#tibhirine

Zobacz więcej informacji o tym, kim są błogosławieni męczennicy z Tibhirine i poznaj modlitwę do nich. Kliknij w ten artykuł.

To jedna z największych i najczęstszych pokus obecnych w naszym życiu.

To ostatni z zakonników, którzy przeżyli zamach na ich klasztor przed 23 laty.

"Poderżnęliśmy im gardła" - taką wiadomość otrzymał biskup od grupy fundamentalistów, która porwała zakonników z klasztoru. Co oznacza dla nas taki koniec misji?

Beatyfikacja 19 zakonnic i zakonników katolickich, zabitych przez Zbrojną Grupę Islamską (GIA) w latach 1994-96, dokonana 8 grudnia w Oranie, była pierwszą tego typu ceremonią, jaka odbyła się w kraju muzułmańskim. Zwraca na to uwagę algierski dziennik "L’Expression", ukazujący się w języku francuskim.

8 grudnia 2018 roku w bazylice św. Krzyża w Oranie (Algieria) odbyła się uroczysta beatyfikacja dziewiętnastu męczenników, którzy ponieśli śmierć z rąk islamskich fanatyków w latach 1994-1996. Pośród nich, obok biskupa Oranu i jedenastu osób konsekrowanych, jest siedmiu trapistów, których gwałtowna śmierć zasmuciła tak wielu ludzi na całym świecie.

Jego wizytę przewiduje ambasador.

Beatyfikacja francuskich mnichów z Tibhirine, zamordowanych w 1996 r., odbędzie się w Algierii. Poinformował o tym minister spraw zagranicznych tego kraju Abdelkader Messahel. Nie wykluczył, że z tej okazji przyjedzie tam papież Franciszek.

Kościół w Algierii przygotowuje się do beatyfikacji bp. Pierre Claverie i jego 18 towarzyszy męczeństwa, w tym siedmiu trapistów z opactwa Tibhrine.

Dochodzimy do sedna świadectwa życia Christiana. Pozostawił on po sobie coś w rodzaju listu otwartego, zaadresowanego do matki i rodziny, do przeczytania po jego śmierci.

"Wszyscy chrześcijanie chcą spotkania z innym, kimkolwiek on jest, aby rozpocząć duchową przyjaźń" - napisał papież Franciszek.

„Ludzie Boga” Xaviera Beauvois to film absolutnie wyjątkowy. Bardzo mocny, a jednocześnie skromny. To dziejąca się współcześnie opowieść o męczeństwie.

Trapiści nie chcieli ginąć jak męczennicy. Zadawali sobie pytania, czy śmierć z poderżniętym gardłem komukolwiek się przyda, czy nie będzie świadectwem lekkomyślności niż heroizmu. Podjęli jednak decyzję, aby trwać na miejscu i to pomimo lęku, którego wielu z nich nie potrafiło do końca przezwyciężyć.

{{ article.description }}