Siostra Chmielewska o modlitwie o uzdrowienie

Marzenia o tym, że kolejna modlitwa o uzdrowienie ducha zamiast pracy nad sobą i sakramentów oraz modlitwy i spełniania przykazań ewangelicznych, nagle zrobi z nas świętych bez trudu, wyrzeczeń i cierpienia oraz dobrych czynów, to kolejna utopia.

Niedziela była huczna i sucha. Przynajmniej w schronisku dla chorych. Awaria wodociągu. 90 ludzi, kuchnia, toalety, opatrunki. Na pociechę - z jasełkami przyciągnęli Przyjaciele-aktorzy. Dom nazywa się Betlejem, a w szopce pewnie Matka Boska wody też nie miała i warunki były jakie były. Czyli wszystko pasuje.

A ks. Jacek, Adam i Cezary od 6 rano do 23 na kiermaszu i zbiórce u OO.Dominikanów. Tu się pracuje, nie obija, w tym biznesie, proszę Państwa.

W poniedziałek pognaliśmy z Inżynierem do stolicy. Poświąteczne spotkanie ze Współpracownikami tym razem w domu na Stawkach, bo nasz bieda-holding się rozrasta i potrzeba więcej miejsca, żeby ekipa zasiadła razem do stołu. Dziewczyny się postarały, obiadek był pycha i ciasteczka na deserek takoż. Raz do roku okazja, żeby się zobaczyć i poznać z nowymi pracownikami i wolontariuszami. Jak się wszyscy policzyliśmy, to wyszło, że w holdingu pracowało, krócej lub dłużej w ub. roku 86 osób, a do tego wspierało nas regularnie ok. 20 wolontariuszy, a nieregularnie - pewnie ze setka, wliczywszy wszelkie akcje teatralne, wycieczkowe, świąteczne itd.

Potem krótka wizyta u starszego mocno Biskupa, człowieka Kościoła całą osobą i mądrego. Mimo wieku nadal aktywny. Wiek bowiem liczy się nie w latach, tylko w chęci bycia dla innych.

Właśnie zadzwoniła nasza Przyjaciółka z Kanady, Polka. Za 20 dni kończy 99 lat. Stale na bieżąco w sprawach Polski, stale troszczy się o innych. Oczywiście zdrowie musi pozwalać na aktywność w starości, co nie wszystkim jest dane. Jednak starość wypracowujemy sobie w młodości. Piękno duszy buduje się każdą chwilą, cegła po cegle i nie ma drogi na skróty. Chyba, że palmę męczeństwa dostaniemy, ale nie życzę tego nikomu, chociaż wielu naszych braci ją zdobywa. Wtedy idziemy do Nieba szybciutko i bez wejściówki.

Telefon od innej wspaniałej osoby, też leciwej. Z Krakowa. Ileż nam i nie tylko, pomogła! O samotne starsze znajome się troszczy, załatwia dary. Pani z przeszłością solidarnościową, w wolnej Polsce nadal żyje solidarnością z innymi ludźmi.

Wreszcie Marta, nasza prawniczka - wolontariuszka, a prywatnie koleżanka z Szymanowa, czyli "niepokalańskiej mafii", przypomniała mi o pewnej starszej pani, ponad osiemdziesiątkę. Od kilkudziesięciu lat opiekuje się dwojgiem zupełnie niepełnosprawnych siostrzeńców. Wózek, pampersy itp. Kiedyś jej sprawę podrzuciłam Marcie, bo trzeba było porady prawnej, jako, że przytomna ciotka chce zapewnić dobrą opiekę siostrzeńcom po swojej śmierci. Na szczęście nadal żyje i wiernie trwa przy swoich zobowiązaniach.

Marzenia o tym, że kolejna modlitwa o uzdrowienie ducha zamiast  pracy nad sobą i sakramentów oraz modlitwy i spełniania przykazań ewangelicznych, nagle zrobi z nas świętych bez trudu, wyrzeczeń i cierpienia oraz dobrych czynów, to kolejna utopia. Produkt konsumpcyjny: szybko, tanio i przyjemnie. Piszę - uwaga - "zamiast". Bo wszystko to razem w pakiecie musi iść. I nie ma tu miejsca na tanie emocje. Raczej - na wytrwałość i wierność. Więc się nie martwmy, żeśmy jeszcze nie święci. Wszystko przed nami. Budujemy dalej.

Tekst pierwotnie ukazał się na blogu: siostramalgorzata.chlebzycia.org