Dziś obchodzimy Przemienienie Pańskie. Święto Boskiej chwały na górze Tabor

Przemienienie Pańskie, święto obchodzone 6 sierpnia, jest jednym z tych wyjątkowych momentów w kalendarzu liturgicznym, które przenikają do samej istoty wiary chrześcijańskiej. Upamiętnienie biblijnego wydarzenia na górze Tabor, gdzie uczniowie Chrystusa doświadczyli niezwykłego widzenia, stanowi źródło refleksji i kontemplacji nad naturą Boga i człowieka. 

Ewangeliczne opisy Przemienienia Pańskiego, przekazane przez św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza przedstawiają scenę, w której twarz Jezusa jaśnieje jak słońce, a Jego szaty stają się olśniewająco białe. To wydarzenie, choć niezwykłe i trudne do zrozumienia, stanowiło ważny moment dla uczniów: Piotra, Jakuba i Jana. W ich obecności Chrystus rozmawiał z Mojżeszem i Eliaszem, dwoma wielkimi postaciami Starego Testamentu, co symbolizowało przejście od Starego do Nowego Przymierza.

Głos z nieba, który mówił: "To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!" (Mt 17, 5), jest centralnym elementem teofanii, ujawniającym boską naturę Jezusa. To chwila objawienia, w której uczniowie mieli zobaczyć Jezusa nie tylko jako nauczyciela i proroka, ale jako Syna Bożego. Wydarzenie to, jak zauważył papież Benedykt XVI, miało na celu umocnienie wiary uczniów przed nadchodzącymi trudnościami i wydarzeniami paschalnymi.

Historyczne i teologiczne konteksty

Przemienienie Pańskie ma głębokie korzenie zarówno w tradycji wschodniej, jak i zachodniej chrześcijaństwa. Na Wschodzie uroczystość pojawiła się już w VI wieku, a w Kościele katolickim oficjalnie ustanowił je jako święto papież Kalikst III w 1456 roku. Decyzja ta była wyrazem wdzięczności za zwycięstwo chrześcijańskiego oręża nad Turkami pod Belgradem. W Polsce święto to znane jest od XI wieku, a jego obchody mają długą i bogatą tradycję.

Na Górze Tabor, miejscu uważanym za scenę Przemienienia, można dziś znaleźć ślady tej głębokiej duchowej historii. Podzielona między franciszkanów i Greków prawosławnych, góra jest miejscem licznych pielgrzymek. Franciszkanie przeprowadzili tam wiele badań archeologicznych, odkrywając ślady wczesnego kultu chrześcijańskiego. Ich obecność na Taborze jest świadectwem długowiecznego dziedzictwa, które sięga korzeniami wczesnych wieków chrześcijaństwa.

Symbolika i znaczenie

Dla chrześcijan Przemienienie Pańskie jest przypomnieniem o wiecznym życiu i zmartwychwstaniu, które są celem każdego wierzącego. Symbolika tego święta jest bogata i wielowymiarowa. Mojżesz i Eliasz, obecni podczas Przemienienia, reprezentują prawo i proroków – dwa fundamenty Starego Testamentu, które znajdują swoje wypełnienie w Jezusie Chrystusie. Ich obecność świadczy o zakończeniu pewnego okresu i rozpoczęciu nowej ery – ery łaski i zbawienia.