Odpowiedzialność za wychowanie dzieci

Drodzy bracia i siostry!

W dzisiejszą niedzielę, która następuje po uroczystości Objawienia Pańskiego, obchodzimy święto Chrztu Pańskiego. Było to pierwsze wydarzenie Jego życia publicznego, o którym opowiadają wszystkie cztery Ewangelie. Kiedy miał około trzydziestu lat, Jezus opuścił Nazaret, udał się nad rzekę Jordan i, wśród tłumów, przyjął ochrzest od Jana. Ewangelista Marek pisze: «W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Mk 1, 10-11). Te słowa: «Tyś jest mój Syn umiłowany», objawiają, czym jest życie wieczne: jest ono synowską relacją z Bogiem, taką, w jakiej żył Jezus, jaką nam objawił i jaką nas obdarował.

Dziś rano, zgodnie z tradycją, w Kaplicy Sykstyńskiej udzieliłem chrztu św. trzynaściorgu niemowlętom. Zwykle celebrans zadaje rodzicom oraz chrzestnym pytanie: «O co prosicie Kościół Boży dla waszych dzieci?», a po ich odpowiedzi: «O chrzest», pyta ponownie: «A co daje nam chrzest?» «Życie wieczne», odpowiadają. Oto wspaniała rzeczywistość: osoba ludzka przez chrzest zostaje włączona w jedyną i szczególną relację Jezusa z Ojcem, tak że słowa wypowiedziane z nieba nad Jednorodzonym Synem stają się prawdziwe dla każdego mężczyzny i każdej kobiety, odrodzonych z wody i z Ducha Świętego: Tyś jest mój Syn umiłowany.

Drodzy przyjaciele, jakże wielkim darem jest chrzest! Gdybyśmy zdawali sobie z tego w pełni sprawę, nasze życie stałoby się nieustającym dziękczynieniem. Z jakąż radością chrześcijańscy rodzice, którzy widzieli, jak z ich miłości rodzi się nowe stworzenie, przynoszą je do chrzcielnicy i patrzą, jak odradza się w łonie Kościoła do życia, które nigdy nie będzie miało końca! Dar, radość, ale także odpowiedzialność! Rodzice bowiem, wraz z rodzicami chrzestnymi, mają obowiązek wychowywania dzieci zgodnie z Ewangelią.

Przywodzi mi to na myśl temat vi Światowego Spotkania Rodzin, które odbędzie się w najbliższych dniach w stolicy Meksyku: «Rodzina szkołą wartości ludzkich i chrześcijańskich». Na ten wielki mityng rodzin, zorganizowany przez Papieską Radę ds. Rodziny, złożą się trzy części: najpierw Kongres Teologiczno-Duszpasterski, na którym temat ten zostanie pogłębiony, m.in. dzięki wymianie znaczących doświadczeń; potem świętowanie i świadectwa, które ukaże, jak piękną rzeczą jest spotkanie rodzin ze wszystkich stron świata, połączonych tą samą wiarą i tymi samymi obowiązkami, w końcu uroczysta celebracja Eucharystii, jako akt dziękczynienia Bogu za dary małżeństwa, rodziny i życia.

Powierzyłem Sekretarzowi Stanu kard. Tarcisiowi Bertone zadanie reprezentowania mnie na spotkaniu, ale ja sam będę śledził z żywym zaangażowaniem to nadzwyczajne wydarzenie, towarzysząc mu modlitwą i zabierając głos podczas wideokonferencji. Już teraz, drodzy bracia i siostry, zachęcam was, byście wypraszali obfitość łask Bożych dla tego ważnego Światowego Spotkania Rodzin. Uczyńmy to, prosząc o matczyne wstawiennictwo Maryję Pannę, Królową Rodzin.

Po polsku:

Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Chrzest Jezusa w Jordanie wprowadza nas w tajemnicę Bożej sprawiedliwości i miłosierdzia. Boży Syn umiłowany utożsamia się z grzesznikami, aby dzięki Jego dziełu odkupienia, w mocy Ducha Świętego doznali usprawiedliwienia. I my mamy w nim udział przez łaskę sakramentu chrztu. Dziś za nią dziękujemy. Niech Bóg wam błogosławi!

Benedykt XVI