Bóg oczekuje od nas ubóstwa?

Jezus wyraźnie mówi o potrzebie bycia ubogim. Czy to znaczy, że mamy wszystko oddać? Pomagać przede wszystkim innym, zapominając całkiem o sobie? O co w tym chodzi?

Jak widzieliśmy w Ćwiczeniach, kiedy mówiły nam o wezwa­niu Chrystusa, naszego Króla, a także w innych miejscach tekstu Ignacego, uczeń Chrystusa dąży do ubóstwa.

Wszyscy jesteśmy powołani do tego, by być "ubodzy duchem", czyli do duchowego ubóstwa, co oznacza stan całkowitej zależności przed Bogiem, nie w sensie służal­czym i poniżającym nas, lecz w sensie Zasady Pierwszej i Podstawowej; Bóg jest Bogiem, my zaś stworzeniami powołanymi do istnienia, by chwalić i kochać Boga, i służyć Bogu. To od Boga zależy przede wszystkim nasze szczęście i spełnienie. Wdzięczni za nasze talenty, zdolności, bogactwo i osiągnięcia, jesteśmy równocześnie wolni i możemy je ofiarować w służbie Bogu i innym ludziom bądź wyzbyć się ich, gdy są dla nas przeszkodą w tym dawaniu siebie.

Mówiąc najkrócej, ubóstwo duchowe to ogołocenie siebie, by sam Bóg mógł nas wypełnić życiem i miłością. Modlitwa pomaga nam wzrastać w ubóstwie duchowym i wolności, zaś Chrystus jest najdoskonalszym wzorem takiego ubóstwa.

Chrystus żył także w rzeczywistym, materialnym ubóstwie, bez wielu dóbr materialnych. Niektóre osoby bywają powołane do takiego sposobu życia. Kapłani, bracia i siostry w zakonach i zgromadzeniach zakonnych składają śluby ubóstwa, wyrzekając się osobistej własności i bogactwa i zdając się w potrzebach materialnych całkowicie na swą wspólnotę.

Inne osoby Bóg może powoływać do życia w ubó­stwie materialnym bez składania ślubów. Ubóstwo materialne nie jest celem samo w sobie, gdyż skrajne ubóstwo lub nędza degradują człowieka (czego tragicznym dowodem jest nasz świat). Przeciwnie, dla osób powołanych do takiego sposobu życia ubóstwo materialne ma służyć jeszcze większemu za­angażowaniu się na rzecz ludzi ubogich, które były tak drogie Chrystusowi.

To prawda, że nie każdy powołany jest do życia w rzeczy­wistym ubóstwie, wszyscy jednak powołani jesteśmy do życia w prostocie i wolności, z poszanowaniem posiadanych przez nas bogactw, niezależnie od tego, czy są to bogactwa material­ne, czy zdolności, reputacja lub możliwość wpływu na innych. Wszyscy są powołani do tego, by trudzić się razem z Chrys­tusem, pomagając w ten czy inny sposób ludziom ubogim i bezsilnym.

Wszyscy są wezwani, by dawać kontrkulturowe świadectwo szalejącej wokół nas rywalizacji i rozpasanemu materializmowi.

*  *  *

Ćwiczenia Duchowe to nowy cykl przygotowany z myślą o tych, którzy chcieliby poznać, czym są Ćwiczenia Duchowe św. Ignacego Loyoli i wiedzieć, jak stosować je w praktyce. Przez kolejne tygodnie krok po kroku pokażemy ich kolejne etapy oraz przedstawimy cenne techniki związane z modlitwą. W każdy piątek tylko na DEON.pl

​

Wszystkie odcinki cyklu znajdziesz TUTAJ

*  *  *

Tekst pochodzi z książki "Ćwiczenia Duchowe" Kevina O'Briena SJ