#św jan bosko

Dziękujmy Panu, że Ewangelia zakorzeniła się w Papui-Nowej Gwinei i Wyspach Salomona – powiedział Papież do duchowieństwa oraz biskupów z regionalnej konferencji episkopatu obejmującej te dwa kraje Oceanii. Przypominając żmudną historię ewangelizacji tego regionu, Franciszek zachęcał zebranych, by ufali w owocność swego apostolatu, kontynuując zasiew ziaren Ewangelii. „Wydają się one maleńkie, ale jeśli zaufamy i nie ustaniemy w ich rozsiewaniu, dzięki łasce Bożej wykiełkuje i wydają owoce”.

Święty Jan Bosko to jeden z największych pedagogów w dziejach Kościoła, twórca tzw. systemu prewencyjnego – pisze ks. Arkadiusz Nocoń. 31 stycznia Kościół wspomina św. Jana Bosko (1815-1888). W latach 1929 i 1934 beatyfikował go i kanonizował Papież Pius XI. Jego relikwie znajdują się w bazylice Matki Bożej Wspomożycielki w Turynie. Jest patronem: młodzieży, uczniów, studentów, redaktorów, wydawców.

Michał Rua pochodził z wielodzietnej rodziny. Wcześnie osierocony przez ojca, trafił na szczególnego pedagoga, św. Jana Bosko i do jego oratorium. Jan Paweł II mówił o nim, że "tworzył syntezę działalności ewangelicznej i wychowania". Michał Rua został wikariuszem generalnym i zastępcą św. Jana Bosko. Po jego śmierci, został wyznaczony przełożonym generalnym salezjanów i sprawował tę funkcję przez 22 lata. Liturgiczne wspomnienie bł. Michała Rua, salezjanina, przypada na 29 października.

Miał ogromny wpływ na działalność św. Jana Bosko – był jego przewodnikiem duchowym. Wspierał w powołaniu swojego siostrzeńca, bł. Józefa Allamano, założyciela Misjonarzy Consolata. Natomiast błogosławiony ks. Klemens Marchisio, założyciel Zgromadzenia Córek św. Józefa, powiedział: «Kiedy wstąpiłem do konwiktu, byłem urwipołciem, nie wiedziałem, co to znaczy być księdzem, wyszedłem zaś zupełnie przemieniony, w pełni świadomy godności kapłańskiej”, a właśnie formacja kapłanów była jednym z najważniejszych dzieł świętego Józefa Caffaso. Kościół wspomina go 23 czerwca. I te trzy przykłady ludzi, na których życie w znaczny sposób on oddziaływał właściwie mogłyby wystarczyć, aby dało się poczuć, że mamy do czynienia z kimś wyjątkowym. Ale oczywiście, jak to się ma w przypadku wielu świętych – argumentów za wyniesieniem na ołtarze można przytoczyć więcej. Kim więc był ten, którego papież Pius XI nazwał „perłą kleru Italii”?

Przyszedł na świat w ubogiej wiejskiej rodzinie. Doświadczył biedy. Żeby się uczyć musiał pracować. Miał niezwykłą pamięć, dar przenikania ludzkich dusz, dar proroctwa i bilokacji. Wiele jest świadectw cudów dokonanych za jego przyczyną. Największe dzieło św. Jana Bosko? Wielka salezjańska wspólnota, która tak jak jej twórca żyje – działa, by wydobywać dobro, które jest w każdym człowieku. Kościół wspomina go w liturgii 31 stycznia.

Jeden z nich był u kresu życia, drugi dopiero swoje życie rozpoczynał. Połączyła ich wspólna pasja i przyjaźń, która przetrwała próbę czasu. Po śmierci jednego z nich w życiu drugiego wydarzył się cud.

Pewien mężczyzna odkrył sekret prawdziwego szczęścia. Był człowiekiem, który doświadczył w życiu wielu problemów, ale także przeżył życie pełne radości i szczęścia. Oto jego rady.

Dawne metody wychowawcze już nie wystarczają, już się nie sprawdzają. Nie da się w prosty sposób wrócić do tego, co było kiedyś - uważa abp Stanisław Gądecki.

Jest jednym z najbardziej znanych świętych w Kościele, a mimo to wiele osób wciąż nie wie o jego pasji do sztuki cyrkowej. O kim mowa?

Radość ludzi, którzy się dzielą jest równa tej, którą mają obdarowani. Za to jestem wszystkim osobiście wdzięczna i to daje powera. Czasem wystarczy niewiele, żeby człowiek odzyskał wiarę w siebie i poczucie godności.

Św. Jan Bosko, jako dobry pasterz ukazywał młodym ludziom prawdziwe, miłosierne oblicze Boga - podkreślił bp Piotr Greger, który 31 stycznia przewodniczył sumie odpustowej w salezjańskim sanktuarium w Oświęcimiu z okazji uroczystości ku czci św. Jana Bosco.

Dziś, w liturgiczne wspomnienie św. Jana Bosko, przedstawiamy 10 jego ważnych myśli.

Uwzględnianie religii w procesie wychowawczym ukierunkowuje na prawdę i dobro oraz pozwala człowiekowi na trafny wybór wartości - tłumaczą biskupi w liście pasterskim przed V Tygodniem Wychowania, który będzie obchodzony od 13 do 19 września.

O swoich związkach z salezjanami oraz wyzwaniach stojących przed duchowymi synami i córkami św. Jana Bosko mówił Franciszek w improwizowanym przemówieniu w bazylice Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Turynie. Papież spotkał się z Rodziną Salezjańską z okazji 200. rocznicy urodzin ich założyciela św. Jana Bosko, która przypada 16 sierpnia 2015 r.

Św. Jan Bosco wszystko postawił na młodzież, zrozumiał, że bieda, brak wykształcenia, brak mocnej rodziny - to przyczyny, dla których młody człowiek bardzo często gubi drogę swojego życia - powiedział kard. Kazimierz Nycz podczas niedzielnej Mszy św., odprawionej w Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego na warszawskiej Pradze z okazji 200. rocznicy urodzin św. Jana Bosco, założyciela zgromadzenia salezjanów. Mszę transmitowała Telewizja Polonia.

Już jako kleryk interesował się biedna młodzieżą szybko rozwijającego się miasta Turynu. Rozwój przemysłu pod koniec XIX wieku, obok cywilizacyjnego postępu, generował także zaniedbane grupy społeczne, zwłaszcza młodych. Jan Bosko spotykał się z nimi, poznawał ich problemy, ewangelizował. Niedługo po przyjęciu święceń kapłańskich założył pierwsze Oratorium, wychowawczy ośrodek dla biednej i zaniedbanej młodzieży w Turynie. Stało się ono wzorcowe dla całego Zgromadzenia Księży Salezjanów, założonego przez św. Jana Bosko. Zaniósł wiarę, światło i pokój tam, gdzie samotność rodziła nędzę.

Peregrynacja relikwii św. Jana Bosko odbywa się w ramach przygotowań do jubileuszu dwustulecia urodzin założyciela Towarzystwa św. Franciszka Salezego, zwanego potocznie salezjanami. Wczoraj relikwie dotarły do Rosji, a jutro przybędą do Moskwy.

Założyciel zgromadzeń Salezjanów i Salezjanek - św. Jan Bosko urodził się w rodzinie piemonckich wieśniaków. Żył w czasach, kiedy Italią i Europą wstrząsały rewolucyjne przemiany społeczno-polityczne: powstawała klasa robotników przemysłowych, na którą duży wpływ wywierał ateistyczny marksizm, a masoneria podkopywała zaufanie do Kościoła.

{{ article.description }}