk
Skomentuj artykuł