W poszukiwaniu prawdy Mędrcy kierują się rozumem i wiarą

Drodzy bracia i siostry!

Obchodzimy dziś wielkie święto Epifanii — czcimy tajemnicę Objawienia się Pana wszystkim ludom, reprezentowanym przez Mędrców, którzy przybyli ze Wschodu, aby adorować Króla żydowskiego (por. Mt 2, 1-2). Św. Mateusz, który opowiada o tym wydarzeniu, podkreśla, że przybyli oni aż do Jerozolimy, podążając za gwiazdą, której pojawienie się dostrzegli i odczytali jako znak narodzenia się Króla przepowiadanego przez proroków, czyli Mesjasza. Kiedy jednak Mędrcy dotarli do Jerozolimy, potrzebowali wskazówek od kapłanów i uczonych w Piśmie, aby dowiedzieć się dokładnie o miejsce, do którego należało sie udać, tzn. Betlejem, miasto Dawidowe (por. 2, 5-6; Mi 5, 1). Gwiazda i Pisma Święte były dwoma światłami, które wskazywały drogę Mędrcom — tym, którzy stali się dla nas wzorami ludzi szczerze poszukujących prawdy.

Byli oni uczonymi, którzy obserwowali gwiazdy i poznawali historię ludów. Byli ludźmi nauki w szerokim sensie tego słowa, gdyż obserwowali kosmos tak, jakby był on wielką ksiegą pełną boskich znaków i przesłań dla ludzi. Nie uważali jednak swej wiedzy za samowystarczalną, lecz brali pod uwagę jeszcze Boże objawienia i wezwania. W istocie, bez skrępowania zwracają się do religijnych przywódców żydowskich z prośbą o wskazówki. Mogli powiedzieć: poradzimy sobie sami, nikogo nie potrzebujemy — i tak uniknęliby jakiegokolwiek «skażenia» nauki w kontakcie ze Słowem Bożym, jak mówi współczesna mentalność. Mędrcy natomiast wysłuchują proroctw i je przyjmują; a gdy tylko ruszają dalej w drogę do Betlejem, dostrzegają na nowo gwiazdę, jakby potwierdzenie pełnej harmonii między poszukiwaniem ludzkim a Bożą prawdą, harmonii, która napełniła radością ich serca — serca prawdziwych mędrców (por. Mt 2, 10). Uwieńczeniem ich drogi poszukiwania było znalezienie się przed «Dziecięciem i Matką Jego, Maryją» (por. Mt 2, 11). Ewangelia mówi, że «padli na twarz i oddali Mu pokłon». Mogli się rozczarować, a nawet zgorszyć. Oni natomiast są otwarci na tajemnicę, która objawia się w sposób zaskakujący, ponieważ są prawdziwymi mędrcami; a przez swe symboliczne dary pokazują, że w Jezusie rozpoznają Króla i Syna Bożego. Przez ten właśnie gest spełniają się mesjańskie proroctwa, zapowiadające, że narody oddadzą hołd Bogu Izraela.

Ostatni szczegół dotyczący Mędrców potwierdza, że jest w nich harmonia między rozumem a wiarą: a mianowicie to, że «otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju» (Mt 2, 12). Rzeczą naturalną byłoby, gdyby wrócili do Jerozolimy, do pałacu Heroda i do świątyni, aby opowiedzieć o swym odkryciu. Mędrcy natomiast, wybrawszy na swego władcę Dzieciątko, zachowują to odkrycie w sekrecie, na podobieństwo Maryi, a nawet samego Boga, i tak jak się pojawili, tak znikają w ciszy, pełni uniesienia, a także przemienieni przez spotkanie z Prawdą. Odkryli nowe oblicze Boga, nową królewskość — królewskość miłości. Niech Maryja Dziewica, wzór prawdziwej mądrości, pomaga nam być autentycznymi poszukiwaczami Bożej prawdy, zdolnymi zawsze do pielęgnowania w życiu głębokiej harmonii między rozumem i wiarą, nauką i objawieniem.

Boże Narodzenie w Kościołach Wschodnich

Z radością składam najserdeczniejsze życzenia braciom i siostrom z Kościołów Wschodnich, którzy jutro będą świętować Boże Narodzenie. Tajemnica światła niech będzie źródłem radości i pokoju dla każdej rodziny i wspólnoty.

Dzień Misyjny Dzieci

W uroczystość Objawienia Pańskiego obchodzony jest Dzień Misyjny Dzieci, którego hasło brzmi: «Dzieci pomagają dzieciom». Ta inicjatywa, zapoczątkowana w 1950 r. przez czcigodnego papieża Piusa xii, kształtuje w dzieciach mentalność otwarcia na świat i uczy solidarności ze swymi uboższymi rówieśnikami. Serdecznie pozdrawiam wszystkich małych misjonarzy, żyjących na pięciu kontynentach, i zachęcam ich, aby zawsze byli świadkami Jezusa i zwiastunami Jego Ewangelii.

Po polsku:

Serdecznie pozdrawiam Polaków. Dzisiejsza uroczystość przypomina nam, że Bóg objawił się światu w swoim Synu, odpowiedział na ludzkie pytania o sens i cel życia. Jak Mędrcom, którzy Go szukali, wskazał drogę swoim światłem, tak nas prowadzi drogą wiary. Pozwala się znaleźć tym, którzy Go szukają, daje dowody swej obecności. Bądźmy Jego świadkami!

Benedykt XVI