Wpatrzeni w Ukrzyżowanego

Drodzy bracia i siostry!

W tym roku punktem wyjścia dla orędzia na Wielki Post jest werset z Ewangelii wg św. Jana, nawiązujący do mesjanistycznego proroctwa Zachariasza: "Będą patrzeć na Tego, którego przebili" (J 19, 37). Umiłowany uczeń, obecny wraz z Maryją, Matką Jezusa, oraz innymi niewiastami na Kalwarii był naocznym świadkiem ciosu zadanego włócznią, która przeszyła bok Chrystusa. Wypłynęła zeń krew i woda (por. J 19, 31-34). Czyn ten, którego dopuścił się bezimienny rzymski żołnierz, mógł pójść w niepamięć, zapisał się jednak w oczach i sercu apostoła, który przywołał go w swej Ewangelii. Do iluż nawróceń doszło w ciągu wieków właśnie dzięki wymownemu orędziu miłości, jakie otrzymuje ten, kto kieruje wzrok na Jezusa ukrzyżowanego!

Wstępujemy zatem w czas Wielkiego Postu ze "wzrokiem" utkwionym w bok Jezusa. W encyklice "Deus Caritas est" (por. n. 12) chciałem podkreślić, że tylko kierując wzrok na Jezusa umierającego za nas na krzyżu, możemy poznać i kontemplować tę podstawową prawdę, że "Bóg jest miłością" (1 J 4, 8.16). "Poczynając od tego spojrzenia - napisałem - chrześcijanin znajduje drogę swego życia i swojej miłości" ("Deus Caritas est", n. 12).

Kontemplując oczyma wiary Ukrzyżowanego, możemy do głębi zrozumieć, czym jest grzech, jak tragiczny jest jego ciężar, a zarazem jak niezmierzona jest moc przebaczenia i Miłosierdzia Pańskiego. W dniach Wielkiego Postu nie odrywajmy serca od tej tajemnicy głębokiego człowieczeństwa i wzniosłej duchowości. Patrząc na Jezusa, czujmy się tak, jak gdyby On jednocześnie patrzył na nas. Ten, którego sami przebiliśmy naszymi winami, nieustannie sprowadza na świat niewyczerpany strumień miłosiernej miłości. Oby ludzkość mogła zrozumieć, że tylko z tego źródła można czerpać duchową energię, niezbędną do budowy pokoju i tego szczęścia, którego każda istota ludzka szuka bez wytchnienia.

Benedykt XVI