Post paschalny również w Wielką Sobotę

W Wielki Piątek katolików obowiązuje post ścisły natomiast w Wielką Sobotę, aż do Wigilii Paschalnej Zmartwychwstania Pańskiego wierni są zachęcani do zachowania tzw. postu paschalnego. Powstrzymują się wówczas od spożywania pokarmów mięsnych.

Wielka Sobota. Za odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych możesz zyskać odpust zupełny.

Wiara

Już Konstytucja o liturgii Soboru Watykańskiego II zalecała, aby post paschalny zachowywać w Wielki Piątek, dzień męki i śmierci Pańskiej, a w miarę możliwości przedłużać go nawet na Wielką Sobotę, "aby dzięki temu wierni doszli do radości Niedzieli Zmartwychwstania".

Według pierwotnej tradycji, Kościół pości w te dni, ponieważ "Oblubieniec został zabrany" (por. Mk 2, 19-20). Post paschalny stanowi więc element obchodu Paschy, ponieważ wyrażał żałobę apostołów zapowiedzianą przez Chrystusa "Przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego (oblubieńca), i wtedy, w owe dni, będą pościli" (Łk 5,35).

Wielki Piątek jako dzień śmierci Chrystusa od niepamiętnych czasów był w Kościele dniem żałoby i współuczestnictwa w Jego męce właśnie poprzez post, dlatego post wielkopiątkowy była niekiedy nazywany "postem współczucia". Najstarsze świadectwa o poście w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę sięgają II wieku. Był to post pełny, tzn. taki, który nie pozwalał na spożywanie nawet odrobiny pokarmu i napoju. Tylko chorym i słabym wyjątkowo pozwalano na spożywanie chleba i wody.

Pierwszym świadectwem pisanym mówiącym o Eucharystii wielkanocnej, kończącej post paschalny, jest apokryficzny "List Apostołów" napisany w połowie II wieku w Azji Mniejszej.

Post jako powściągliwość od pokarmów pochodzenia zwierzęcego był znany wszystkim ludom starożytnym. Praktykowano go z racji kultycznych, moralnych (ascetycznych) i leczniczych. Chrześcijanie, którym nieobca była taka tradycja, podkreślają na pierwszym miejscu aspekt moralny postu, akcentujący walkę duchową.

Okresowy post jest znany we wszystkich religiach. U chrześcijan został związany z misterium Paschy Chrystusa, Jego męką i śmiercią, dlatego praktykowany jest w każdy piątek roku oraz w Środę Popielcową i Wielki Piątek.

Różnica pomiędzy postem pokutnym, praktykowanym w okresie Wielkiego Postu, w Środę Popielcową i w każdy piątek a postem paschalnym, praktykowanym w dwa dni Triduum Paschalnego - Wielki Piątek i Wielką Sobotę, choć na pierwszy rzut oka niczym się one nie różnią, polega na tym, że post pokutny ma walor pasyjny, stanowi akt współcierpienia z Chrystusem za grzechy. Natomiast post paschalny stanowi element przygotowania do świętowania misterium paschalnego Chrystusa i jest realizacją jego wskazań zawartych w wypowiedziach odnotowanych przez ewangelistów.