Zauroczeni pięknem miłości Bożej

Drodzy bracia i siostry!

Przed chwilą w Bazylice św. Piotra zakończyła się Msza św., podczas której wyświęciłem dziewięciu nowych kapłanów diecezji Rzymu. Dziękujmy Bogu za ten dar, który jest znakiem Jego wiernej i opatrznościowej miłości do Kościoła! Bądźmy duchem z tymi nowymi kapłanami i módlmy się, aby w pełni przyjęli łaskę sakramentu, który ich upodobnił do Jezusa Chrystusa Kapłana i Pasterza. Módlmy się też, aby wszyscy młodzi ludzie uważnie wsłuchiwali się w głos Boga, który przemawia w głębi ich serc i wzywa do pozostawienia wszystkiego, aby Mu służyć. Temu poświęcony jest dzisiejszy Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Pan wzywa bowiem zawsze, ale my wielokrotnie nie słuchamy. Rozprasza nas wiele spraw, rozpraszają nas inne głosy, bardziej powierzchowne; a poza tym boimy się słuchać głosu Pana, gdyż uważamy, że może nas pozbawić naszej wolności. W rzeczywistości każdy z nas jest owocem miłości: oczywiście, miłości rodziców, ale głębiej — miłości Boga. Pismo Święte mówi: nawet gdyby twoja matka cię nie chciała, Ja ciebie chcę, bo cię znam i miłuję (por. Iz 49, 15). W chwili, kiedy zdaję sobie z tego sprawę, moje życie się zmienia: staje się odpowiedzią na tę miłość, większą niż jakakolwiek inna, i tak oto w pełni realizuje się moja wolność.

Młodzi ludzie, których dzisiaj wyświęciłem na kapłanów, nie różnią się od innych młodych, lecz dogłębnie poruszyło ich piękno miłości Bożej i nie mogli nie odpowiedzieć całym swoim życiem. Jak spotkali się z Bożą miłością? Spotkali ją w Jezusie Chrystusie: w Jego Ewangelii, w Eucharystii i we wspólnocie Kościoła. W Kościele odkrywamy, że życie każdego człowieka jest historią miłości. Jasno ukazuje nam to Pismo Święte i potwierdza świadectwo świętych. Przykładem tego jest wyrażenie św. Augustyna, który w swych Wyznaniach zwraca się do Boga słowami: «Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna, a tak nowa, późno Cię umiłowałem. W głębi duszy byłaś, a ja się po świecie błąkałem. Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna a nowa, późno Cię umiłowałem. W głębi duszy byłaś, a ja się błąkałem. Ze mną byłaś, a ja nie byłem z Tobą. (...) Zawołałaś, krzyknęłaś, rozdarłaś głuchotę moją» (X, 27. 28).

Drodzy przyjaciele, módlmy się za Kościół, za każdą wspólnotę lokalną, aby były one jak nawodniony ogród, w którym mogą kiełkować i dojrzewać wszystkie ziarna powołania, które Bóg obficie rozsiewa. Módlmy się, aby wszędzie pielęgnowano ten ogród, ciesząc się, że w bogactwie darów wszyscy są powołani. Niech szczególnie rodziny będą pierwszym środowiskiem, w którym «oddycha się» miłością Bożą, dającą wewnętrzną siłę także pośród trudności i prób życiowych. Ten, kto przeżywa w rodzinie doświadczenie miłości Boga, otrzymuje nieoceniony dar, który w swoim czasie wydaje owoc. Niech nam wyjedna to wszystko Najświętsza Maryja Panna — wzór dobrowolnego i posłusznego przyjęcia Bożego powołania, Matka każdego powołania w Kościele.

Beatyfikacja Józefa Toniola

W sposób szczególny pozdrawiam pielgrzymów, którzy zgromadzili się w bazylice św. Pawła za Murami, gdzie dziś rano został ogłoszony błogosławionym Józef Toniolo. Żył on na przełomie XIX i XX w., był małżonkiem, ojcem siedmiorga dzieci, profesorem uniwersyteckim i wychowawcą młodzieży, ekonomistą i socjologiem, oddanym promotorem jedności w Kościele. Wcielał w życie nauczanie encykliki Rerum novarum papieża Leona XIII; zainicjował działalność Akcji Katolickiej, Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca, Instytutu prawa międzynarodowego pokoju oraz Tygodnie Społeczne Katolików Włoskich. Jego przesłanie jest wciąż aktualne, zwłaszcza w naszych czasach: bł. Toniolo ukazuje pierwszorzędną wartość osoby ludzkiej i solidarności. Napisał: «Ponad słusznymi dobrami i interesami pojedynczych narodów i państw jest związana z nimi cecha, która je wszystkie harmonizuje w jedności, czyli obowiązek ludzkiej solidarności».

Beatyfikacja ks. Piotra-Hadriana Toulorge'a

W Coutances, we Francji, został dzisiaj beatyfikowany także ks. Piotr-Hadrian Toulorge ze zgromadzenia premostratensów, który żył w drugiej połowie XVIII w. Dziękujmy Bogu za tego świetlanego «męczennika prawdy».

Europejskie spotkanie sudentów z okazji pierwszej rocznicy beatyfikacji Jana Pawła II

Pozdrawiam uczestników europejskiego spotkania studentów, zorganizowanego przez diecezję Rzymu z okazji pierwszej rocznicy beatyfikacji papieża Jana Pawła II. Drodzy młodzi, z ufnością podążajcie drogą nowej ewangelizacji na uniwersytetach. Jutro łączę się duchowo z wami, zgromadzonymi na czuwaniu w Tor Vergata, wokół wielkiego krzyża Światowego Dnia Młodzieży 2000 r. Dziękuję za waszą obecność!

Po polsku:

Serdecznie witam i pozdrawiam Polaków. Moją szczególną modlitwą ogarniam dzisiaj episkopat polski, arcybiskupa Prymasa i uczestników uroczystości odpustowych w Gnieźnie. Niech św. Wojciech, patron Polski, wyprasza obfitość łask dla Kościoła, zwłaszcza dar licznych powołań kapłańskich i zakonnych, pomyślność dla waszej Ojczyzny i polskich rodzin. Z serca błogosławię wam wszystkim.

Benedykt XVI