Dlaczego w niektórych kościołach przyjmuje się wszystkie hostie i komunikanty przed Wielkim Czwartkiem?
Może się tak zdarzyć, że gdy przyjdziemy do Kościoła na liturgię Wielkiego Czwartku z przyzwyczajenia klękniemy przed tabernakulum. Ono jednak może, a nawet powinno już przed Mszą Wieczerzy Pańskiej być puste.
Nie pali się przy nim wieczna lampka, w całym Kościele nie ma konsekrowanego chleba. Dlaczego w niektórych kościołach wierni i prezbiterzy przyjmują wszystkie hostie jeszcze przed Wielkim Czwartkiem?
Dlaczego obchodzimy Wielki Czwartek? >>
Reguluje to Mszał Rzymski. W obrzędach wstępnych Liturgii Wielkiego Czwartku czytamy, że:
Tabernakulum ma być puste. Do Komunii św. duchowieństwa i wiernych na dziś i na dzień jutrzejszy należy podczas tej Mszy św. Konsekrować odpowiednią ilość chleba. Konsekruje się również hostię przeznaczoną do wystawienia w Grobie Pańskim.
"List okólny o przygotowaniu i obchodzeniu świąt paschalnych" Kongregacji Kultu Bożego dodaje, że "hostie do komunii powinny zostać konsekrowane podczas samej Ofiary" (48).
Nie byłoby tego zapisu bez odnowy obrzędów uroczystości paschalnej, której dokonał papież Pius XII w latach 50. dekretami Dominicae Resurectionis (1951) i Maxima Redemptionis Nostrae Mysteria (1955).
5 symboli Wielkiego Czwartku, które musisz znać >>
Ten drugi dokument podkreśla, że w Wielki Czwartek zgodnie z jedną z najstarszych tradycji Kościoła zabronione jest odprawianie prywatnych Mszy Świętych, ani takich które miałyby miejsce bez udziału ludu. Wszyscy wierni powinni się wtedy zgromadzić na jednej Mszy, aby uczestniczyć w uobecnieniu ustanowienia Eucharystii i przyjąć ciało Chrystusa.
Dawniej panowała tradycja, zgodnie z którą wszyscy wierni otrzymywali komunię z rąk jednego kapłana, choć z czasem dopuszczono koncelebrę (konstytucja Sacrosanctum concilium 57. §1.), która unaocznia ustanowienie kapłaństwa.
Mamy więc dwie cechy:
- Wieczerza Pańska odbywa się z udziałem całej wspólnoty.
- Tabernakulum powinno być puste, a w całym Kościele nie powinno być konsekrowanych hostii.
Obie mają jeden cel: chodzi o to, by wszyscy wierni zgromadzeni na Liturgii Wieczerzy Paschalnej, cały lokalny Kościół, mogli przyjąć Komunię z chleba, który zostaje konsekrowany właśnie na niej. Ten znak podkreśla, że aktualnie uczestniczymy w uobecnieniu ustanowienia Eucharystii, a nie tylko w symbolicznej pamiątce.
Jesteśmy tak jak apostołowie zgromadzeni wokół Jezusa w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy. Eucharystia w ten sposób przekracza czas i przestrzeń, stając się aktualnie zaczynem nowego Kościoła.
Skomentuj artykuł