Synod powinien być otwarty na dialog Kościoła z wiernymi. Tekst przygotowawczy synodu

Sekretariat generalny Synodu przekazał tekst przygotowawczy i Vademecum, które ma ukierunkować zebranie duchowieństwa i świeckich rozpoczynające się w październiku w Rzymie. Według dokumentów ważne będzie m.in. słuchanie bez uprzedzeń, dialog Kościoła z wiernymi i potrzeba zabierania głosu z odwagą i jasnością.

Jak pisze Krzysztof Ołdakowski SJ, tekst przygotowawczy pragnie być narzędziem pomocnym szczególnie w pierwszej fazie Synodu, która opiera się na słuchaniu i konsultacji Ludu Bożego w Kościołach lokalnych. Vademecum natomiast pomyślane jest jako podręcznik, który daje praktyczne wsparcie referentom diecezjalnym, aby właściwie przygotować Lud Boży. Znajdują się w nim teksty modlitw online, przykłady ze współczesnych synodów oraz zestaw różnych terminów używanych w procesie synodalnym. 

Sekretariat Synodu podkreśla potrzebę przeżywania wydarzenia w sposób aktywizujący oraz włączający, dający możliwość każdemu, a szczególnie osobom na obrzeżach do wyrażenia siebie i bycia wysłuchanym. Następnie zwraca uwagę na potrzebę uznania i dowartościowania charyzmatów oraz rozważenia, jak w Kościele jest przeżywana odpowiedzialność i władza. Wspólnota chrześcijańska powinna być traktowana jako wiarygodny podmiot i godny zaufania partner na drogach dialogu, pojednania, włączania oraz uczestnictwa. Ważne pozostaje także odbudowanie relacji z przedstawicielami innych wyznań, z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz ruchami ludowymi – pisze Krzysztof Ołdakowski SJ.

Ważna rola świeckich w Kościele

Obszerne fragmenty w obu dokumentach poświęcone są świeckim. Podkreśla się, że wszyscy ochrzczeni są aktywnymi podmiotami ewangelizacji i niezbędne jest, aby pasterze nie obawiali się stanąć w postawie słuchania powierzonej im owczarni. W Kościele synodalnym każdy może się czegoś nauczyć od innych.

Bp Piotr Libera: na synodzie potrzebny jest głos młodych

Kościół

Tekst przygotowawczy proponuje pytania, pozwalające pokierować konsultacją Ludu Bożego, począwszy od refleksji nad tym, „w jaki sposób podążanie razem realizuje się dzisiaj w waszym Kościele lokalnym?”. Chodzi o dokonanie swoistego przeglądu doświadczeń dotyczących wewnętrznych relacji w diecezji na różnych poziomach pomiędzy wiernymi, duchowieństwem, parafiami, ale także między biskupami, różnymi formami życia zakonnego i konsekrowanego, stowarzyszeniami, ruchami oraz innymi instytucjami. 

Na zakończenie dokument wskazuje na dziesięć tematów dotyczących „synodalności przeżywanej” w konkrecie. Chodzi np. o odpowiedź na pytanie: kto aktywnie przynależy do tego organizmu, który nazywamy „naszym Kościołem”, jak słuchane są poszczególne grupy, od młodych, kobiet, konsekrowanych aż po wykluczonych, czy we wspólnocie promowany jest styl prawdziwej i szczerej komunikacji, jak doceniana jest modlitwa i liturgia, które ukierunkowują „wspólną drogę”.

Źródło: vaticannews.va / Krzysztof Ołdakowski SJ / tk