Papież zachęcił Polaków do głębokiego przeżycia tajemnicy wspólnoty świętych

"Przeżywajmy tajemnicę świętych obcowania z nadzieją, która rodzi się ze zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa” – powiedział Franciszek pozdrawiając pielgrzymów polskich podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Oto słowa Ojca Świętego skierowane do Polaków:

Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, zbliżamy się do uroczystości Wszystkich Świętych i do wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych. Jak mówił św. Jan Paweł II, w te dni „zachęca nas, byśmy skierowali wzrok ku niebu, które jest celem naszej ziemskiej pielgrzymki. Tam oczekuje nas radosna wspólnota świętych. Tam spotkamy się z naszymi drogimi zmarłymi”, za których teraz zanosimy modlitwę. Przeżywajmy tajemnicę świętych obcowania z nadzieją, która rodzi się ze zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa. Z serca wam błogosławię.

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prał. Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Czytając Dzieje Apostolskie, widzimy że Duch Święty jest głównym działającym w misji Kościoła: to On kieruje pielgrzymowaniem ewangelizatorów, wskazując im drogę, jaką należy obrać. Tak było w przypadku apostoła Pawła, który w Troadzie otrzymał wizję i wezwanie, aby przeprawił się do Macedonii, by tam głosić Ewangelię. Moc Ewangelii skierowana jest wpierw do kobiet z Filippi, w szczególności do Lidii, pochodzącej z miasta Tiatyra, której Pan otwiera serce, aby „uważnie słuchała słów Pawła” (Dz 16, 14). To otwarcie serca jest konsekwencją delikatnego, ale zdecydowanego „dotknięcia” Ducha Świętego, który działa wraz z ewangelizatorem i poprzez ewangelizatora. Lidia przystaje do Chrystusa, przyjmuje chrzest wraz z rodziną, i gości Pawła i Sylasa w swym domu. W ten sposób chrześcijaństwo dociera do Europy.

Niedługo potem Paweł i Sylas doświadczyli więzienia. Po uwolnieniu w imię Jezusa „pewnej niewolnicy, opętanej przez ducha, który wróżył”, a która „przynosiła duży dochód swym panom”, ci zawlekli apostołów przed sędziów, pod zarzutem siania niepokoju publicznego. Jednak podczas uwięzienia ma miejsce zaskakujące zdarzenie. Paweł i Sylas, wyśpiewują chwałę Bogu, a podczas tej modlitwy trzęsienie ziemi zachwiało fundamentami więzienia, otworzyły się drzwi i ze wszystkich opadły łańcuchy (por. Dz 16, 25 -26). Apostołowie wychwalają Boga, a ich „pociechą” jest siła Ducha, która otwiera zamknięcia i rozwiera na oścież bramy.

Wówczas strażnik, sądząc, że więźniowie uciekli, chciał popełnić samobójstwo, ale Paweł powstrzymał go słowami: „jesteśmy tu wszyscy!” (Dz 16, 27–28). Następnie strażnik zapytał: „co mam czynić, aby się zbawić?” (w. 30). Odpowiedź brzmiała: „Uwierz w Pana Jezusa, a zbawisz siebie i swój dom” (w. 31). Wraz ze swoją rodziną ugościł apostołów, słuchał słowa Pana i wraz z członkami swej rodziny przyjął chrzest.

Prośmy także i my dzisiaj Ducha Świętego o otwarte serce oraz śmiałą wiarę, jak wiara Pawła i Sylasa, zdolną do rozerwania łańcuchów, krępujących nas i ludzi w naszym otoczeniu.

W dzisiejszej audiencji udział więzili m.in. nauczyciele i uczniowie z XVI Liceum Ogólnokształcącego im. Stefanii Sempołowskiej z Warszawy oraz grupy pielgrzymów z Biura Podróży Itaka z Opola.