Duch Święty w życiu Kościoła

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 15 maja 2005

Przede wszystkim przepraszam za wielkie spóźnienie! Dziś, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, dane mi było wyświęcić 21 nowych kapłanów dla diecezji rzymskiej. A takie Boże żniwo trwa oczywiście dość długo! Dziękuję wam za wyrozumiałość!

Przed chwilą dobiegła końca liturgia eucharystyczna, podczas której z radością wyświęciłem 21 nowych kapłanów. Wydarzenie to ma wielkie znaczenie dla rozwoju naszej wspólnoty. Od wyświęconych szafarzy otrzymuje ona bowiem życie, zwłaszcza gdy głoszą słowo Boże i sprawują sakramenty. Dzień ten jest zatem dla Kościoła w Rzymie świętem, a dla neoprezbiterów w sposób szczególny ich Pięćdziesiątnicą. Jeszcze raz ich pozdrawiam i modlę się, aby Duch Święty zawsze towarzyszył ich posłudze. Dziękujmy Bogu za dar nowych kapłanów i módlmy się, aby zarówno w Rzymie, jak i na całym świecie rodziły się i dojrzewały liczne i święte powołania kapłańskie.

Ten szczęśliwy zbieg okoliczności, który połączył święcenia kapłańskie i uroczystość Zesłania Ducha Świętego, pozwala mi zwrócić uwagę na nierozerwalny związek, jaki istnieje w Kościele między Duchem a instytucją. Wspomniałem już o tym tydzień temu w sobotę, kiedy obejmowałem katedrę Biskupa Rzymu u św. Jana na Lateranie. Katedra i Duch to rzeczywistości wewnętrznie ze sobą powiązane, podobnie jak charyzmat i posługa wyświęconych szafarzy. Bez Ducha Świętego Kościół stałby się czysto ludzką organizacją, obciążoną przez swoją strukturę. Jednak zgodnie z Bożym zamysłem, Duch Święty zwykle działa w historii za pośrednictwem człowieka. Dlatego też Chrystus, który ustanowił swój Kościół na fundamencie apostołów zjednoczonych wokół Piotra, wzbogacił go również darem swego Ducha, aby go na przestrzeni wieków wspierał (por. J 14, 16) i prowadził do całej prawdy (por. J 16, 13). Oby wspólnota Kościoła zawsze posłusznie otwierała się na działanie Ducha Świętego, ażeby być wśród ludzi wiarygodnym znakiem i skutecznym narzędziem Bożego działania!

Zawierzmy tę intencję wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny, którą dziś kontemplujemy w chwalebnej tajemnicy Pięćdziesiątnicy. Duch Święty, który w Nazarecie zstąpił na Nią, aby mogła stać się Matką Słowa Wcielonego (por. Łk 1, 35), dziś zstąpił na rodzący się Kościół, zgromadzony wokół Niej w Wieczerniku (por. Dz 1, 14). Z ufnością módlmy się do Najświętszej Maryi Panny, aby nam wyjednała nowe wylanie Ducha Świętego na współczesny Kościół.

Benedykt XVI