Przez Europę ze św. Marcinem. Poznaj nieodkryty szlak pielgrzymkowy

Jeśli lubisz Camino de Santiago, musisz poznać jeszcze jeden szlak. Jest dłuższy od głównych dróg św. Jakuba, a jego przejście – z uwagi na odległość, niską popularność i brak infrastruktury – może być nie lada wyczynem.

Każdy na pewno słyszał o Camino de Santiago, "Drodze Jakubowej", której trasy przecinają Europę, a następnie spotykają się w hiszpańskim Santiago de Compostela. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, że szlak św. Jakuba nie jest jedyną trasą pielgrzymkową na naszym kontynencie, która ma związek z ważną postacią. Równie ciekawą – i przede wszystkim mniej znaną – alternatywą dla Camino de Santiago jest Via sancti Martini – droga św. Marcina.

Żołnierz wprowadzający pokój

Wybierasz się na Camino de Santiago? Zobacz, od czego powinieneś zacząć

Po godzinach

Święty Marcin urodził się w roku 335 w Savarii, na terenie rzymskiej prowincji Panonia. Był synem trybuna i w wieku 15 lat wstąpił do armii. Wśród cesarskich żołnierzy wyróżniał się życzliwością i współczuciem. Zafascynowany wiarą w Boga, poróżnił się z ojcem i trzy lata później w Amiens przyjął chrzest. Został mnichem, a następnie biskupem Tours. Był znany z szerzenia pokoju i zgody wśród zwaśnionych ludzi. Zmarł 8 listopada 397 roku. Na jego pogrzeb przybyły setki wiernych, biskupów i kapłanów. Św. Marcin został pochowany w Tours 11 listopada. Jest patronem m.in. żołnierzy.

Savarię – miejsce urodzin św. Marcina – utożsamia się obecnie z węgierskim miastem Szombathely. To właśnie ono jest początkiem szlaku, który - podobnie jak ma to miejsce w przypadku Santiago de Compostela - dzieli się na kilka tras. Łączą one Szombathely z bazyliką św. Marcina w Tours we Francji, gdzie do dziś czczone są szczątki świętego.

Trasa południowa

Południowa odnoga drogi św. Marcina prowadzi z Węgier przez Maribor i Lublanę w Słowenii, a stamtąd przez Treviso i Wenecję do Mediolanu, następnie w Dolinę Aosty i na Małej Przełęczy św. Bernarda przecina główny grzbiet Alp. Po stronie francuskiej prowadzi przez centrum sportów zimowych Albertville i Lyon do Tours. Cała trasa łączy wiele miejsc, które odwiedził św. Marcin.

Dolina Aosty | fot. Antonio Scarpi / Depositphotos

Trasa północna

Od kilku lat coraz większą popularnością cieszy się również północna droga św. Marcina, prowadząca z Szombathely przez Wiedeń i Linz do Niemiec, gdzie przebiega przez Bawarię, Badenię-Wirtenbergię i Nadrenię-Palatynat. Z Trewiru droga św. Marcina ciągnie się przez Luksemburg, Reims, Paryż, Chartres do Tours.

Każda z tras – południowa i północna – liczy ponad 1800 km. Szczegółowe przewodniki dotyczące przebiegu tras można pobrać z oficjalnej strony drogi św. Marcina. Warto również śledzić profil trasy na Facebooku.

Luksemburg - jeden z przystanków na północnym szlaku św. Marcina | fot. Depositphotos

Żółty krzyż zamiast muszli

Via sancti Martini nie ma tak rozwiniętej infrastruktury pielgrzymkowej jak Camino de Santiago. Przemierzający ją pielgrzymi będą więc zmuszeni korzystać z hoteli lub innych form noclegu (namiot, parafie, domy prywatne). Trzeba również liczyć się z tym, że spotkani po drodze ludzie – nieprzyzwyczajeni do pielgrzymów – będą mniej ufni, niż ma to miejsce na szlakach św. Jakuba. Niemniej pielgrzymka drogą św. Marcina może być niezapomnianym doświadczeniem dla wszystkich, którzy pielgrzymowanie mają we krwi i nie boją się wyzwań.

Drogę św. Marcina wyznaczają ciemnoczerwone tablice z żółtym krzyżem i pieczęcią Rady Europy, która w 2005 włączyła Via sancti Martini do Europejskich Szlaków Kulturowych. Sieć dróg św. Marcina systematycznie się rozwija.