"W taką noc" - piękny utwór inspirowany życiem Staszka Kostki

Grupa fantastycznych muzyków nagrała poruszający utwór inspirowany życiem świętego jezuity. Posłuchaj go i zobacz premierowy klip z klimatycznego koncertu, który obejrzało 50 000 ludzi.

Muzyka i aranżacja: Józef Rusinowski

Słowa: Dominika Rusinowska

Śpiew: Małgorzata Chruściel, Krzysztof Iwaneczko

Piano: Józef Rusinowski

Kontrabas i gitara basowa: Szymon Frankowski

Perkusja: Szymon Madej Gitara:

Łukasz Chyliński

Miks: Wojciech Famielec

Dominik Dubiel SJ o koncercie "Ufaj i Idź"...

Historie świętych zawsze mówią nam coś o Bogu i o nas samych. O Bogu - bo każdy święty odzwierciedla jakiś aspekt świętości Boga. O nas - bo święci mieli odwagę chodzić drogami, którymi sami z różnych przyczyn wyruszyć nie chcemy lub nie możemy, ale w głębi serca tęsknimy za nimi i historie świętych nam o tym przypominają.

Organizując koncert "Ufaj i idź" inspirowany życiem św. Stanisława Kostki SJ chcieliśmy stworzyć wydarzenie, które byłoby nie tyle opowiedzeniem o życiu świętego jezuity, co zainicjowaniem odbiorcy koncertu jego sposóbu patrzenia na rzeczywistość i jego stylu życia.

Kompozycje Józefa Rusinowskiego (będącego jednocześnie kierownikiem muzycznym koncertu) wraz z tekstami Dominiki Rusinowskiej prowadzą nas zatem od momentów, w których, tak jak nasz święty, próbujemy odnaleźć miejsce, w którym mogą się zrealizować pragnienia, które złożył w nas sam Bóg, po chwile radosnego uwielbienia Króla Chwał, który pracuje dla nas w całym dziele stworzenia, dla którego większej chwały, warto poświęcić wszystko inne.

... i o utworze "W taką noc"

Być może ktoś jest obdarowany przez Pana Boga tak doskonałym poznaniem Jego woli, że nie ma wątpliwości co do decyzji, jakie ma do podjęcia.

Zwykle jednak, czujemy jedynie tęsknotę i pragnienie, które często pozostaje dla nas samych niejasne, a w miarę różnych prób zaspokajania tego pragnienia odkrywamy tylko, że wszystko czego próbowaliśmy nie było tym, za czym tęskni nasze serce.

Bo nasze serce jest mądre i nie da się zaspokoić niczym... poza bliskością samego Boga. Odkrycie tego pozwala spojrzeć na wszystkie inne pragnienia z wolnością i spokojem, a przez to umożliwia podjęcie dobrych decyzji, które nie są ucieczką przed lękami, czy rekompensowaniem kompleksów, ale realizowaniem swojego najgłębszego powołania.

Taką drogę przeszedł Stanisław Kostka, powoli odkrywając najpierw, że niezależnie od wszystkiego Bóg "jest przy nim" i z miłością "wsłuchuje się w niego", a następnie, że tym do czego wzywa go Pan nie jest realizowanie ambicji rodziców, by syn zrobił karierę polityczną, lecz życie jezuity - że w tym może odnaleźć spełnienie i prawdziwe szczęście.