Niech piękno miłości Bożej pociąga wielu do kapłaństwa i życia konsekrowanego

Drodzy bracia i siostry!

Jestem spóźniony, ponieważ przed chwilą zakończyła się w Bazylice św. Piotra Msza św., w czasie której udzieliłem święceń 19 nowym kapłanom z diecezji rzymskiej. Bardzo nas to cieszy. Raz jeszcze na tę radosną uroczystość wybrałem dzisiejszą, iv Niedzielę Wielkanocną, ponieważ odczytywana jest w nią Ewangelia o Dobrym Pasterzu (por. J 10, 1-18), co stwarza szczególnie stosowny kontekst. Z tego samego powodu jest dziś obchodzony Światowy Dzień Modlitw o Powołania. W swym dorocznym orędziu z tej okazji zachęciłem do refleksji na temat: «Zaufanie w obliczu inicjatywy Boga i odpowiedź człowieka». Istotnie, ufność w Pana, który nieustannie wzywa wszystkich do świętości, a niektórych w szczególności do specjalnego poświęcenia, wyraża się właśnie w modlitwie. Musimy wiele modlić się o powołania, zarówno osobiście, jak i we wspólnocie, ażeby wielkość i piękno miłości Bożej pociągnęły wielu, skłaniając do pójścia za Chrystusem drogą kapłaństwa i życia konsekrowanego. Trzeba modlić się także o to, aby było równie wielu świętych małżonków, zdolnych wskazać dzieciom, zwłaszcza przez przykład, wspaniałe horyzonty, ku którym winny zmierzać w swej wolności. Święci i święte, których Kościół ukazuje wszystkim wiernym, aby im oddawali cześć, świadczą o tym, że owo spotkanie Bożego powołania z ludzką odpowiedzią wydaje dojrzały owoc. Zawierzmy ich wstawiennictwu w niebie naszą modlitwę o powołania.

Dziś zachęcam was do modlitwy w jeszcze jednej intencji — podróży do Ziemi Świętej, którą odbędę, jeśli Bóg pozwoli, od przyszłego piątku 8 maja do piątku 15 maja. Śladem moich czcigodnych poprzedników Pawła vi i Jana Pawła ii jako pielgrzym nawiedzę najważniejsze miejsca święte naszej wiary. Pragnę przez tę wizytę umocnić chrześcijan Ziemi Świętej, którzy na co dzień muszą stawiać czoło niemałej liczbie trudności, i dodać im otuchy. Jako Następca apostoła Piotra dam im odczuć bliskość i wsparcie całego ciała Kościoła. Poza tym będę pielgrzymem pokoju — w imię jedynego Boga, który jest Ojcem wszystkich. Dam świadectwo zaangażowania Kościoła katolickiego na rzecz tych, którzy starają się prowadzić dialog i dbają o pojednanie, aby osiągnąć stabilny i trwały pokój oparty na sprawiedliwości i wzajemnym szacunku. Wreszcie ta podróż siłą rzeczy musi mieć istotne znaczenie ekumeniczne i dla stosunków międzyreligijnych. Jerozolima z tego punktu widzenia jest w pełnym tego słowa znaczeniu miastem-symbolem: tam Chrystus umarł, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno (por. J 11, 52).

Zwracając się teraz do Maryi Panny, prosimy Ją jako Matkę Dobrego Pasterza, aby czuwała nad nowymi kapłanami diecezji Rzymu i aby na całym świecie rodziły się liczne i święte powołania do specjalnej konsekracji dla Królestwa Bożego.

Po polsku:

Serdecznie pozdrawiam Polaków. Jednoczę się duchowo z biskupami i pielgrzymami zgromadzonymi na Jasnej Górze, którzy dziś pod przewodnictwem Kardynała Sekretarza Stanu oddają cześć Maryi, Królowej Polski. Modlę się, aby Matka Chrystusa miała w opiece Kościół w Polsce. Niech uczy i pomaga czynić to, co powie Syn, i wyprasza dla całego narodu dar pokoju i wszelkiego dobra. Niech Bóg wam błogosławi.

Benedykt XVI