Sudan: dymisja szefa Tymczasowej Rady Wojskowej

Poinformował jednocześnie, że nowym szefem Tymczasowej Rady Wojskowej będzie generał Abdel Fattah Burhani.

Trwające od grudnia w Sudanie masowe protesty spowodowane były rosnącymi cenami, a także brakiem żywności i paliw; szybko jednak zaczęto żądać dymisji prezydenta Omara Baszira. Prezydentowi nie udało się zapobiec zamachowi stanu i został on w czwartek obalony.

Sudańska armia ogłosiła powołanie Tymczasowej Rady Wojskowej pod przewodnictwem ministra obrony Awada Mohameda Ahmeda ibn Aufa.

Minister ogłosił trzymiesięczny stan wyjątkowy oraz poinformował o zamknięciu sudańskich granic i przestrzeni powietrznej. Wskazał, że obowiązywanie konstytucji zostaje zawieszone. Poinformował również o rozwiązaniu rządu i parlamentu.

W 2009 roku Baszir został oskarżony przez Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) o zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne i ludobójstwo w sudańskiej prowincji Darfur. Był pierwszym w historii urzędującym prezydentem, wobec którego wysunięto takie zarzuty. On sam oskarżenia odrzuca.

Obalenie rządzącego od prawie 30 lat Baszira nie uspokoiło jednak nastrojów w Sudanie. Protestujący w Chartumie domagali się, by wojsko przekazało władzę cywilom. Wiadomość o niespodziewanej dymisji szefa Tymczasowej Rady Wojskowej demonstranci przyjęli z ogromną radością.

Przed zamachem stanu Awad Mohamed Ahmed Ibn Auf był bliskim współpracownikiem Omara Baszira, wiceprezydentem i ministrem obrony.

W piątek, jeszcze przed ogłoszeniem dymisji przez ibn Aufa, szef komitetu politycznego Tymczasowej Rady Wojskowej Omar Zeinalabdin oświadczył, że armia nie jest żądna władzy. "Jesteśmy obrońcami żądań ludzi i to jest porozumienie wszystkich politycznych podmiotów" - przekazał Zeinalabdin. Zapewnił, że armia "chce stworzyć atmosferę, by zarządzać pokojowym dialogiem". Według rady przedwyborczy okres przejściowy powinien trwać maksymalnie dwa lata.

Ogromna większość mieszkańców blisko 39-milionowego Sudanu nadal żyje z rolnictwa, mimo rozwijania w ostatnich latach eksploatacji zasobów ropy naftowej i złota, i utrzymuje się za równowartość mniej niż jednego dolara dziennie.