Nie żyje metropolita Włodzimierz. Brał udział w Soborze Watykańskim II
W wieku 93 lat po długiej i ciężkiej chorobie zmarł emerytowany metropolita sankt-petersburski Włodzimierz. W 1962 jeszcze jako archimandryta (wyższy przełożony mniszy) wziął udział jako obserwator prawosławny w I sesji Soboru Watykańskiego II.
Przyszły metropolita urodził się 27 maja 1929 r. w Aktiubińsku (dziś Aqtobe) w północno-zachodnim Kazachstanie w rodzinie diakona. W 1948 r. po ukończeniu technikum statystycznego wstąpił do seminarium duchownego w Moskwie, które ukończył w 4 lata później i od sierpnia 1952 r. był psalmistą w katedrze w Ałmaty. 24 maja 1953 r. przyjął święcenia kapłańskie i wkrótce potem rozpoczął studia w Leningradzkiej Akademii Duchownej, zakończone w 1958 r. W latach 1959-62 wykładał liturgikę w tamtejszym seminarium, a następnie tamże i w Akademii biblistykę Starego Testamentu.
Podczas pobytu w Leningradzie na młodego zdolnego kapłana zwrócił uwagę miejscowy metropolita Nikodem, wówczas osoba nr 2 w hierarchii RKP, proponując mu wstąpienie do klasztoru. Tak też się stało i w lutym 1962 r. ks. Kotlarow rozpoczął życie mnisze i wkrótce potem władze kościelne powołały go na zastępcę głowy Rosyjskiej Misji Duchownej w Jerozolimie, a po kilku miesiącach otrzymał godność archimandryty.
W październiku tegoż roku Patriarchat Moskiewski wysłał jego i ks. prof. Witalija Borowoja (1916-2008) jako swych oficjalnych przedstawicieli na rozpoczęty kilka dni wcześniej Sobór Watykański II. Ich przybycie do Rzymu wywołało wówczas wielką sensację i poruszenie zarówno wśród ojców soborowych, jak i dziennikarzy, obaj byli bowiem wtedy pierwszymi i jedynymi przedstawicielami prawosławnymi na Soborze i dopiero na następnych sesjach pojawili się także delegaci innych Kościołów prawosławnych.
DEON.PL POLECA.png)
29 listopada 1962 ks. archimandryta został mianowany przedstawicielem RKP przy Światowej Radzie Kościołów (ŚRK) z jednoczesnym wyniesieniem do godności biskupa zwienigorodzkiego, wikariusza eparchii moskiewskiej (sakrę przyjął 30 grudnia tegoż roku). Od marca 1964 do marca 2014, a więc nieprzerwanie pół wieku stał na czele różnych eparchii swego Kościoła w ówczesnym ZSRR, a później w Rosji, jak również za granicą: w latach 1965-66 był jednocześnie przedstawicielem patriarchy moskiewskiego przy patriarsze antiocheńskim w Damaszku a w latach 1967-70 – patriarszym egzarchą RKP w Europie Środkowej (z siedzibą w Berlinie). Od 20 października 1967 miał godność arcybiskupa a od 25 lutego 1992 – metropolity.
27 grudnia 1995 został głową eparchią sankt-petersburskiej i ładoskiej i stałym członkiem Świętego Synod RKP, a w 2002 – honorowym członkiem Akademii Duchownej w tym mieście. 19 marca 2014 w wieku prawie 85 lat na mocy uchwały synodalnej przeszedł na emeryturę z jednoczesnym przyznaniem mu tytułu honorowego proboszcza petersburskiej parafii Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. W latach 1995-2014 był honorowym obywatelem Sankt-Petersburga.
Źródło: KAI / tk
Doskonałe pisarstwo nigdy nie traci swej mocy
W czasach gdy do literackiego obiegu wróciła tematyka obozowa i wojenna, opowiadania mistrza krótkiej formy zaskakują świeżością. Józef Hen pokazuje, jak ekstremalne sytuacje ujawniają prawdę o człowieku. Sprawdzają...
Skomentuj artykuł