Pokój jest owocem Bożego miłosierdzia

Drodzy Bracia i Siostry!

Jeszcze raz składam wam wszystkim najlepsze życzenia w tę niedzielę zamykającą oktawę Wielkanocy, która tradycyjnie nazywana jest Niedzielą in albis, jak już powiedziałem w homilii. Z woli mojego czcigodnego poprzednika Sługi Bożego Jana Pawła II, który umarł po pierwszych Nieszporach tego święta, niedziela ta nosi również nazwę Miłosierdzia Bożego. W tak szczególną rocznicę odprawiłem dziś na tym placu Mszę św. wraz z kardynałami, biskupami, kapłanami, wiernymi rzymianami i licznymi pielgrzymami, którzy zechcieli być z Papieżem w przeddzień jego 80. urodzin. Wszystkim jeszcze raz dziękuję z całego serca, dziękuję całemu Kościołowi, który jak prawdziwa rodzina zwłaszcza w tych dniach okazuje mi swoją życzliwość.

Niedziela ta — jak mówiłem — zamyka tydzień, a ściślej oktawę Wielkanocy, którą liturgia traktuje jak jeden dzień: «Dzień, który Pan uczynił» (Ps 118 [117], 24). Jest to okres nie w sensie chronologicznym, ale duchowym, czas, który Bóg wyszczególnił w zwyczajnym biegu dni, gdy wskrzesił Chrystusa z martwych. Duch Stworzyciel, napełniając nowym i wiecznym życiem złożone w grobie ciało Jezusa z Nazaretu, dopełnił dzieła stworzenia, dając początek «pierwocinom»: pierwocinom nowej ludzkości, która jest zarazem pierwociną nowego świata i nowej ery. Tę odnowę świata można streścić jednym słowem: tym samym, które zmartwychwstały Jezus wypowiedział, by powitać uczniów, a bardziej jeszcze, by ogłosić im swoje zwycięstwo: «Pokój wam!» (Łk 24, 36; J 20, 19. 21. 26). Pokój jest darem, który Chrystus zostawił swoim przyjaciołom (por. J 14, 27) jako błogosławieństwo dla wszystkich ludzi i wszystkich narodów. Pokój rozumiany nie według mentalności «świata» jako równowaga sił, ale jako nowa rzeczywistość, owoc miłości Boga, Jego miłosierdzia. Jest to pokój, który Jezus Chrystus zyskał za cenę swojej krwi i przekazuje go wszystkim, którzy Mu ufają. «Jezu, ufam Tobie» — te słowa są syntezą wiary chrześcijanina, która jest wiarą we wszechmoc miłosiernej miłości Boga.

Drodzy bracia i siostry, dziękuję wam jeszcze raz za to, że jesteście ze mną duchowo z okazji moich urodzin i rocznicy wyboru na Następcę Piotra, i powierzam was wszystkich Maryi, Mater Misericordiae, Matce Jezusa, który jest wcieleniem Bożego miłosierdzia. Z Jej pomocą pozwólmy, by Duch Święty nas odnowił, abyśmy mogli współpracować w dziele pokoju, którego Bóg dokonuje w świecie. Urzeczywistnia się ono bez rozgłosu, poprzez niezliczone uczynki miłosierdzia wszystkich Jego dzieci.

Benedykt XVI