Od Światowych Dni Młodzieży minęło już pięć lat. Dla wielu ludzi był to niezapomniany, jedyny w swoim rodzaju czas w życiu. Kraków jako miasto, w którym odbyło się to wydarzenie, było także inne niż zwykle. 

"Zewnętrznie ŚDM wypadły super. Problem w tym, że po ich zakończeniu czegoś zabrakło, czegoś, co dałoby korzeń. Za bardzo skupiliśmy się na zewnętrznej otoczce. ŚDM przyniosły pozytywne doświadczenie, ale nie było ono na tyle ugruntowane, żeby zaczęło przynosić plon. Było jak kwiat, który zakwitł, był piękny i ucieszył, ale – ponieważ znajdował się w wazonie, odcięty od korzenia – w pewnym momencie zwiędnął" - uważa Waldemar Los SJ, duszpasterz akademicki WAJ.

Te historie nie miały się prawa udać! A jednak. Rozwiązanie przyszło za pięć dwunasta i wcale nie było to za późno.

Czym są Światowe Dni Młodzieży? Jaką rolę spełniają? Czy wciąż są potrzebne? O ŚDM jako przestrzeni spotkania i sposobie budowania relacji w rozmowie z Martą Łysek opowiada ks. Marcin Filar, duszpasterz młodzieży archidiecezji krakowskiej.

- Światowe Dni Młodzieży zawsze ubogacają. Bez względu na to, czy przeżywamy je lokalnie, czy w skali świata i Kościoła powszechnego. Niosą uniwersalne bogactwo młodości i wyjątkowe działanie łaski Boga - mówi nam w wywiadzie bp Marek Solarczyk, przewodniczący Rady KEP ds. Duszpasterstwa Młodzieży. 

Pamiętacie kolorowy, rozśpiewany tłum na Rynku? Tańczących młodych na Błoniach? Pielgrzymów oklaskujących policyjne suki i obdarowujących policjantów wodą i kanapkami? Chłopaka, który biegł za papamobile, by uściskać papieża Franciszka – i to, że mu się udało?

Rozśpiewane, kolorowe miasto, młodzi czekający na papieża, wzruszające i zabawne sytuacje. Pamiętasz te momenty ze Światowych Dni Młodzieży w Krakowie?

{{ article.description }}