Radujcie się, bo Bóg jest blisko

Drodzy bracia i siostry!

«Gaudete in Domino semper — Radujcie się zawsze w Panu» (Flp 4, 4). Od tych słów św. Pawła zaczyna się Msza św. III Niedzieli Adwentu, która właśnie dlatego nazywana jest Niedzielą Gaudete. Apostoł wzywa chrześcijan do radowania się, ponieważ przyjście Pana, a więc Jego powrót w chwale jest pewny i bliski. Kościół powtarza to wezwanie, przygotowując się do uroczystości Bożego Narodzenia, a jego spojrzenie coraz bardziej koncentruje się na Betlejem. I rzeczywiście oczekujemy z niezachwianą nadzieją na ponowne przyjście Chrystusa, bo znamy pierwsze. Tajemnica Betlejem objawia nam Boga z nami, Boga bliskiego nam nie tylko w sensie czasowo-przestrzennym; On jest z nami, ponieważ niejako «poślubił» nasze człowieczeństwo; podzielił nasz los, decydując, że będzie do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu, abyśmy mogli stać się tacy jak On. Radość chrześcijańską rodzi zatem ta pewność: Bóg jest blisko, jest ze mną, jest z nami, w radości i w cierpieniu, w zdrowiu i w chorobie, jako przyjaciel i wierny oblubieniec. I ta radość nie zanika nawet w chwilach próby, cierpienia, nie jest powierzchowna, ale trwa w głębi człowieka, który oddaje się w opiekę Bogu i w Nim pokłada ufność.

Niektórzy ludzie zapytują, czy dziś ta radość jest jeszcze możliwa. Odpowiedź na to pytanie dają swoim życiem ludzie w różnym wieku i z różnych warstw społecznych, którym daje szczęście poświęcanie swojego życia innym. Czyż w naszych czasach bł. Matka Teresa z Kalkuty nie jest niezapomnianym świadkiem prawdziwej radości ewangelicznej? Żyła obcując na co dzień z nędzą, ludzkim upadkiem, śmiercią. Jej dusza doświadczyła ciemnej nocy wiary, a jednak obdarowywała ona wszystkich Bożym uśmiechem. Czytamy w jej książce: «Niecierpliwie czekamy na raj, gdzie jest Bóg, a przecież możemy żyć w raju już tutaj i już w tym momencie. Szczęście z Bogiem znaczy kochać tak jak On, pomagać tak jak On, dawać tak jak On, służyć tak jak On» (La gioia di darsi agli altri — Radość dawania siebie innym, Ed. Paoline, 1987, p. 143). Tak, radość napełnia serce tego, kto służy małym i ubogim. W tych, którzy kochają w taki sposób, mieszka Bóg, a ich dusze się weselą. Lecz jeśli szczęście staje się bożyszczem, wchodzi się na błędną drogę, i znalezienie radości, o której mówi Jezus, jest naprawdę bardzo trudne. Do tego jednak niestety prowadzą kultury zastępujące Boga osobistym szczęściem, i znamienne dla tej mentalności jest poszukiwanie przyjemności za wszelką cenę, w coraz częstszym używaniu narkotyków jako ucieczki, szukaniu schronienia w sztucznych rajach, które później okazują się całkowicie iluzoryczne.

Drodzy bracia i siostry, również w Boże Narodzenie można pomylić drogę, wziąć za prawdziwe święto jego namiastkę, która nie otwiera serca na radość Chrystusa. Niech Najświętsza Maryja Panna wszystkim chrześcijanom i ludziom poszukującym Boga pomoże dotrzeć do Betlejem, aby spotkali Dzieciątko, które się narodziło dla nas, dla zbawienia i szczęścia wszystkich ludzi.

Benedykt XVI