#sobór watykański ii

Amerykański portal Pillar Catholic przypomniał czterech ostatnich żyjących jeszcze uczestników Soboru Watykańskiego II, który obradował w bazylice św. Piotra w Watykanie w latach 1962-65. Autor opracowania - Luke Coppen - zwrócił uwagę, że w tym wyjątkowym wydarzeniu kościelnym XX wieku wzięło udział łącznie około 2450 kardynałów, arcybiskupów i biskupów z całego świata, choć nie wszyscy byli na wszystkich czterech sesjach soborowych. Najstarszym w tym gronie jest 102-letni obecnie meksykański biskup José de Jesús Sahagún de la Parra a najmłodszym – blisko 92-letni nigeryjski kard. kurialny Francis Arinze.

Spór o to, która msza jest "lepsza" albo "bardziej godna" rozgrzewa ostatnio środowiska katolickie. Nie każdy jednak wie, czym dokładnie różnią się „tradycyjna” i „nowa” msza. O tym, co się zmieniło po Soborze Watykańskim II, opowiada o. Łukasz Miśko OP w podkaście "Puzzle wiary". 

- Papież miał genialny pomysł, by przygotować się na Rok Jubileuszowy, poprzez odczytywanie na nowo dokumentów soborowych - mówi ks. Marco Frisina. Znany kompozytor utworów sakralnych i muzyki filmowej, a zarazem dyrektor chóru diecezji rzymskiej wyjaśnia, że w tych dokumentach wytyczona została droga, która w wielu wymiarach wciąż oczekuje na wypełnienie.

Na znaczenie II Soboru Watykańskiego dla Kościoła powszechnego wskazał uczestniczący w nim jako ekspert Benedykt XVI. Papież-senior ocenił, że sobór okazał się nie tylko sensowny, ale i konieczny.

Potrzebny jest Kościół "bogaty w Jezusa, a ubogi w środki" - mówił we wtorek papież Franciszek podczas mszy w 60. rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II. Apelował: "Powróćmy do Soboru", by Kościół mógł być "kanałem miłosierdzia dla wszystkich", "aby wyjść z ograniczeń i pokonać pokusę skoncentrowania się wyłącznie na sobie".

Czas powrócić do dwóch wielkich soborowych tematów: Jezus Chrystus objawia nie tylko prawdę o Bogu, ale także prawdę o nas i dlatego musimy ustanowić szlachetniejszy humanizm, humanizm chrystocentryczny oraz to, że Kościół jest sakramentem prawdziwej ludzkiej komunii - uważa wybitny amerykański teolog Georg Weigel. W rozmowie z Radiem Watykańskim jeden z czołowych publicystów katolickich w Stanach Zjednoczonych zaznaczył, że „Vaticanum II chodziło o wiele bardziej o nawrócenie i uświęcenie świata niż o przemianę Kościoła”. Dzisiaj, 11 października br. przypada 60. rocznica otwarcia Soboru Watykańskiego II.

Jak wyglądało wprowadzanie posoborowych zmian w polskim Kościele? Jak mówi ks. prof. Robert Skrzypczak, psycholog i wykładowca profesor Akademii Katolickiej, w Polsce recepcja Soboru Watykańskiego II wyglądała o wiele łagodniej, niż na świecie. Nie było takiego zamętu, zbyt szybkich reform.

Sobór Watykański II wpuścił ogromną ilość życiodajnego tlenu do naszego katolickiego myślenia, przypomniał źródło godności chrześcijanina, mocno uwypuklił rolę i miejsce katolików świeckich w Kościele. Jednak w interpretacji soborowych nauk uchwycono się zbyt optymistycznej koncepcji świata. To sprawiło, że Kościół pozwolił rozpuścić w świecie własną tożsamość - mówi ks. prof. Robert Skrzypczak w rozmowie z KAI.  

Sobór Watykański II nie miał być odpowiedzią na jakąś herezję - Jan XXIII oświadczył, że jego celem nie będzie potępienie - wyjaśnia w rozmowie z Radiem Watykańskim ks. prof. Daniel Moulinet z Katolickiego Uniwersytetu w Lyonie. Obrady soboru rozpoczęły się 11 października 1962 r.

Angelo Roncalli – późniejszy papież Jan XXIII – pochodził z biednej, wielodzietnej i pobożnej, chłopskiej rodziny. Jako seminarzysta odbył zasadniczą służbę wojskową, a potem, w czasie I wojny światowej jako młody ksiądz, był sanitariuszem i kapelanem wojskowym. Wiele lat służył w dyplomacji watykańskiej. Wybrany na następcę św. Piotra, kiedy miał 77 lat, uważany był za ‘papieża przejściowego’, ale to jego krótki pontyfikat był przełomowy dla Kościoła XX wieku za sprawą zwołania Soboru Watykańskiego II.

11 października 1962 r. papież Jan XXIII dokonał otwarcia obrad Soboru Watykańskiego II, którego zwołanie zapowiedział - zaskakując świat i ludzi Kościoła - na początku swojego pontyfikatu, w styczniu 1959 r. To przełomowe wydarzenie w dziejach Kościoła powszechnego było też - jak pisze o. John W. O’Malley SJ - "przypuszczalnie największym spotkaniem w dziejach świata".

60 lat temu, 11 października 1962 roku, rozpoczął się Sobór Watykański II. W jego czterech sesjach (w 1962, 1963, 1964 i 1965 roku) wzięło udział w sumie 3058 uczestników. Nadal żyje zaledwie pięciu spośród nich.

Nie da się zrozumieć Soboru, jeśli w centrum nie postawimy ewangelizacji – zauważa papież Franciszek z okazji 60. rocznicy rozpoczęcia Vaticanum II. Podkreśla, że jesteśmy grzesznikami i świadkami Zmartwychwstałego. Głosimy światu Tego, który pokonał śmierć, który nas zbawił i nadal nas zbawia, podnosząc nas swym nieskończonym miłosierdziem.

Paweł VI był papieżem Soboru Watykańskiego II. Jako pierwszy papież po 160 latach udał się w podróż poza granice Włoch. Pracował w dyplomacji watykańskiej i wtedy przez kilka miesięcy przebywał w Polsce. Uporządkował polską strukturę kościelną po zmianach granic w wyniku II wojny światowej. Wspominamy go w liturgii 26 września.

Prefekt Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów kard. Arthur Roche oświadczył, że tym, którzy uparcie sprzeciwiają się reformie liturgicznej związanej z Soborem Watykańskim II, grozi przyjęcie postawy, która już nie jest katolicka. - Czy naprawdę jestem katolikiem, czy raczej protestantem? - zapytał kardynał. 

David Bawden, znany jako papież Michał, zmarł 2 sierpnia. Został wybrany na papieża przez grupę sześciu osób, w tym swoich rodziców. Uważali oni, że Kościół katolicki odstąpił od wiary po Soborze Watykańskim II.

W wieku 93 lat po długiej i ciężkiej chorobie zmarł emerytowany metropolita sankt-petersburski Włodzimierz. W 1962 jeszcze jako archimandryta (wyższy przełożony mniszy) wziął udział jako obserwator prawosławny w I sesji Soboru Watykańskiego II.

Decyzja Franciszka dotycząca radykalnego ograniczenia możliwości sprawowania Mszy świętej w starym rycie, nie wyleczy problemów, na które - niekiedy słusznie - wskazuje Papież. Zamiast tego wzmocni tylko niebezpieczne tendencje i wzbudzi przekonanie, że jej celem wcale nie jest jedność, ani ortodoksja, ale wykluczenie jednej opcji (tej słabszej) z Kościoła.

Sobór dokonał zmiany liturgii trydenckiej, bo na początku XX wieku stała się ona "skostniała i niezrozumiała, na tyle obrosła mchem, że przestała być językiem współczesnego człowieka. (...) Na pierwszym planie była nie celebrowana tajemnica, lecz dbałość o szczegóły" - Dominik Jarczewski OP i Dominik Jurczak OP rozmawiają o Soborze Watykańskim II i zmianach w liturgii. "To, co w zamyśle miało być uwolnieniem się od skostniałego, rytualnego pancerza, w rezultacie stało się alibi dla wielu liturgicznych nadużyć".

"To oczywiste, że każdy naród doświadczywszy osobiście przemieniającego spotkania z Chrystusem, stara się zwracać do Boga, który objawił się w Jezusie Chrystusie, swoimi słowami, własnym językiem religijnym, poetyckim, metaforycznym, symbolicznym i narracyjnym, ponieważ modlitwa skierowana do Boga niesie w sobie łaskę, która przemienia ludzkie doświadczenie we wszystkich jej wymiarach" - czytamy w przedmowie papieża Franciszka do książki, która przybliża zairski obrządek Kościoła łacińskiego.

{{ article.description }}