Dlaczego Jezus aż tak zbeształ swoich uczniów? Ta scena daje do myślenia

Jezus stawia siedem przykrych pytań, które uświadamiają uczniom tkwienie w swoich wyobrażeniach i pozostawanie ślepymi na działanie Boga. „Czemu rozprawiacie... nie pojmujecie... nie rozumiecie... nie widzicie... nie słyszycie... nie pamiętacie... jeszcze nie rozumiecie...?”
Słowo na dziś (18 lutego 2025)
Z Ewangelii wg św. Marka:
A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden mieli z sobą w łodzi. Wtedy im przykazał: «Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda!». Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba. Jezus zauważył to i rzekł im: «Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł? Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy?» Odpowiedzieli Mu: «Dwanaście». «A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków?» Odpowiedzieli: «Siedem». I rzekł im: «Jeszcze nie rozumiecie?»
Komentarz do Ewangelii (Mk 8,14-21)
Obraz: Jezus wraz z uczniami jest w łodzi, przeprawiając się ‘na drugą stronę’. Uczniowie są zagubieni. Posłucham ich rozmowy z Jezusem. Przyjrzę się ich trudnościom ze zrozumieniem znaczenia tego wszystkiego, co przeżywają. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.
Myśl: Rozmowa Jezusa z uczniami w trakcie przeprawy ‘na drugą stronę’ jest dosyć otwartą przyganą skierowaną do nich. Jezus stawia siedem przykrych pytań, które uświadamiają uczniom tkwienie w swoich wyobrażeniach i pozostawanie ślepymi na działanie Boga. „Czemu rozprawiacie... nie pojmujecie... nie rozumiecie... nie widzicie... nie słyszycie... nie pamiętacie... jeszcze nie rozumiecie...?” Uczniowie żyją bowiem kwasem faryzeuszy, a nie chlebem Pana. Jezus przez napomnienie nie zniechęca uczniów, ale wskazuje na to, żeby uświadomili sobie, o co mają Go prosić. „Kto bowiem nie wie, nie pragnie; kto nie pragnie, nie prosi, a kto nie prosi, nie otrzymuje”.
Emocja: Rozmowy uczniów. Mamy wiele opinii i dyskusji w Kościele. One jednak często świadczą o braku zrozumienia i sprzeniewierzania się nawet tych, którzy są mocni. Prawdy nie znajdujemy w dyskusjach, ale w nawróceniu, rozeznawaniu, pokorze i słuchaniu.
Wezwanie: Poproszę o łaskę dostrzegania swoich ograniczeń i ślepoty, zatwardziałości umysłu i serca. Podziękuję za tych, którzy pomagają mi pokonywać ograniczenia i słabości.
Jubileusz 2025: Poświęcę chwilę, aby przyjrzeć się swoim kontaktom z innymi. Kto w moim otoczeniu pomaga mi stawać w prawdzie, prowadzi do nawrócenia, motywuje do dobra? Podziękuję za nich.
Skomentuj artykuł